Δεν έχουν την πολιτική βούληση να σφυρίξουν τη λήξη

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Η αντιμετώπιση της αθλητικής βίας αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που εκστομίζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας.

Για πολλά θέματα μας λένε ψέματα προκειμένου να αποκρύψουν τις πολιτικές ευθύνες, αλλά συνήθως μετά από τραγωδίες κάπως διορθώνουν την κατάσταση. Στο ποδόσφαιρο, στο πιο δημοφιλές άθλημα, δεν άλλαξε τίποτα ποτέ, παρά την όξυνση των φαινομένων βίας.
Παρά τους νεκρούς, με την οπαδική βία η Πολιτεία παραμένει απαθής, θεατής όταν το πρόβλημα διαιωνίζεται, διογκώνεται, με αποτέλεσμα να δείχνουμε πως έχουμε εξοικειωθεί. Με δολοφονίες παιδιών.
Έτσι σε κάθε (μα κάθε) ποδοσφαιρική περίοδο θρηνούμε και την απώλεια ενός νεαρού παιδιού. Δεν φανταζόμαστε να υπήρξε πολίτης που να πίστεψε ότι η δολοφονία του 19χρονου Αλκη στη Θεσσαλονίκη θα ήταν και η τελευταία. Μόνο αιθεροβάμονες ή εξόχως εύπιστοι θα έτρεφαν τέτοια ελπίδα.
Στα βάθη της ιστορίας χάνονται τα ίχνη των ταξικών χαρακτηριστικών των ομάδων, άρα και του λόγου «ύπαρξης» των συνδέσμων φιλάθλων τους. Εδώ και δεκαετίες όμως το λαοπρόβλητο άθλημα έχει εμπορευματοποιηθεί με μυθικά ποσά στις μεταγραφές από τις μεγάλες ΠΑΕ διεθνώς. Οι φίρμες αλλάζουν ποδοσφαιρικές ηπείρους και λατρεύονται ως θεοί, αφού παραμένει λαϊκό άθλημα παντού στον κόσμο, το πλέον αναγνωρίσιμο, αρκεί να πετάξεις μια μπάλα στα πόδια ενός παιδιού.
Οι ποδοσφαιρικές ΠΑΕ εξελίχθηκαν και μαζί με τις επιχειρήσεις διαθέτουν και «στρατούς» και μάλιστα κατά το δοκούν κατεβάζουν τις «θύρες» στους δρόμους. Ποιος πολιτικός θα τολμήσει να τα βάλει με τον τάδε πρόεδρο, της τάδε ΠΑΕ; Οταν οι πρόεδροι των ΠΑΕ έχουν στενές σχέσεις με αρχηγούς κομμάτων, ποιος υφυπουργός θα πει, τι;
Θυμάστε τι έλεγαν πολιτικοί για τη μεταγραφή του Μαρσέλο; Δεν ξέρουμε τι έπαθε ο άνθρωπος στην Ελλάδα, αλλά τους βγήκε… «παλτό» στην ποδοσφαιρική αργκό και σώπασαν οι πανηγυρίζοντες πολιτικοί.
Στα ξένα πρωταθλήματα θεατές και τηλεθεατές απολαμβάνουν φάσεις, ενώ στα ελληνικά γήπεδα οι ΠΑΕ πέτυχαν να αδειάσουν τις κερκίδες και δεν φταίει το κόστος του εισιτηρίου. Εκεί που με χαρά πήγαιναν γονείς με τα παιδιά τους. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο που κατάντησε κλωτσοσκούφι (σ.σ. άδικα παιδεύονται οι «Αθλητικές Κυριακές» να μας πείσουν για τις «φάσεις») συναντάμε και αυτά τα θεάματα, όπου οι ίδιοι οι πρόεδροι εισέρχονται στον αθλητικό χώρο και ζητάνε εξηγήσεις από τους διαιτητές, ενώ τα όσα γράφονται στις ανακοινώσεις μετά τους αγώνες και, τα όσα λέγονται από τους μεγαλοπαράγοντες, μεγαλομετόχους κ.λπ., το λιγότερο που προκαλούν είναι προβληματισμό. Ως προς την ευκολία με την οποία εκστομίζονται τέτοιες εκφράσεις.
Κατά καιρούς, αν λάβουμε υπόψη και τα πανό που αναρτώνται στις κερκίδες, πληροφορούμαστε και για τις υπόγειες διαδρομές με το οργανωμένο έγκλημα. Αλλά όταν φτιάχνουν στρατούς, μάλλον δεν τους… εκπαιδεύουν για να διαδώσουν τον λόγο Του Κυρίου.
Στην Αγγλία για παράδειγμα, μιας και το έφερε η κουβέντα περί… θρησκείας, όλοι οι φίλαθλοι, μα όλοι, την ώρα που διεξάγεται ο αγώνας είναι… Αγιοι. Μπορεί έξω από το γήπεδο, έξω από τις παμπ, έξω από τα γήπεδα… άλλων χωρών να μεταμορφώνονται σε «διαβόλους», να δέρνονται, να σκοτώνονται κυριολεκτικά. Αλλά μέσα στο γήπεδο με τα ονομαστικά εισιτήρια, τις κάμερες κ.λπ. λες και βρίσκονται σε εκκλησία με μια δόση υπερβολής.  
