Ευθυγραμμισμένος, με όσα άκουσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες, απ’ όσα διάβασα στις εφημερίδες και τα οικονομικά περιοδικά, από τις συζητήσεις φίλων και γνωστών, για τον χειμώνα που μας έρχεται. Έναν χειμώνα αλλιώτικο από τους άλλους που πέρασαν τα τελευταία χρόνια. Έναν χειμώνα που πρόκειται να ανοίξει νέους ορίζοντες και δρόμους, που θα επηρεάσουν αποφασιστικά τη ζωή μας και το μέλλον της. Μη νομίζετε ότι πρόκειται να συμβούν ακραία καταστροφικά καιρικά φαινόμενα, όχι. Το πρόβλημα είναι ενεργειακό και έχει να κάνει με τις αλόγιστες τιμές του φυσικού αερίου και των άλλων καυσίμων, που επιφέρουν δομικές αλλαγές στη ζωή μας. Παράλληλα, φορτισμένος με τα συνεχή καταθλιπτικά, ψυχικά αντανακλαστικά που τα τελευταία χρόνια έχουν εισχωρήσει σε ευρύτατη μερίδα του λαού μας, αποφάσισα να συνεχίσω τις έντονες αγωνίες, που εδώ και καιρό με διακατέχουν, τους προβληματισμούς μου και τις εν γένει ανησυχίες μου, σ’ αυτό εδώ το στεγνό κείμενο.
Και να υποβάλω στους φίλους μου αναγνώστες και εν γένει στο ευρύτερο κοινό ότι μέσα από μία ευρύτατη συζήτηση μπορεί να προκύψει ένας σοβαρός προβληματισμός και μία λυτρωτική ανάνηψη. Παράλληλα, θεωρώ χρέος μου και καθήκον τις απόψεις και τις σκέψεις μου αυτές, τις ανησυχίες και τους φόβους μου, να τις γνωστοποιήσω στο ευρύτερο κοινό για να είναι καλύτερα ετοιμασμένο για την πιο σωστή αντιμετώπιση της κρίσης που έρχεται. Μιλάμε για τον χειμώνα που επίκειται και για αυτά τα γεγονότα που έχουν ταράξει τον ύπνο όλων μας. Εξαιτίας των καταιγιστικών εξελίξεων που έρχονται πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε γεγονότα που δεν συναντήσαμε ποτέ στη ζωή μας. Οι συμπεριφορές και οι κινήσεις, πάντα προσεκτικές και προς τη σωστή κατεύθυνση. Όλοι ομιλούν, ξένοι και ντόπιοι, ότι ο χειμώνας που έρχεται θα πληγώσει πολλούς, θα αφήσει το δικό του στίγμα στη ζωή μας. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν η επικείμενη θύελλα των γεγονότων που έρχονται έχει διεγείρει και αναστατώσει, όπως θα έπρεπε, τις συνειδήσεις όλων μας. Δεν δύναμαι να γνωρίζω αν έχετε βιώσει την έκρηξη και τη δημοσιοποίηση των συμβάντων, εκείνο που μπορώ να σας πω είναι πως σε τέτοιες στιγμές οδύνης πρέπει να είμαστε νηφάλιοι, ψύχραιμοι και θαρραλέοι, μπροστά στους επικείμενους κινδύνους. Ειδήσεις και οι ψίθυροι για έναν άσχημο χειμώνα φτάνουν στα αυτιά όλων μας. Έτσι, μία μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, προκειμένου να αντιμετωπίσει το μεγάλο θηρίο, που λέγεται θέρμανση, μια που τα οικονομικά δεν του δίνουν τη δυνατότητα να κάνει χρήση, αυτήν του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, στράφηκε προς άλλες πηγές, πολύ πιο φθηνές και αποδοτικές. Τα καυσόξυλα, μία δοκιμασμένη πηγή από το παρελθόν, προσέλκυσε μεγάλο αριθμό ατόμων, με τις αποθήκες να αδειάζουν και τους ανθρώπους να είναι στο ψάξιμο. Η ίδια κοινωνική ομάδα ξάφρισε από τα σούπερ μάρκετ τα λάδια που καθημερινά έπαιρναν την ανιούσα, ως και είδη πρώτης ανάγκης, των οποίων οι τιμές ανέβαιναν. Μέχρι τσουβάλια ζάχαρης και αλεύρι προμηθεύτηκαν. Τις μεθοδεύσεις που επινοήθηκαν και προτάθηκαν τις βρίσκω σωστές, μέσα στο πνιγηρό κλίμα των ημερών. Πολλοί δημοσιογράφοι φωτογραφίζουν πολλούς από τους Ευρωπαίους ηγέτες να βρίσκονται σε πανικό και αμηχανία. Κάποιοι έχουν προμηθευτεί το ανάλογο αέριο. Τρέμουν εις το άκουσμα ότι η Ρωσία πρόκειται να κλείσει τη στρόφιγγα του φυσικού αερίου. Σκηνές πανικού, και άλλα κράτη κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προς τους πολίτες για τον κίνδυνο που έρχεται. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, ο πιο σοβαρός Ευρωπαίος ηγέτης τούτην τη στιγμή, εμφανίστηκε δημόσια και είπε ο φετινός χειμώνας είναι χειρότερος από εκείνον του 1942. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα και περισυλλογή.
Αλλά και ο δικός μας πρωθυπουργός, κύριος Μητσοτάκης, στο πρόσφατο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο ανέλυσε τη σοβαρότητα του προβλήματος, με τις πάμπολλες δυσκολίες που έρχονται και τα μέτρα που πρόκειται να αναλάβει για την ανακούφιση των ασθενέστερων λαϊκών στρωμάτων. Καλά κι άγια τα μέτρα. Αυτό μέχρι πότε; Δεν μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον. Κάποια στιγμή ο κρατικός κορβανάς θα πάψει να έχει τη δυνατότητα να καλύπτει και να εξυπηρετεί τέτοιες ανάγκες. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς από όποια οπτική γωνία και να δει τα πράγματα άγεται στο ίδιο συμπέρασμα. Είμαστε ευτυχείς που για φέτος ο τουρισμός μας είχε την τιμητική του. Αυτό τιμά τη χώρα. Τη φήμη της, τον πολιτισμό της, τις ομορφιές και τα κάλλη της. Τουρισμός: Ο μόνιμος τροφοδότης παροχής αγαθών των ταμείων της χώρας και της ανακούφισης των αναξιοπαθούντων αυτής. Η πηγή, η αναβλύζουσα άφθονο καθαρό χρήμα για τον τόπο. Οι μαστοί του κράτους δεν μπορούν πάντοτε να είναι γεμάτοι, ώστε να μπορεί να βυζαίνει κανείς από αυτούς. Κάποτε θα στερέψουν ή θα δίνουν λιγότερο γάλα που να μην επαρκεί για όλους. Γι’ αυτό καλό είναι όλοι μας να παίρνουμε τα μέτρα μας και όχι να επικαλούμαστε κάθε φορά την πρόνοια του κράτους. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ιδιωτικό χρέος ανέρχεται σε 250 δισεκατομμύρια και το Δημόσιο σε 350 δισεκατομμύρια. Τέσσερα και πλέον εκατομμύρια άτομα οφείλουν προς την Εφορία διάφορα χρηματικά ποσά και 1 δισεκατομμύριο οφείλουν οι ιδιώτες σε ρεύμα και φυσικό αέριο. Τεράστια ποσά οφείλονται προς τα ασφαλιστικά ταμεία και προς άλλους οργανισμούς. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η οικονομική κατάσταση της χώρας κάθε άλλο παρά καλή είναι, μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση οφείλουμε να είμαστε ήρεμοι, ήσυχοι και να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα, όποια κι αν είναι αυτά, με ψυχραιμία, με αποφασιστικότητα, χωρίς άγχος και φόβο, χωρίς πανικό και τρόμο. Οι άνθρωποι πέρασαν χειρότερα πράγματα στη ζωή, αλλά δεν γονάτισαν, στάθηκαν όρθιοι και πολέμησαν, δεν λύγισαν. Αναμένουμε μία κρίση που μαστίζει ολόκληρη την Ευρώπη, μπορεί να κρυώσουμε, να στερηθούμε πολύτιμων αγαθών, δεν πρόκειται, όμως, να λυγίσουμε, ούτε και να παραδοθούμε. Θα είμαστε ενωμένοι και έτσι θα πορευθούμε.