Οι αρμόδιοι που στήριξαν τη διατύπωση κατηγοριών σε βάρος δέκα πολιτικών προσώπων του χώρου της αντιπολίτευσης σε τρεις προστατευόμενους «κουκουλοφόρους» μάρτυρες, αποφάσισαν ότι ο ένας από αυτούς δεν χρειάζεται προστασία και τον μετέτρεψαν σε κατηγορούμενο επειδή προέκυψαν νέα στοιχεία σε βάρος του και σκόπευε να φύγει οικογενειακώς στο εξωτερικό.
Λογικά ερωτήματα
Οι μηχανισμοί του Μαξίμου διαχειρίζονται την υπόθεση με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι στην αρχή, γεγονός που δημιουργεί ορισμένα λογικά ερωτήματα.
Πρώτον, γιατί έβγαλαν από το καθεστώς προστασίας τον έναν από τους τρεις προστατευόμενους-«κουκουλοφόρους» μάρτυρες ενώ μέχρι σήμερα δεν αποκάλυπταν την ταυτότητά τους παρά τις μεγάλες πιέσεις από τους κατηγορούμενους και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Έχουμε να κάνουμε με προστατευόμενο μάρτυρα; Ψευδομάρτυρα; Απατεώνα, όπως υποστηρίζουν τώρα οι αρμόδιες Αρχές; Ή εκβιαζόμενο μάρτυρα, ο οποίος δεν πρόσφερε στο κύκλωμα Μαξίμου μέχρι σήμερα αυτά που περίμενε;
Δεύτερον, η έννοια του προστατευόμενου μάρτυρα προϋποθέτει την εμπλοκή του στο σκάνδαλο και σύμφωνα με το αμερικανικό πρότυπο του προσφέρεται κάποιου είδους ασυλία ή ευνοϊκή μεταχείριση για να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας. Πώς λοιπόν ανακάλυψαν εκ των υστέρων την εμπλοκή του στο σκάνδαλο, η οποία θεωρείται περίπου αυτονόητη σε αυτές τις υποθέσεις, γι’ αυτό άλλωστε προσφέρεται προστασία σε αυτούς που αποφασίζουν να μιλήσουν.
Τρίτον, γιατί κινητοποιήθηκαν οι Αρχές για ένα συγκεκριμένο ταξίδι του προστατευόμενου μάρτυρα στο εξωτερικό, εφόσον σύμφωνα με τις πληροφορίες πηγαινοέρχεται στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια χωρίς κανέναν περιορισμό. Η θεωρία σύμφωνα με την οποία ετοίμαζε την οικογενειακή φυγή δεν είναι ιδιαίτερα πειστική γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις πρώτα φεύγει αιφνιδιαστικά ο εμπλεκόμενος και στη συνέχεια φροντίζει να τακτοποιήσει τις οικογενειακές του εκκρεμότητες.
Προκλητική ατιμωρησία
Η αποκάλυψη ενός εκ των τριών προστατευόμενων μαρτύρων με πρωτοβουλία των αρμοδίων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η προεκλογική επιχείρηση κάθαρσης βρίσκεται σε αδιέξοδο και πως το σύστημα Μαξίμου θα επιχειρήσει, πιθανότατα, μια διαφορετική προσέγγιση.
Το γεγονός παραμένει ότι υπάρχει πολιτική διαχείριση ενός υπαρκτού σκανδάλου χωρίς να υπάρχει η παραμικρή προσπάθεια κάθαρσης. Η ελβετική πολυεθνική δεν βρέθηκε προ των ευθυνών της για ενδεχόμενες υπερτιμολογήσεις σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και του Δημοσίου, ούτε το κύκλωμα που δημιούργησε σε βάθος χρόνου αντιμετώπισε τις συνέπειες για την ιδιοτελή υπερσυνταγογράφηση.
Το κύκλωμα της Novartis, όπως και άλλων σημαντικών πολυεθνικών, συμπεριλαμβάνει χιλιάδες άτομα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν δικαίωμα συνταγογράφησης χωρίς όρια και χωρίς σοβαρές προδιαγραφές, σε βάρος των δημόσιων οικονομικών.
Στις ΗΠΑ η πολυεθνική Novartis καταβάλλει πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων για τις εμπορικές πρακτικές της στην Ελλάδα, με το σκεπτικό ότι είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και υπόκειται στους κανόνες του ανταγωνισμού που ισχύουν στις ΗΠΑ ακόμη και για τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα. Αντίθετα στην Ελλάδα το Δημόσιο δεν έχει προβάλει καμία αξίωση σε βάρος της Novartisκαι οι εμπλεκόμενοι στο τεράστιο κύκλωμά της συνεχίζουν να ευημερούν. Πολλοί από αυτούς κινούνται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ σαν νοσοκομειακοί γιατροί του ΕΣΥ ή σαν «λειτουργοί» της δημόσιας Υγείας.
Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η επιχείρηση κάθαρσης ήταν πολιτικά βρώμικη. Δεν στόχευσε στην προστασία του δημόσιου συμφέροντος και στην επιβάρυνση της εταιρείας με πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων για την ιδιοτελή υπερσυνταγογράφηση του κυκλώματός της, αλλά στην απαξίωση συγκεκριμένων πολιτικών, οι οποίοι σε αυτή τη φάση βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης Τσίπρα.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
