Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Από τον Κώστα Γιαννούλα

Το τελευταίο διάστημα η επικαιρότητα είναι γεμάτη από γεγονότα, που πυροδοτούν ποικίλες αντιδράσεις και δημιουργούν άσχημο πολιτικό κλίμα. Ευτυχώς, μάλιστα, που η Ελληνική Κυβέρνηση είναι αυτοδύναμη και παρά τις αδυναμίες της αντέχει, παραμένει ισχυρή και συνεχίζει να παράγει πλούσιο μεταρρυθμιστικό έργο.

Το επισημαίνω αυτό, γιατί η αντιπολίτευση στη χώρα μας, αν μη τι άλλο, χωλαίνει, αφού δεν είναι σε θέση να αρθρώσει ουσιαστικό πολιτικό λόγο και εναλλακτική πρόταση, προκειμένου να απειλήσει την κυριαρχία Μητσοτάκη. Τις τελευταίες μέρες, άλλωστε, παρακολουθήσαμε τα μαλλιοτραβήγματα και τα γιούχα μεταξύ στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρά τη διάσπαση και τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς συνεχίζει την εσωστρέφεια και δεν λέει να ανακάμψει. Προβληματική, όμως, είναι και η κατάσταση, που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος, καθώς είναι αποδυναμωμένος απ’ τη συνεχή διαρροή πρώην στελεχών του κόμματός του προς τη ΝΔ και εγκλωβισμένος, παράλληλα, στην προσπάθεια να έρθει το κόμμα του δεύτερο στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, πελαγοδρομεί και αλλοιώνει με τις επιλογές του το πολιτικό στίγμα του, όπως, π.χ., στην περίπτωση των μη κρατικών πανεπιστημίων, που τα θέλουν στελέχη του και, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία των Ελλήνων, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυναμική του.
Αποδυναμώθηκαν, επίσης, όλα τα κόμματα, που πήραν θέση υπέρ του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, αφού πολλοί διαφωνούντες βουλευτές αγνόησαν τις συστάσεις των αρχηγών των κομμάτων τους. Αντίθετα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις αυξήθηκαν τα ποσοστά της ακροδεξιάς και, γι’ αυτό, προέκυψαν προβληματισμοί σχετικοί με το μέλλον της Δημοκρατίας στη χώρα μας, ενώ δοκιμάζονται οι σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας. Απ’ την άλλη, ο πολυκερματισμός της Βουλής, οι αντιθέσεις, η ασυνεννοησία, οι σκοπιμότητες, αλλά και η αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συνεργασθούν μεταξύ τους, δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να παρεμβαίνει, να διαπραγματεύεται, να δίνει λύσεις σε ποικίλα θέματα και, τελικά, να αντέχει και να προχωρά το μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα. Άλλωστε, ακόμη και σε θέματα, που προσφέρονται για αντιπολίτευση, όπως η ακρίβεια, τα προβλήματα των αγροτών, η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων και άλλα, η μηδενιστική τακτική των αντιπολιτευομένων και η στόχευση κατά Μητσοτάκη δεν πείθει και, γι’ αυτό, έκανε την εμφάνισή της μια νέα μορφή αντιπολίτευσης, η κοινωνική, που παρακάμπτει τα κόμματα.
Αυτό συμβαίνει, γιατί απουσιάζει η αυτοκριτική για τα πεπραγμένα τους και, όταν αυτή γίνεται, οδηγείται το κόμμα τους σε εσωστρέφεια, όπως συνέβη, πρόσφατα, με τον κ. Τσίπρα, που μίλησε για λάθος χειρισμούς στο σκάνδαλο Novartis και στο θέμα χορήγησης τηλεοπτικών αδειών. Στην περίπτωση, επίσης, της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη, όπου πριν έναν χρόνο βρήκαν άδικο και τραγικό θάνατο 57 άτομα, ξιφουλκούν ορισμένοι εναντίον της Κυβέρνησης και καλά κάνουν, γιατί αυτό απαιτούν τα ανθρωπιστικά και κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα. Όμως, στις 23/7/2018 είχαμε μια άλλη εθνική τραγωδία στο Μάτι Αττικής, όπου και κάηκαν ζωντανοί 104 άνθρωποι, ενώ η δίκη των υπευθύνων βρίσκεται, ακόμη, σε εξέλιξη. Και επειδή για τα Τέμπη αυτοί οι κάποιοι μιλούν για καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης και για προσπάθεια συγκάλυψης, ξέχασαν, φαίνεται, ότι το συγκεκριμένο συμβάν έγινε πέρυσι, αλλά και τα γεγονότα, που συνέβησαν το βράδυ εκείνης της αποφράδας ημέρας του Ιουλίου του 2018 στην ενημερωτική συνάντηση, που είχε ο τότε Πρωθυπουργός με υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες.
Είθισται, βέβαια, στη χώρα μας να γίνεται απ’ την εκάστοτε αντιπολίτευση πολιτική εκμετάλλευση γεγονότων με στόχο τη φθορά της Κυβέρνησης. Όταν, όμως, αυτή δεν συνοδεύεται από συνέπεια λόγων και έργων στον διάβα του χρόνου, όταν χάριν των επιδιώξεών τους επιχειρείται από ορισμένους να γίνει εργαλείο το δράμα και ο ανθρώπινος πόνος, αλλά και όταν, εμμέσως πλην σαφώς, αφήνεται να εννοηθεί, ότι στην υποτιθέμενη συγκάλυψη για τα Τέμπη συμμετέχει και η Δικαιοσύνη, τότε, ο λαός μπερδεύεται, χάνει την εμπιστοσύνη του προς τους θεσμούς του και τους αμφισβητεί, γεγονός που αποτελεί άλλο ένα πλήγμα για τη Δημοκρατία.
Όσον αφορά, τώρα, την κοινωνική παραβατικότητα και την εγκληματικότητα, που ταλαιπωρούν, επί χρόνια, την κοινωνία και στέλνουν, συχνά, αθώες ψυχές στον τάφο, πρόωρα, κάτι προσπαθεί, βέβαια, να κάνει ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης, αλλά πρέπει πολλά να γίνουν, ακόμη, για να νιώθουμε οι πολίτες ασφαλείς. Ευτυχώς, ωστόσο, που οι επιδόσεις της Κυβέρνησης σε θέματα οικονομίας προκαλούν συγκρατημένη αισιοδοξία και υπάρχουν κομματικές συγκλίσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας, οπότε η ελπίδα για το αύριο της χώρας παρά τις έντονες αντιπαραθέσεις παραμένει ζωντανή. Είναι κάτι κι αυτό.