αντιπροσωπευτικό ρεπορτάζ για την υπόθεση που μας βασανίζει για 21 χρόνια, από την έγκριτο δημοσιογράφο κ. Λένα Κισσάβου.
Θα ήθελα μέσα από τις φιλόξενες στήλες σου να φωτίσω μερικά σημεία που αφορούν τις απόψεις Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος του Δήμου Αγιάς, που αναφέρονται στο ρεπορτάζ, σαν απάντηση στην αίτηση των ιδιοκτητών προς αυτή, για άρση της πολεοδομικής απαλλοτρίωσης, αλλά και να δώσω τη δική μου οπτική για τη λύση του προβλήματος.
Η υπηρεσία απαντώντας, ισχυρίζεται ότι για να αρθεί η απαλλοτρίωση, ο νόμος προβλέπει να έχουν παρέλθει 15 χρόνια από την έκδοση του σχετικού Π.Δ. - στην περίπτωσή μας από το Π.Δ. 898/15/12/1999 - που εγκρίνει το ρυμοτομικό σχέδιο που ρυμοτομεί πολεοδομικά την πολυκατοικία μας, έχουν περάσει 21!- ή 5 χρόνια από την κύρωση της σχετικής πράξης εφαρμογής. Εκτιμώ ότι και αυτή η προθεσμία, των 5 ετών, θα περάσει χωρίς να έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση, επομένως δεν θα έχει προκύψει δημόσια ωφέλεια και η ομηρία των ιδιοκτητών και των οικογενειών μας θα παρατείνεται, άγνωστο μέχρι πότε. Την άποψη αυτή την βασίζω σε ακριτομυθίες επαϊόντων. Ωστόσο, η υπηρεσία οχυρωμένη πίσω από τα γράμματα (το γράμμα του νόμου) ζητά εκτός των παραπάνω προϋποθέσεων να υποβληθεί αίτημα τροποποιήσεως του σχεδίου ώστε να καταστεί οικοδομήσιμο! Και προσθέτει παρακάτω ότι το αίτημα τροποποίησης θα εξεταστεί εφόσον έχει υπάρξει κυρωμένη πράξη εφαρμογής με καθορισμένο τον υπό απαλλοτρίωση χώρο που δεσμεύτηκε επιπλέον της προαπαιτούμενης εισφοράς σε γη!
Ας πάμε τώρα στα πράγματα. Η πολυκατοικία μας και ο αύλειος χώρος που την περιβάλλει, αναλογικά με το μέγεθός του, είναι από μόνο του ένα Ο.Τ. μιας και έχει δομηθεί νόμιμα δυνάμει της με την με αριθμό 896/10/4/1974 οικοδομική άδεια που εκδόθηκε από την τότε Νομαρχία Λαρίσης και από το αρμόδιο γραφείο των πολεοδομικών εφαρμογών, όταν η πλειονότητα των οικημάτων στη γύρω περιοχή ανεγειρόταν αυθαιρέτως. Ποια λογική ανάγκη πρέπει να κινητοποιήσει τους ιδιοκτήτες να προβούν σε ενέργειες ώστε να καταστεί το νόμιμα ήδη δομημένο οικόπεδο τους... οικοδομήσιμο;
Αυτό πραγματικά είναι σχήμα οξύμωρο και εκφεύγει των προθέσεων του κοινού νομοθέτη. Ο μακαρίτης ο Τρίτσης με τον Ν. 1337/83, αλλά και οι επίγονοί του προέβλεψαν τη μέθοδο του πολεοδομικού αναδασμού αλλά και της ανάλογης εισφοράς σε χρήμα για νέες πολεοδομήσεις δηλ. την ένταξη «χωραφοοικόπεδων» σε έναν πολεοδομικό ιστό και την πρόνοια να ενταχθούν και κάποια αυθαίρετα σε αυτό. Ξέφευγε όμως της φαντασίας τους, ότι πολεοδομική μελέτη και φορέας πολεοδόμησης θα μπορούσαν να ρυμοτομήσουν πολεοδομικά ένα προϋπάρχον νόμιμο κτίριο και τον αύλειο αυτού χώρο, εντάσσοντάς το με αυτόν τον τρόπο στο σχέδιο πόλης.
