«Ο στρατηγικός μας στόχος είναι να τερματίσουμε την τουρκική κατοχή στο νησί», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης από τη Λευκωσία όπου βρέθηκε για διευρυμένες συνομιλίες ενόψει της Άτυπης Πενταμερούς που θα συγκαλέσει ο Γ.Γ. του Ο.Η.Ε., τον προσεχή Μάρτιο. Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Αναστασιάδης επανέλαβαν για πολλοστή φορά ότι για την κυπριακή και την ελληνική κυβέρνηση είναι ξεκάθαρο ότι ο συμβιβασμός που έγινε στο Κυπριακό είναι η λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο.) και πέραν αυτού δεν μπαίνουν σε άλλη συζήτηση.
Αθήνα και Λευκωσία επιμένουν σε μια μορφή λύσης, που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι συμβαίνει στην Ευρώπη σήμερα. Μια λύση αγγλοτουρκικής έμπνευσης που όλοι οι αυτόκλητοι διαμεσολαβητές λυσσομανούν να επιβάλουν, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για λύση-τερατούργημα που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν αποδέχεται! Και δεν την αποδέχεται, όχι γιατί δεν ευθυμεί λύση, αλλά διότι η Δ.Δ.Ο. εδραιώνει τα τετελεσμένα και τη διχοτόμηση.
Δεν είναι κακό το να κάνεις μία εσφαλμένη εκτίμηση ή καμιά φορά να υπερβάλλεις. Είναι όμως χείριστο το να λειτουργείς συνεχώς ύπουλα και συνωμοτικά. Κι αυτός ήταν ανέκαθεν ο ρόλος των κάθε λογής διαμεσολαβητών (απρόσκλητων συνήθως) στο Κυπριακό. Ωστόσο και εμείς δεν κάναμε ποτέ μία έστω στοιχειώδη προσπάθεια να ανατρέψουμε τα δεδομένα. Πολιτικοί οι οποίοι δεν μπορούν ούτε να προβλέψουν, ούτε να προτείνουν και που μοιραία, άβουλοι όντες και παραδομένοι, άγονται και φέρονται αποδεχόμενοι χωρίς καμιά διάθεση διαπραγμάτευσης τη λύση της Δ.Δ.Ο..
Η λύση της Δ.Δ.Ο. δεν είναι λύση, αλλά παράδοση. Μα αυτή η λύση μάς λένε διαρκώς, έγινε αποδεκτή από την πλευρά μας με τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου μεταξύ Μακαρίου-Ντενκτάς το 1977 και Κυπριανού-Ντενκτάς το 1979 (προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου). Ακόμη και να είναι έτσι, που δεν είναι, από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 44 ολόκληρα χρόνια που στην πορεία τους επέφεραν τεράστιες αλλαγές. Τίποτε στον κόσμο δεν είναι ίδιο με τότε κι όμως εμείς μείναμε προσκολλημένοι στην επιδίωξη μιας λύσης ρατσιστικής και άδικης!
Και ποια πρέπει να είναι η επιδιωκόμενη λύση διερωτούνται πολλοί; Τα πράγματα κατά την άποψή μου είναι απολύτως ξεκάθαρα. Η επιδιωκόμενη λύση πρέπει οπωσδήποτε να διαλαμβάνει τον τερματισμό των αναχρονιστικών συνθηκών εγγυήσεως και την απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων και πριν και πάνω από όλα θα πρέπει να τη διακρίνει η λειτουργικότητα και ιδιαιτέρως η διάρκεια, αλλά και οι αποκλεισμοί των όποιων ενδεχομένων δυσλειτουργικότητας, που θα την οδηγήσουν σε κατάρρευση. Λύση η οποία θα επανενώνει τη χώρα, τον λαό και την οικονομία, με τους πρόσφυγες να επιστρέφουν στη γη τους, με κατοχυρωμένες τις βασικές ελευθερίες διακίνησης, εγκατάστασης και δικαιώματος περιουσίας, λύση σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Λύση χωρίς διχοτομικά χαρακτηριστικά και χωρίς στοιχεία από το απορριφθέν σχέδιο Ανάν. Λύση που δε θα αποκλίνει από τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Ο.Η.Ε., του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά βεβαίως και των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών. Λύση η οποία θα διασφαλίζει τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τόσα απλά είναι τα πράγματα! Καιρός λοιπόν να αλλάξουμε πορεία. Καιρός να σχεδιάσουμε εμείς την πορεία μας και όχι να αφήνουμε συνεχώς τους άλλους να χαράζουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Υστερόγραφο: Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, είναι η λύση την οποία στηρίζουν τα κόμματα που εκπροσωπούν τη συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής Κυπριακής Κοινότητας (ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ). Σχετικές έρευνες όμως δείχνουν ότι την απορρίπτει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Κυπρίων. Τα συμπεράσματα δικά σας!
Από τον δρα Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή, αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
