Η έξαρση της βίας και ο σεξουαλικός εκτροχιασμός

Από τον Κώστα Γιαννούλα

Τελευταία, βλέπουν με μεγαλύτερη συχνότητα το φως της δημοσιότητας θλιβερά και δυσάρεστα γεγονότα, που έχουν να κάνουν με κλοπές και υλικές καταστροφές καταστημάτων και σπιτιών, με βίαια περιστατικά σε σχολεία και, κυρίως, σε πανεπιστημιακούς χώρους, με κακοποιήσεις

και δολοφονίες γυναικών, με σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση παιδιών, που έχει ως αποκορύφωμα την εκπόρνευση δωδεκάχρονης από «ευυπόληπτους» πολίτες με τη σύμπραξη, μάλιστα, της μητέρας της!
Όλα αυτά και άλλα, που προκαλούν, σήμερα, αποτροπιασμό, αλλά και έκπληξη σε πολλούς, δεν προέκυψαν, ξαφνικά. Κυοφορούνταν εδώ και δεκαετίες κάτω απ’ τη μύτη μας, αλλά ο καθωσπρεπισμός της συντηρητικής ελληνικής κοινωνίας τα αποσιωπούσε, αφού και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ήταν ελάχιστα και ελεγχόμενα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε την επί μακρόν υποβαθμισμένη θέση της γυναίκας και την αποδοχή της, αδιαμαρτύρητα, την αστυνόμευση του κράτους, καθώς και το ξύλο, που βγήκε, λέγανε, απ’ τον παράδεισο ως παιδαγωγικό μέσο σε σχολεία και οικογένειες, γεγονός που έκανε φυσιολογικά πολλά απ’ αυτά, που σήμερα θεωρούνται και είναι καταδικαστέα. Χρόνο με τον χρόνο, όμως, και καθώς προχωρούσαν οι κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο άρχισαν να εμφανίζονται και να δημοσιοποιούνται τέτοια περιστατικά, αλλά και να εισπράττουμε, όσα ανατριχιαστικά βλέπουμε σήμερα.
Οι αιτίες πολλές. Μία απ’ αυτές έχει να κάνει, σίγουρα, με την κοινωνική και οικονομική ανισότητα, την ανέχεια και την ανεργία μερίδας του κόσμου, οι οποίες σε συνδυασμό με την επιθυμία για εύκολο πλουτισμό και υπερκατανάλωση δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα, που συμβάλλει στην έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας. Δυστυχώς, ορισμένοι ξεχνούν, ότι τα αγαθά, αν εξαιρέσουμε αυτούς, που τα βρήκαν και τα έχουν, αποκτούνται με κόπους και θυσίες και όχι με κλεψιές και άλλες επιλήψιμες πράξεις σε βάρος ηλικιωμένων και άλλων ανήμπορων πολιτών, αλλά και της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Εν τούτοις, χρόνια τώρα, κάνουν αισθητή την παρουσία τους και με τις πράξεις τους επικίνδυνη τη ζωή των πολλών.
Την ανισοκατανομή του πλούτου στις φιλελεύθερες κοινωνίες σαν τη δική μας την εκμεταλλεύονται και οι πάσης φύσεως οργανωμένες μειοψηφίες, που με προμετωπίδα τη δικαιότερη κατανομή του και την εξάλειψη της κοινωνικής αδικίας παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και προχωρούν σε ενέργειες, που προκαλούν καταστροφές και δεν συνάδουν με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Την εκμεταλλεύονται, επίσης, και πολιτικά κόμματα, τα οποία, στην προσπάθειά τους να φθείρουν τους αντιπάλους τους, χρησιμοποιούν, συνήθως, μηδενιστική τακτική και ξύλινη γλώσσα, που εξάπτει τα πάθη και κουβαλά νερό στον μύλο του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας.
Άλλη βασική αιτία για την έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας αποτελεί και η μάστιγα των ναρκωτικών, τα οποία κάθε άλλο παρά οδηγούν στον παράδεισο, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί. Αντίθετα, αποχαυνώνουν και θολώνουν τον νου, συμβάλλουν στο να χάνουν οι χρήστες τον έλεγχο των πράξεών τους και στο να γίνονται υποχείρια των διακινητών, προκειμένου να εξασφαλίζουν τη δόση τους. Σημειωτέον ότι αυτή η αδυναμία στοιχίζει, ακριβά, και επειδή οι περισσότεροι χρήστες δεν διαθέτουν τα χρήματα, που χρειάζονται, προσφεύγουν, συνήθως, στην κλεψιά και σε φόνους ακόμα.
Στις μέρες μας, όμως, εκτός του ότι οι πολλοί έχουμε καταντήσει δούλοι του χρήματος, δίνουμε μεγάλη σημασία και προτεραιότητα στις ηδονές του σώματος, υποβαθμίζοντας τις αρετές και την ηθική συμπεριφορά μας, που θεωρείται ξεπερασμένη από ορισμένους «προοδευτικούς» κύκλους της χώρας και όχι μόνο. Γι’ αυτό και με τη βοήθεια της ανεξέλεγκτης λειτουργίας του διαδικτύου αυξάνεται ο ελεύθερος αγοραίος έρωτας, η πορνογραφία, η παιδεραστία, η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών. Συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση η πρωτόγνωρη κρίση του θεσμού της οικογένειας, η αδυναμία ορισμένων εκπαιδευτικών να ανταποκριθούν στα παιδαγωγικά τους καθήκοντα, καθώς και η υποβάθμιση της χριστιανικής πρότασης ζωής, που έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει, πλέον, φόβος Θεού σε πολλούς Έλληνες.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, εύκολα, μπορεί να καταλάβει κανείς, πού οφείλεται η βία και η εγκληματικότητα, αλλά και ο σεξουαλικός εκτροχιασμός ορισμένων, που ντροπιάζουν το ανθρώπινο είδος. Ως εκ τούτου, πρέπει να σταματήσει η αδιαφορία, να αφυπνισθεί το κοινωνικό σύνολο, να πάρει τα μέτρα του και για ένα καλύτερο και μονιμότερο αύριο να αποφύγει τα λάθη, που μας οδήγησαν εδώ που φθάσαμε. Τώρα, μάλιστα, που έσπασε το απόστημα και άρχισαν ν’ ανοίγουν στόματα και να μιλούν, απαιτείται συντονισμένη προσπάθεια και συνεργασία μεταξύ όλων των αρμοδίων, προκειμένου να παταχθεί και, αν μη τι άλλο, να περιορισθεί το κακό.