Η σύμπραξη γνώσης και παιδείας στην πολιτική…

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Βρισκόμαστε ενώπιον των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και καλό θα είναι να πούμε ορισμένα πράγματα για τη μεγάλη σημασία της σύμπραξης της γνώσης και της παιδείας στην πολιτική. Αυτή που πρέπει να συνέχει το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων για να δει μιαν άσπρη μέρα η δύσμοιρη πατρίδα μας. Ας δούμε την πορεία των αξιών αυτών από τότε, που η μεταπολεμική και μετεμφυλιακή Ελλάδα, η εξελθούσα… οικονομικά κατεστραμμένη, είχε εναποθέσει τις ελπίδες αποκατάστασής της στους λίγους κατέχοντας, τον καιρό εκείνο, πανεπιστημιακή γνώση. Μ’ όλα ταύτα η ανάπτυξη του τόπου έγινε στρεβλά, που στην πορεία, παρά την εξειδικευμένη γνώση, κατέστη η σοβαρότερη αιτία της διαφθοράς και της οικονομικής μας καταστροφής…
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι από μόνη της η εξειδικευμένη γνώση δεν μπόρεσε ν’ αποτρέψει το κακό που ακολούθησε. Την εξαγορά συνειδήσεων στελεχών της κεντρικής και περιφερειακής εξουσίας και των κατωτέρων βαθμίδων της, οδηγώντας τη χώρα στην ντροπή και τη διεθνή απαξίωση. Κι όλα αυτά, γιατί η γνώση ήταν ορφανή. Αποστερημένη της μόρφωσης. Της ηθικής και πνευματικής. Και οι διαχειριστές της εξουσίας, όχι όλοι βέβαια, γυμνοί αρχών και αξιών, δίχως γνωρίσματα μορφωμένων ανθρώπων, χωρίς χαρακτήρα, καλλιέργεια ψυχής, καθαρή συνείδηση, συνετό βίο και πίστη σε αρετές που δεν σκουριάζουν, δεν σαπίζουν, αλλά μόνον ακτινοβολούν.
Αποτέλεσμα όλων αυτών η γνώση χωρίς την καθοδήγηση της μόρφωσης να οδηγείται σε συμπεριφορές ηθικής εκτροπής, που εξέθεσαν, δυσφήμησαν και διατάραξαν συθέμελα το πολιτικό μας σύστημα. Να, γιατί το σχολείο θα πρέπει να μεταφέρει αυτήν στην καθημερινή πρακτική. Να, γιατί πρέπει να γίνει παραγωγός πραγματικής μόρφωσης και όχι μόνον χώρος παροχής μηχανικής γνώσης προς εισαγωγή των νέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Να, γιατί πρέπει να γίνει καλλιεργητής κανόνων ηθικού βίου, οι οποίοι θα δημιουργούν μορφωμένους νέους. Ανθρώπους που συνειδητά θ’ αφουγκράζονται τις αγωνίες της πολύπαθης κοινωνίας μας.
Τέτοιους πολίτες θέλουμε και τέτοιους κυβερνήτες και όχι υποταγμένους σ’ ένα σύστημα ανάλγητο, υποκριτικό και ψεύτικο. Ένα σύστημα που θεριεύει την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια, την πείνα, τον ξενιτεμό, που παραχωρεί ιστορικά δικαιώματα, διαβρώνει την εθνική μας ταυτότητα, την καρδιά και το μέλλον της πατρίδας μας.
Επομένως, η γνώση από μόνη της δεν μπορεί να φέρει την ανάπτυξη, την πρόοδο, το καλό. Χρειάζεται απαραιτήτως και η μόρφωση. Αν την είχαμε σ’ όλες τις βαθμίδες της εξουσίας δε θα φτάναμε εδώ που είμαστε σήμερα. Γιατί τα καλά ακονισμένα μυαλά των πολιτικών μας θ’ αναζητούσαν χρήσιμες λύσεις για τα προβλήματα του τόπου. Αυτό, όμως δεν έγινε, διότι έλλειπε η παιδεία. Η απουσία της οποίας δημιούργησε την απαξίωση και περιφρόνηση των αξιών, έθεσε ευτελή κριτήρια στην άσκηση της πολιτικής, που έφερε τη δυστυχία στον τόπο.
Άρα οι διαχρονικές κρίσεις στη χώρα μας, δεν προέκυψαν τυχαία. Η έλλειψη ηθικής συμπεριφοράς σ’ όλα τα κέντρα εξουσίας εισέφερε τα μέγιστα. Και φορτωθήκαμε προβλήματα που δεν αντέχουμε πια. Καιρός λοιπόν η εξουσία και όλοι μας να συμπράξουμε με την παιδεία. Για να ζούμε ενάρετα και να πειθαρχούμε στις αξίες της, τις μόνες ικανές να μας βγάλουν απ’ τα σημερινά αδιέξοδα. Και το σημαντικότερο να αποτελεί ο πολιτικός λόγος συμβόλαιο με το λαό. Κι αυτό θα γίνει, αν είναι αληθινός, καθαρός και δημιουργικός, μετατρεπόμενος σε μετεκλογική πράξη και όχι παραπεμπόμενος στις καλένδες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο το πολιτικό μας σύστημα θα αποκτήσει επιθετικό και αμυντικό χαρακτήρα. Για να ανακόπτει την επέλαση των ακραίων φυσικών φαινομένων με έργα σύγχρονα αξιόμαχα και ανυπέρβλητα. Γενόμενα εγκαίρως και στον ταχύτερο χρόνο. Για να προστατεύουν τη ζωή και το βιος του λαού μας.
Όλα αυτά για να γίνουν, όπως πρέπει, απαιτούν όχι μόνον τη γνώση αλλά και την παιδεία των αρχόντων, ικανή να κτίσει την ασφάλεια με την επιθετικότητα του καλού και δημιουργικού.
Αυτήν τη σύμπραξη γνώσης και μόρφωσης πρέπει να έχουν και να επιζητούν και οι υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών, γιατί μόνον έτσι θα επιλύουν επιτυχώς τα λαϊκά προβλήματα της περιφέρειας.