Αυτή η έλλειψη φαντασίας δηλ. να προνοήσουν καλύπτοντας νομοθετικά και την περίπτωση αυτή, κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην φτάνουμε στο σημείο να λένε άλλα τα γράμματα και άλλα τα πράγματα πρέπει να θεραπευτεί τώρα.
Υπογραμμίζω ότι ακόμη και αν το ακίνητο απαλλοτριωθεί από τον νόμο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό για τον οποίον έχει απαλλοτριωθεί δηλ. ΚΧ-ΠΑΡΚΟ. Αν σε εύλογο χρονικό διάστημα, π.χ. ενός έτους από τη συντέλεση της απαλλοτρίωσης, δεν χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό για τον οποίο απαλλοτριώθηκε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δαπάνες από πλευράς Δήμου, οι ιδιοκτήτες μπορούν να επανέλθουν και να γίνουν κύριοι της πολυκατοικίας, επιστρέφοντας το τίμημα της αποζημίωσης. Αυτό δείχνει ότι η πολιτική και οι αποφάσεις της πρέπει να κινούνται στη σφαίρα του εφικτού και όχι του επιθυμητού. Θα μπορούσε να επιλεγεί άλλος χώρος, μη δομημένος, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πάρκο, που από τα πράγματα θα κόστιζε λιγότερο και δεν θα απορροφούσε το μεγαλύτερο κομμάτι από τους διαθέσιμους προς τούτο πόρους. Αλλά ό,τι έγινε, έγινε.
Μπροστά στην κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω, δύο επιλογές υπάρχουν για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Η μία είναι, άμεσα ο Δήμος να έχει τη δυνατότητα, όχι αύριο αλλά τώρα, να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες με ένα τίμημα τέτοιο που θα τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια δευτερεύουσα παραθεριστική κατοικία, όμοια με αυτή που κατέχουν σήμερα και που θα απέχει 20 - 80 μέτρα από τον αιγιαλό.
Η δεύτερη είναι ο Δήμος μαζί με τη διαχειριστική επιτροπή της πολυκατοικίας, να ενθαρρύνουν πρωτοβουλία από όλους τους τοπικούς βουλευτές, μια και οι ιδιοκτήτες είναι οπαδοί και ψηφοφόροι όλων των κομμάτων που υπάρχουν στη Βουλή, να καταθέσουν και να στηρίξουν την παρακάτω τροπολογία: στο άρθρο 3 του Ν. 4315/2014 και άρθρο 32 του Ν. 4067/12 προστίθεται παράγραφος 1α ως ακολούθως:
1α. Οικοπεδικές εκτάσεις μέχρι 8.000 τ.μ. που δομήθηκαν νόμιμα πριν το 1983, και διέπονται από το ιδιοκτησιακό καθεστώς της οριζοντίου ιδιοκτησίας και οι οποίες έχουν ρυμοτομηθεί πολεοδομικά με την έκδοση του Π/Δ του άρθρου 7 του Ν. 1337/1983 και έχουν περάσει 21 χρόνια χωρίς να έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωσή τους, εντάσσονται αυτοδικαίως και αυτοτελώς και οριστικά στο σχέδιο πόλης της περιοχής τους, με ταυτόχρονη (υποχρεωτική) τροποποίησή του, από τον αρμόδιο φορέα, ως Ο.Τ. Το νόμιμα δομημένο κτίσμα με το οικόπεδό του, εξαιρείται των διατάξεων του Ν. 1337/1983 και όλων των νόμων που συμπλήρωσαν ή τον τροποποίησαν εκτός αυτής της εισφοράς σε χρήμα και κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται αναλογικά η μείωση της συνολικής επιφάνειας των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων του σχεδίου πόλης στο οποίο ανήκει.
Τέλος, ένα πράγμα δεν είναι δίκαιο να συμβεί. Η διαιώνιση της ιδιότυπης ομηρίας των ιδιοκτητών και των οικογενειών τους. Γιατί δεν είναι σωστό να πληρώνουν αυτοί την αδράνεια της διοίκησης, η οποία αδράνεια επιτέλους θα πρέπει να αποτιμηθεί ώστε να επιμετρηθεί από τα δικαστήρια όταν επιδικάζουν τη σχετική αποζημίωση.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
* Βασίλης Χολέβας, ιδιοκτήτης διαμερίσματος στην πολυκατοικία «Ηλεκτρολόγων» της Βελίκας