«Δύο μήνες είχα να φάω κρέας»…

Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου

Το 1990, με 1.000 δραχμές έπαιρνες ένα πακέτο τσιγάρα, έπινες έναν καφέ, έβαζες βενζίνη στο παπί, έτρωγες μια πίτα με γύρο και έπινες και μια μπίρα.
Αν δεν ήσουν «ρέμπελος» (όπως ήμουν εγώ στα 18 μου), αλλά είχες τίποτα ευθύνες, με 1.000 δραχμές πήγαινες στη λαϊκή και ψώνιζες μισό καρότσι πράγματα ή έπαιρνες 2 κιλά κρέας.
Με 15.000 δραχμές πήγαινες σούπερ μάρκετ και γέμιζες το καρότσι μέχρι πάνω και έκανες τα ψώνια του μήνα.
Ο πρώτος μου μισθός το 1990 ήταν 90 χιλιάρικα, δηλαδή είχα 3 χιλιάρικα τη μέρα να ξοδεύω! Ήταν πολύ εύκολο να βρεις δουλειά τότε!
Δέκα χρόνια μετά το τέλος της συγκεκριμένης δεκαετίας υπήρχαν τόσα λεφτά διαθέσιμα στη χώρα μας, που το ελληνικό χρηματιστήριο πηγαίνοντας πάνω από 6.000 μονάδες έκανε φούσκα η οποία έσκασε! Όσο απίστευτο και να φαίνεται αυτό σήμερα, που το ελληνικό χρηματιστήριο βρίσκεται μισοπεθαμένο κάτω από 1.000 μονάδες!
ΤΟ ΕΥΡΩ!
Το 2001 μπήκαμε στο ευρώ και οι 1.000 δραχμές έγιναν 3 ευρώ! Όσο δηλαδή κάνει σήμερα ένας καφές! Τα υπόλοιπα είναι γνωστά:
Στην αγορά το κατοστάρικο έγινε 1 ευρώ σε ένα βράδυ! Η πρωτογενής παράγωγη της χώρας καταστράφηκε και πρακτικά από τότε δεν μπορεί να σταθεί παράγωγη, παρά μόνο με τις επιδοτήσεις!
Η δευτερογενής παραγωγή έκλεισε και τα εργοστάσια μετανάστευσαν σε γειτονικές χώρες που είναι εκτός ευρώ! Τα εμβληματικά κουφάρια αυτών των εργοστασίων τα βλέπουμε γύρω μας!
Η Τουρκία (για παράδειγμα που είναι εκτός ευρώ) που σε όλο τον 20ό αιώνα ήταν μια προβληματική, φτωχή, καθυστερημένη χώρα, θα καταστεί σε 2 δεκαετίες (όσα χρόνια υπάρχει το ευρώ) μια βιομηχανική, παραγωγική και περιφερειακή δύναμη που πλέον συμμετέχει στο G20.
Στην ετήσια έκθεση του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Ελληνικής Πρεσβείας στην Άγκυρα διαβάζουμε στο https://economytoday.sigmalive.com ότι σήμερα στην Τουρκία βρίσκονται περίπου 120 ελληνικές επιχειρήσεις και οι μεγαλύτερες από αυτές είναι: ΤΙΤΑΝ, CHIPITA, Ελληνικοί Λευκόλιθοι, Πλαστικά Κρήτης, PALAPLAST, ALUMIL, ISOMAT, EURODRIP, KLEEMANN, FOURLIS/INTERSPORT, KΑΡΕΛΙΑ, INTRALOT, INTELLI SOLUTIONS.
Επιπλέον στην Τουρκία σήμερα εδρεύουν εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων, η αμερικανική Ford, η Κορεατική Hyundai, οι γερμανικές Μercedes και ΜΑΝ, η Ιαπωνική Toyota και η Γαλλική Renault. Παράλληλα κατασκευάζονται εκεί αυτοκίνητα της Fiat, της Citroen, της Peugeot και της Opel!
Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες καλοπληρωμένα στελέχη επιχειρήσεων και εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν σε αυτές τις εταιρείες! Το γεγονός ότι μεγάλα τμήματα του λαού στη χώρα αυτή εξαθλιώνεται, οφείλεται στο αντιδημοκρατικό καθεστώς Ερντογάν και στην καταπίεση των συνδικάτων και των πολιτικών κομμάτων, με αποτέλεσμα ο παραγόμενος πλούτος να μη διαχέεται στα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας!
Συνολικά χιλιάδες προϊόντα που κατακλύζουν την ελληνική και τη διεθνή αγορά φτιάχνονται στην Τουρκία, που σήμερα έχει έσοδα από εξαγωγές περί τα 166 δισ. δολ. τον χρόνο, ενώ στην Ελλάδα μόνο τα 30 δισ. δολ. στο σύνολό τους γύρω από τον Τουρισμό. Σήμερα στην Ελλάδα ανοίγουν μόνο καφετέριες και επιχειρήσεις στην εστίαση και στον τουρισμό! Σε αυτές εργάζονται -με την ώρα- πτυχιούχοι ΑΕΙ και σερβίρουν εισαγόμενα προϊόντα! Σε πιάνει θλίψη αν αναλογιστείς ότι το 1990 είχαμε σχεδόν το ίδιο ΑΕΠ με την Τουρκία!
Όμως πριν το ευρώ -όταν μιλούσαμε για τα Βαλκάνια και την Ελλάδα- μιλούσαμε για τη ζώνη της δραχμής, ενώ η Τουρκία ήταν μια ασιατική υποανάπτυκτη χώρα που κράτησε το εθνικό της νόμισμα!
Είναι αλήθεια ότι η συμμετοχή στην ΕΕ και η είσοδος στο ευρώ έφερε έναν πακτωλό φθηνών δανεικών χρημάτων στις τράπεζες και την πρώτη δεκαετία η απώλεια εισοδημάτων καλύφθηκε με δάνεια. Οι τράπεζες σε τραβούσαν από το μανίκι, σε ξυπνούσαν το πρωί και σε καλούσαν για να πάρεις πιστωτική κάρτα και κάθε είδους δάνειο, ή να κάνεις αγορές, ακόμη και διακοπές με δανεικά! Τα στεγαστικά δίνονταν σωρηδόν και η οικοδομική δραστηριότητα έδινε δουλειές!
Ως αποτέλεσμα η σοβούσα φτωχοποίηση της χώρας καλύφθηκε με «ευμάρεια»! Μια ευμάρεια πληρωμένη με χρήματα που φέραμε όλοι μαζί από το μέλλον μας ως δάνεια, τα οποία αποπληρώνουμε ακόμη σήμερα.
Από το 2001 και μετά, κι ενώ η πρωτογενής και η δευτερογενής παραγωγή διαλύθηκαν, ο τριτογενής τομέας, η πιστωτική επέκταση, το εμπόριο και η κατανάλωση εισαγομένων προϊόντων γνώρισαν μέρες δόξας. Από κοντά ήταν ο κατασκευαστικός κλάδος -με τα μεγάλα έργα- που σιτίζονταν άμεσα από την ΕΕ μέσω προγραμμάτων, κάτι που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όμως το μοντέλο ήταν στρεβλό, οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή δεν έκαναν τίποτα και το τέλος ήταν κοντά!
Στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του ευρώ λόγω της παγκόσμιας κρίσης τα δανεικά τέλειωσαν και αποκαλύφθηκε η μαύρη τρύπα!
Για να μείνουμε στο ευρώ οι ευρωπαϊστές κυβερνώντες έφεραν τρία μνημόνια. Η μαζική και φανερή πλέον φτωχοποίηση έγινε μονόδρομος! Είχαμε απανωτές μειώσεις μισθών, 14 μειώσεις συντάξεων, απώλεια δώρων (Πάσχα, Χριστουγέννων, αδείας), απώλεια όλων των επιδομάτων, τερατώδη ύφεση, κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, αλλά και νοσοκομείων, ακόμη και σχολείων, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, ξεπούλημα εθνικού πλούτου και υποδομών (ΔΕΗ, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι) χαράτσι στα ακίνητα (ΕΝΦΙΑ) και έκτακτες εισφορές, τεράστια φορολογία που πληρώνουμε κάθε μήνα μέχρι σήμερα! Συνολικά για να μείνουμε στο ευρώ δώσαμε το 25% του ΑΕΠ!
Η τρίτη δεκαετία ξεκίνησε με τη διακήρυξη της εξόδου από τα μνημόνια, αλλά η φτωχοποίηση συνεχίζεται χωρίς τέλος. Το μοντέλο παραμένει στρεβλό.
Επιπλέον το ευρώ πλέον έχει επιβάλει τη διάλυση του κράτους και τη δημιουργία ιδιωτικών αγορών που πρέπει -κι αυτές εμείς- να τις ταΐσουμε! Σήμερα οι καταναλωτές πληρώνουν τα χρηματιστηριακά και τα γεωπολιτικά παιχνίδια. Η ακρίβεια είναι παντού γύρω μας και λειτουργεί ως νέα μέθοδος φτωχοποίησης!
Όμως, στο πλαίσιο του ευρώ και των αγορών πλέον επιτρέπεται, στη δημόσια πολιτική, να μιλάμε μόνο για «τα ευάλωτα νοικοκυριά» για «δίκτυο προστασίας από την εξαθλίωση» και για «τον κατώτατο μισθό!» Μπορούμε να μιλάμε δηλαδή για το φύλλο συκής που έμεινε για να κρύβει τη μαζική φτωχοποίηση που έχουμε υποστεί και συνεχίζεται!Υ.Γ.: Πρόσφατα μια 70χρονη έκλεψε κρέας και τυρί από το Lidl. Όταν τη ρώτησαν είπε: «Δύο μήνες είχα να φάω κρέας! Με έπιασε νοσταλγία»!
Με το ευρώ κάθε μέρα θα γινόμαστε φτωχότεροι…