Του Χρήστου Τσαντήλα
ΕΙΝΑΙ ίσως η πρώτη φορά που εκτός από τα κομματικά στελέχη, εκτός από τους πρώτους (στη σειρά εκλογής) υποψηφίους στα ψηφοδέλτια των κομμάτων φυσικά και τους... βολεμένους σε καλά αμειβόμενες δημόσιες θέσεις, κανέναν σχεδόν από τους υπόλοιπους Έλληνες, που δεν τρέφονται από την πολιτική, δεν ενδιαφέρει και τόσο, ποιο κόμμα θα έρθει πρώτο ποιο δεύτερο και ποιο τρίτο σε τούτες τις εκλογές. Και αυτό διότι είναι η πολλοστή φορά που κανένα από τα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο δεν έδειξαν ότι μπορούν να βοηθήσουν τη χώρα και τους Έλληνες να βγουν από τα αδιέξοδα...
ΤΑ τρία κόμματα εξουσίας, που κυβέρνησαν (με δεκανίκια ή όχι) από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τη συνεχή ροή ευρωπαϊκών κονδυλίων, (ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόλαβε) ώστε να υπάρξει αναπτυξιακή πορεία για τη χώρα. Και τα δύο μεγαλύτερα απ’ αυτά, «βούτηξαν το δάκτυλο στο μέλι», επέτρεψαν σε μεγαλοστελέχη τους να κάνουν μεγάλες μπίζνες και περιουσίες, να κατακλέψουν το κράτος και με κακή διοίκηση έφτασαν την Ελλάδα και τους Έλληνες εδώ που βρισκόμαστε σήμερα...
ΚΑΙ ενώ δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που να διαφωνεί σ’ αυτό, το μεγαλύτερο κομμάτι της σύνθεσης της Βουλής, από εικοσαετίας και πλέον παραμένει το ίδιο! Ένα φθαρμένο πολιτικό προσωπικό το οποίο ξαναψηφίζεται και (περιέργως) επανεκλέγεται, αντί να λογοδοτήσει που επέτρεψε να περάσουν οι Έλληνες αυτά τα δεινά που περνούν σήμερα. Δεν έχει ενδιαφέρον ο κόσμος πλέον για τις εκλογές. Και δεν έχει διότι τα πολιτικά σχήματα που διεκδικούν την ψήφο του δεν του δίνουν σοβαρές επιλογές.
Στη χώρα όπου οι δεξιοί τα έχουν με το κόμμα τους και τους αρχηγούς του που το οδήγησαν στα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας του, οι Πασόκοι που «σκόρπισαν» στους τέσσερις ορίζοντες και έχασαν 40 ολόκληρες μονάδες προδομένοι από τις ηγεσίες τους και οι Συριζαίοι που έκαναν την κωλοτούμπα όλων των εποχών, μόνο μέσα σε διάστημα έξι μηνών, προδίδοντας τις προσδοκίες που καλλιέργησαν, ο ψηφοφόρος δεν έχει καμιά επιλογή που να τον κάνει να πιστεύει ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο.
ΜΙΑ Ελλάδα με 10 εκατομμύρια ψυχές, εγκλωβισμένη στη συνταγματική (δημοκρατική βεβαίως) διαδικασία των εκλογών, που δυστυχώς, προκηρύσσονται όποτε... καπνίσει τον πρωθυπουργό, θα οδηγηθούν στις κάλπες, με ασαφή προσανατολισμό και μεγάλη ανησυχία για τη δυνατότητα εκλογής κυβέρνησης, αφού πιο πιθανό μοιάζει το σενάριο να μπει η χώρα σε μακρά περίοδο ακυβερνησίας. Και μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο που μια τέτοια πολιτική περιπέτεια, θα αποσυνθέσει τελειωτικά το κράτος.
ΜΕ τη δυσπραγία για πολιτικές συγκλίσεις και υποχωρήσεις, ώστε να προκύψει μια σταθερή κυβέρνηση τετραετίας, η καλύτερη δυνατή λύση για τη χώρα που θα προκύψει από αυτήν την πρόωρη εκλογική αναμέτρηση, δεν είναι άλλη από μια ειλικρινή συμφωνία όσων περισσότερων πολιτικών σχημάτων, με μοναδικό στόχο μια καλοσχεδιασμένη και δίκαιη μεταρρύθμιση (σε όλα τα επίπεδα) και κυρίως με τον αγώνα για την καταπολέμηση της ανεργίας που πλήττει κυρίως τους νέους. Και αυτή η λύση θα (πρέπει να) βγει μέσα από την κάλπη. Αυτή τη λύση, είμαι βέβαιος, θα τη δώσει ο λαός...
