Είναι μια αυτονόητη θεωρία που θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στην αντιπολίτευση. Στη δημοκρατία πρέπει να υπάρχει αντιπολίτευση και αυτή θα πρέπει να ανακτήσει την αξιοπιστία της πολύ σύντομα μετά τις εκλογές γιατί αυτό προστάζει το καλό της χώρας. Αυτό όμως απέχει πολύ από την προσπάθεια του κ. Βούτση στην Πινακοθήκη, συνεπικουρούμενου από τον κ. Καλογιάννη που βλέποντας το καράβι του ΣΥΡΙΖΑ να βουλιάζει πασχίζει να αλλάξει την ταυτότητα της παράταξής του και μετά από δεκαετίες στην πολιτική ζωή της πόλης βροντοφωνάζει «απεταξάμην την Αριστερά». Δεν τον πιστεύουν ούτε οι πίνακες της Συλλογής Κατσίγρα βέβαια. Σαν ένας άλλος μπογιατζής, ο κ. Βούτσης προσπάθησε να ρίξει λευκή μπογιά στο μωσαϊκό των ιδεών για το πώς θα προχωρήσει η Ελλάδα, πώς θα ξεπεράσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα, ποιες είναι οι παθογένειές μας, πώς προκλήθηκαν, ποιοι είναι οι εθνικοί μας στόχοι. Όχι, κ. Βούτση, δεν είμαστε ίδιοι, δεν έχουμε τις ίδιες επιλογές, δεν είπαμε τα ίδια ψέματα, δεν κάναμε το ίδιο κακό στις παραγωγικές τάξεις της χώρας, δεν έχουμε τα ίδια σχέδια για αυτόν εδώ τον τόπο, δεν ξεπουλήσαμε την εθνική μας υπόσταση, δεν ρεζιλέψαμε την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Και βέβαια δεν φοβόμαστε, κ. Βούτση. Είστε πια παρελθόν. Το ότι θαυμάσατε την υπέροχη αυτή συλλογή με μια μερίδα ανθρώπων που δεν μοιράζονται τη διεθνιστική σας υπερθεμάτιση δεν αποτελεί συγκολλητική ουσία. Ούτε βέβαια και η αυτοδιοίκηση. Η Νέα Δημοκρατία έχει καθήκον να προχωρήσει με τους άξιους. Είναι πια ο μέγιστος εθνικός στόχος. Άνθρωποι με ιδεοληψίες δεν χωρούν σε αυτή την προσπάθεια που θα καταβάλουν όλες οι δομές του κράτους.
Από τον Ηρακλή Γερογιώκα, μέλος Π.Ε. της Νέας Δημοκρατίας και του Τομέα Εξωτερικών