Στην Αγγλία διδάχθηκαν από τα φαινόμενα οπαδικής βίας, έφτιαξαν νόμους και τους… εφαρμόζουν κιόλας. Σημειωτέον ότι και οι Ελληνες φίλαθλοι, μεταξύ όλων των φιλάθλων όλων των ομάδων, στις διεθνείς διοργανώσεις… μεταμορφώνονται σε αγίους. Πέρα από τους ύμνους, τα τραγούδια, τα συνθήματα της ομάδας, κιχ. Όταν στο ελληνικό πρωτάθλημα, για να ξεκινήσει ο αγώνας πρέπει να κάψουν όλες τις φωτοβολίδες που έχει απόθεμα στις αποθήκες για τις διασώσεις το Λιμενικό, ενώ καθόλη τη διάρκεια του αγώνα τυφλώνουν με τα λέιζερ τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές.
Όπως επίσης για να διεξαχθεί ένα ματς – ντέρμπι μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων και λοιπές αρλούμπες, επιστρατεύονται χιλιάδες αστυνομικοί. Άλλο ρεζιλίκι. Αν πρέπει, επίσης, να μετακινηθούν φίλαθλοι από την Αθήνα προς Θεσσαλονίκη για παράδειγμα, όλες οι κατά μήκος της Εθνικής οδού Αστυνομικές Διευθύνσεις «παύουν» να λειτουργούν.
Οι αστυνομικοί που πληρώνονται από τον φορολογούμενο πολίτη για την προστασία του, με την ανοχή της Πολιτείας «ενοικιάζονται» τα Σαββατοκύριακα στις ΠΑΕ για να λειτουργήσουν ως δημόσιες σεκιούριτι. Για να μην πληρώνουν οι ιδιωτικές ΠΑΕ το κόστος της ιδιωτικής φύλαξης των αγώνων, η Πολιτεία τους «δανείζει», δωρεάν φυσικά δημόσιους υπαλλήλους, τους αστυνομικούς. Εννοείται πως όταν γίνονται έκτροπα, οι ΠΑΕ ρίχνουν τις ευθύνες στην Αστυνομία και απαιτούν αποστρατείες. Οι πρόεδροι αποστρατεύουν κιόλας, αλλά αυτό λέγεται – μη σας πούμε και ψέματα - διερευνάται από άλλες υπηρεσίες. Μύλος.
Από τον θάνατο, μάλλον από τη δολοφονία του Χαρ. Μπλιώνα στο Αλκαζάρ μέχρι και τη δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ, Μιχ. Κατσουρή προχθές, δεν άλλαξε τίποτα στη χώρα μας. Εντελώς τίποτα. Εννοούμε στο νομοθετικό πλαίσιο για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων. Ακριβώς επειδή η ελληνική Πολιτεία δεν θέλει να το αλλάξει.
Δεν έχει η ελληνική Πολιτεία τέτοια πολιτική βούληση. Τα υπόλοιπα είναι υποκριτικά και τα κροκοδείλια δάκρυα των υπουργών Αθλητισμού δεν πείθουν. Θα καταθέσουν ένα στεφάνι, θα δηλώσουν συντετριμμένοι, ίσως και μέσα τους να αγανακτούν που ο (εκάστοτε) πρωθυπουργός τους έκανε υπουργούς σε αυτό το αναθεματισμένο Υπουργείο και ο χρόνος να κυλά. Μέχρι το επόμενο θύμα της οπαδικής βίας.
Παρά το νωπό της δολοφονίας του 29χρονου προχθές στην Αθήνα, από εγχώριους και εισαγόμενους νεοναζί, παρά το γεγονός ότι δεν είχε γίνει ακόμη η κηδεία του δολοφονηθέντος, όλοι γνώριζαν για τα καλέσματα των συνδέσμων για ραντεβού αντεκδίκησης. Να κλάψουμε κι άλλους δηλαδή.
Κάποτε είχε γίνει μια απόπειρα να καταργηθούν οι σύνδεσμοι, να απαγορευτούν οι οργανωμένες μετακινήσεις, να μετατραπεί σε ιδιώνυμο αδίκημα, αλλά ο καιρός απέδειξε ότι όλα αυτά στην πραγματικότητα αποτέλεσαν κούφια λόγια. Μετά τη δολοφονία του 29χρονου προχθές, ποιος θα αντιλέξει για τις πομφόλυγες των πολιτικών. Οι οποίοι προσωρινά βολεύτηκαν με την καρατόμηση του διοικητή του Τμήματος Τροχαίας… Ιωαννίνων.
Υπαρκτά τα επιχειρησιακά λάθη της ΕΛ.ΑΣ., αλλά κάποιοι έχουν δημιουργήσει το πολιτικό πλαίσιο για να βασιλεύσει ο χουλιγκανισμός, αν και κάποια στιγμή θα πρέπει να προβληματιστούμε, για τα κοινωνικά αίτια που στρέφουν τα παιδιά στην οπαδική βία, στη βία ως μέσο εκτόνωσης, ως μέσο επίλυσης διαφορών κ.λπ. που ειδικά μπορούνε να μας εξηγήσουν.
Θα περιμένουμε τα αποτελέσματα της μεθαυριανής σύσκεψης του Πρωθυπουργού με τους εκπροσώπους της UEFA και των μεγαλύτερων ελληνικών ΠΑΕ. Ας μην προδικάσουμε και κατηγορηθούμε ως κακοπροαίρετοι το αποτέλεσμα, ας κάνουμε κράτει για κάνα δυο μέρες. Αλλά μέλη συνδέσμων, θυρών αυτών των ΠΑΕ δεν είναι οι οπαδοί που καλούνε σε ραντεβού θανάτου; Ελληνες δεν είναι μεταξύ των συλληφθέντων, μεταξύ των Κροατών; Εντάξει, εντάξει θα περιμένουμε τα αποτελέσματα της σύσκεψης στο Μαξίμου…
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