Ο νοήμων άνθρωπος προνοεί και φροντίζει, αλλά και παρεμβαίνει εκ των προτέρων για να αποτρέψει ανεπιθύμητες συνέπειες. Είναι αποδεκτό πως λαθεμένες επιλογές προκαλούν προβλήματα, διενέξεις και διχασμούς... Ως λαός και χώρα έχουμε οδυνηρές ιστορικές αναμνήσεις...
Πρόσφατα η διένεξη ιεραρχίας της Εκκλησίας και Πολιτείας από την ψήφιση νόμου για τον γάμο των ομοφυλοφίλων προκάλεσε διαταραχή στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, όπως και στον λαό που παρακολουθεί ανήσυχος την εξέλιξη.
Ως γνωστόν, ο Έλληνας πολίτης ήταν και παραμένει στην πλειοψηφία και ορθόδοξος πολίτης. Κουβαλάει, δηλαδή, Χριστό και Ελλάδα, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μιχ. Στασινόπουλος, πρόεδρος της Δημοκρατίας! Ως εκ τούτου, θέλει και τη βοήθεια της Εκκλησίας για τη σωτηρία της ψυχής του, αλλά και τη βοήθεια της Πολιτείας για προβλήματα της ζωής. Θέλει, δηλαδή, και τον παπά και τον βουλευτή του.
Δεν επιθυμεί τις διενέξεις και τους διχασμούς. Αυτό πονάει πολύ, γιατί έχει βιώσει όσα η διχόνοια προκαλεί...
Επιθυμεί ολόψυχα και προσεύχεται γι’ αυτό, όπως οι ηγέτες μας αποκαταστήσουν το κλίμα της εμπιστοσύνης, ώστε να διαψευσθούν ψίθυροι και ενδόμυχες ευχές των «δήθεν» παραγόντων που κυκλοφορούν για διχασμούς και διαζύγιο!
Οι «σταυροφόροι» είναι εντός των τειχών. Πολλά έπαθε το έθνος!
Η χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει «θρησκευτικά ουδέτερη».
Μεγαλώσαμε διδασκόμενοι και διδάσκοντας ότι η χώρα μας μήτρα της Ορθοδοξίας, είναι το «εικονοστάσι της» και η Εκκλησία μας «κιβωτός» των ιερών και οσίων της φυλής μας. Ότι Ορθοδοξία και Ελλάδα είναι όπως «ο νους και η καρδιά» στο ίδιο σώμα και ότι το «δέρμα δεν διαχωρίζεται από τη σάρκα!». Ότι η Εκκλησία μας είναι η άμπελος του Θεού, από τους χυμούς της οποίας τρεφόμαστε πνευματικά όλοι οι πιστοί. Ότι τον χριστιανισμό τον εγκολπώθηκε ο ελληνισμός δανείζοντας τη γλώσσα και λαμβάνοντας τις αλήθειες Του! Ότι είμαστε ευλογημένος λαός και Απόστολοι της διδασκαλίας του, αφού, όπως είπε ο Χριστός στη συνάντησή Του με τους Έλληνες στην Αγία Πόλη λίγο πριν ανέβει τον Γολγοθά Του, «Ελύληθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου!». Ότι ο ναός είναι οίκος Θεού και άσυλο ψυχών πιστών και απίστων, αγίων και αμαρτωλών.
Ότι η χώρα, η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει την Εκκλησία που στα χρόνια της σκλαβιάς κράτησε και διαφύλαξε ανόθευτα τα ιδανικά της.
Ότι χιλιάδες είναι οι ρασοφόροι, πατριάρχες, μητροπολίτες, ιερωμένοι και μοναχοί που έδωσαν τη ζωή τους, πολεμώντας με τον σταυρό και το τουφέκι τον εχθρό.
Ότι οι μεγάλες γιορτές της Ορθοδοξίας είναι και εθνικές γιορτές.
Ότι όλοι μας προσευχόμενοι, ζητάμε την προστασία της.
Ότι... ότι... ότι...
Με το «εμπάρκο» και μάλιστα την ημέρα της εορτής της Ορθοδοξίας, η μόνη που υποτιμάται είναι η θριαμβευτική αναστήλωση των εικόνων, αποτέλεσμα της συνεργασίας Αυτοκράτειρας Θεοδώρας και Πατριάρχη Μεθοδίου του Α’.
Όλοι οι πιστοί προσευχόμαστε για τη λύση της διένεξης. Χρέος των ηγετών, να μη διχάζουν τον λαό.
«Κάλλιον το προλαμβάνειν...». Να βρεθεί μονοπάτι και πάλι προσέγγισης, με λόγο αγάπης και ομόνοιας.
Η Εκκλησία αγιάζει και δεν διχάζει!
Ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός μας είναι θρησκευτική και εθνική μας συνείδηση.
Χριστός και Ελλάδα είναι το λουλούδι με το άρωμά του. Είναι τα διακριτικά μας.