θέλω να αφήσω κάτι...
Δύο σταγόνες αγάπης, ένα χαμόγελο,
λίγη χαρά και την καλοσύνη μου
που έχει η δική μου καρδιά!Δύο ρόδα που μοιάζουν σαν
το κόκκινο αίμα της καρδιάς.
Το φθινόπωρο που έρχεται
μου αφήνει μια πληγή που δεν κλείνει
και τα δάκρυα στα μάτια μου κυλάνε
που η μορφή σου σε ΣΒΗΝΕΙ!Τα κίτρινα φύλλα που πέφτουν στη γη
μοιάζουν σαν τη μοναξιά
που τη σιωπή αγγίζουν
το κορμί μου και τον πόνο
που έχει η ψυχή μου.Μια ομίχλη απλώνεται παντού
και εγώ ψάχνω να βρω
το γαλάζιο φως του ουρανού.
Το ψιλόβροχο κυλάει απαλά στο πρόσωπό μου,
βαδίζω μόνη στο δρόμο,
ψάχνω να βρω τ’ όνειρό μου
αυτό που έσβησε για πάντα τον
ΑΝΘΡΩΠΟ
ΜΟΥ!ΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΕΑ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ
