Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού είναι το μοναδικό θαυματουργικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την ίδια ημέρα, επί σχεδόν δύο χιλιετίες. Το εν λόγω θαύμα ιστορεί την εις Άδου Κάθοδο του Ιησού Χριστού, όταν το Τίμιόν του Σώμα έκειτο νεκρό στον Τάφο (Πανάγιο Τάφο), όπου έλαμψε ο Άδης- η κόλαση και τα δαιμόνια εκρύβησαν εις τά έσχατα της κολάσεως, «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια…» (Κανών Αναστάσιμος). Μετά την τριήμερο Ταφή του Χριστού αναστήθηκε το Σώμα του αυτεξουσίως και αυτό το γεγονός εορτάζουμε το Άγιο Πάσχα (ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ… όπου δυστυχώς κάποιοι Αγιογράφοι εικονίζουν την Ανάσταση του Χριστού με την εικόνα της ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΥ και όχι το Χριστό να εξέρχεται εκ του Ζωοδόχου Μνήματος,…εσφραγισμένου του Τάφου…, με αποτέλεσμα να καταργείται το Δόγμα της Τριημέρου Ταφής του Χριστού. H αρχαιότερη ιστορική μαρτυρία σχετικά με την παρουσία του Αγίου Φωτός αφορά στον άγιο Γρηγόριο τον Φωτιστή, αρμενικής καταγωγής πατέρα, ο οποίος ασκήτευε σε μια σπηλιά κάτω από τον βράχο του Γολγοθά στις αρχές του 4ου αιώνα. Το Αγιο Φως κατήλθε παρουσία του Αγίου και άναψε μία κανδήλα που υπήρχε στον Τάφο. Το περιστατικό έλαβε χώρα περί το έτος 330 μ.Χ. και έχει καταγραφεί από τρεις Αρμένιους ιστορικούς. Την εποχή εκείνη βεβαίως δεν υπήρχε η ειδική τελετή. Το Αγιο Φως εμφανιζόταν μόνο του, χωρίς να το προσκαλεί κάποιος. Η τελετή άρχισε να σχηματίζεται στο δεύτερο μισό του 8ου αιώνα, όπως φανερώνει το αποκαλούμενο Pontificale του Πουατιέ, μια γαλλική ιστορική πηγή. Ο τρόπος που γινόταν η τελετή την εποχή εκείνη ήταν πολύ διαφορετικός από τον σημερινό. Από τον 8ο αιώνα ως τον 15ο αιώνα, δηλαδή επί οκτώ συνεχόμενους αιώνες, την ώρα της τελετής του Αγίου Φωτός δεν υπήρχε κανένας μέσα στον Τάφο. Ο Τάφος ήταν άδειος και σφραγισμένος με κέρι από μέλισσες. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης δεν εισερχόταν στον Τάφο, αλλά διάβαζε τις ειδικές επικλήσεις έξω από το μνημείο, ενώπιον όλου του κόσμου και άναβε η λαμπάδα του.
Εβδομήντα συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων 14 Γάλλοι, εννέα Άγγλοι, επτά Έλληνες, έξι Γερμανοί, πέντε Αραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος, ένας Αυστριακός και ένας Ελβετός (βλ. Γιάννη Ζαννη- dimokratianews.gr), περιγράφουν την Κάθοδο του Αγίου Φωτός, το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Δόξας του Χριστού. Το Μεγάλο Σάββατο του 1579 οι Τούρκοι κυβερνήτες της Ιερουσαλήμ απαγόρευσαν στον Έλληνα Ορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Σωφρόνιο Δ΄ και στους Ορθόδοξους πιστούς να εισέλθουν στον ναό για την καθιερωμένη τελετή, ενώ είχε δοθεί άδεια στον Αρμένιο -Μονοφυσίτη (αιρετικό) Πατριάρχη να εισέλθει στον Πανάγιο Τάφο, αλλά εις μάτην… Κατά τη δύση του Ηλίου, και ενώ ο Έλληνας Ορθόδοξος Πατριάρχης στεκόταν δίπλα μιας κολόνας στην πύλη του ναού περίλυπος, η κολόνα σχίσθηκε και ανεφλέγη, και ο Πατριάρχης άναψε τις λαμπάδες του από τη φλόγα που ξεπήδησε από το μάρμαρο. Το γεγονός αυτό καταγράφεται σε τρεις ανεξάρτητες ιστορικές πηγές: από έναν Έλληνα ιερομόναχο, έναν Αρμένιο χρονογράφο και έναν Μολδαβό χρονογράφο. Η αρχαιότερη μαρτυρία για το γεγονός καταγράφεται σ’ ένα χειρόγραφο του έτους 1608, από τη Βιβλιοθήκη του Μονάχου. Πρόκειται για τον κώδικα Monacensis Graec 346, ο οποίος περιέχει το «Προσκυνητάριο» (βιβλίο) του Ιερομόναχου Ανανία. Επιπλέον η κολόνα εξετάστηκε από δύο Καθηγητές Πανεπιστημίου, που είναι ειδικοί στις ρηγματώσεις, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, καθηγητή Μηχανικής των Υλικών στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και συγγραφέα αρκετών συγγραμμάτων και επιστημονικών άρθρων στον πεδίο της Μηχανικής των Θραύσεων και τον Εβγκένι Μορόζοβ, οι οποίοι αμφότεροι αποφάνθηκαν υπέρ του θαυματουργικού σχισίματος της κολόνας. Ο καθηγητής Εβγκένι Μορόζοβ, Διδάκτωρ Τεχνικών Επιστημών και καθηγητής «Φυσικής της Αντοχής» (Physics of Strength) στο Ινστιτούτο Φυσικής Μηχανικής της Μόσχας στο τελευταίο επιστημονικό σύγγραμμά του, με τίτλο: «Ελαστοπλαστική Μηχανική των Θραύσεων» αφού εξέτασε αναλυτικά τις φωτογραφίες της ρωγμής της κολόνας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή θα μπορούσε να παραχθεί μόνο ως αποτέλεσμα ηλεκτρικής εκκένωσης. Το Μεγάλο Σάββατο του 2008 ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Βολκόβ, καθηγητής Φυσικής και Μηχανικής των Υλικών στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Πυρηνικών Ερευνών της Μόσχας, προσπάθησε να καταγράψει την κάθοδο του Αγίου Φωτός με κάποια ειδική συσκευή, μ’ ένα ψηφιακό παλμοσκόπιο. Η συσκευή κατέγραψε τρεις αόρατες ηλεκτρικές εκκενώσεις, δηλαδή κάτι σαν αόρατες αστραπές, την ώρα που εμφανίστηκε το Άγιο Φως. ‘Οπως αναφέρει ο Βολκόβ, οι μετρήσεις του επιβεβαιώνουν τη θαυματουργική φύση του φαινομένου, καθώς μέσα στον ναό έλαβαν χώρα τρία γεγονότα, τα οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει πλήρως ανεξήγητα και ανερμήνευτα. Πέραν πάσης αμφιβολίας, το Άγιο Φως είναι ένα σημείο θεϊκό, θα επέτρεπαν, εν τέλει τα άλλα ετερόδοξα Δόγματα και το Κράτος Του Ισραήλ να τελείται ενώπιον χιλιάδων προσκυνητών και δεκάδων Μέσων ενημέρωσης ένα συμβάν με στόχο την εξαπάτηση, εκατοντάδων χρόνων και δεκάδων χρόνων με την εν λόγω παρουσία των ΜΜΕ, της κοινής γνώμης; Όχι φυσικά!
Του Δρ Εκκλησιαστικής Ιστορίας Σκρέτα Δημητρίου, που
χρημάτισε Καθηγητής στην Πατριαρχική Σχολή Ιεροσολύμων
«Αγία Σιών»
