Ωστόσο, η ανθρωπότητα συνεχίζει την πορεία της ολοκληρώνοντας σχεδόν και τη δεύτερη δεκαετία αυτής της χιλιετίας κλείνοντας κύκλους ζωής και προχωρεί. Αυξάνει τις γνώσεις της και τις προόδους της. Γι΄αυτό και γιορτάζει καθώς προσβλέπει στο μέλλον κάτι ανώτερο και περισσότερο άξιο του ανθρώπου.
Πόσο σύντομα όμως τις ιαχές του θριάμβου τις καλύπτουν οι κραυγές της αγωνίας και τα εκτυφλωτικά φώτα σβήνουν μέσα σ΄ένα σύννεφο σκοτεινό απελπισίας, που η σκιά του καλύπτει το τρομαγμένο πρόσωπο της γης! Τρομοκρατικές ενέργειες, χιλιάδες αθώα θύματα, αντίποινα φοβερά, καταστροφές και πόλεμος! Ποιος άραγε μπορεί να προσδιορίσει τα αληθινά κίνητρα όλων αυτών των ενεργειών και να προϋπολογίσει τις τραγικές τους συνέπειες; Ο πολιτισμός μας κατάντησε ένας πολιτισμός της ζούγκλας, όπου κυριαρχεί η βία και η εκμετάλλευση, το έγκλημα και η αδικία.
Και μπήκαμε στον καινούριο χρόνο. Και ευχόμαστε, όπως πάντα, να είναι καλός και ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος, χαρούμενος και ειρηνικός, γεμάτος υγεία και ελπίδα. Μοιάζουν όμως τόσο ανεδαφικά και ουτοπικά όλα αυτά, μοιάζουν να ανήκουν μόνο στις ευχετήριες κάρτες και στους λόγους μας, όχι όμως και στην πραγματικότητα, που είναι δυστυχώς τόσο διαφορετική!
Γιατί άραγε; Διότι γιορτάζουμε μεν την ανατολή του 2019, μας διαφεύγει όμως το απαραίτητο συμπλήρωμα μετά Χριστόν! Λησμονούμε ότι σ΄όλο τον πολιτισμένο πλέον κόσμο όλα τα χρόνια, οι αιώνες και οι χιλιετίες έχουν σ΄Αυτόν την αναφορά τους. Λησμονούμε ότι όλη η Ιστορία του κόσμου άλλαξε, είναι Ιστορία μετά Χριστόν, από τότε που ο υπέρχρονος Θεός μπήκε στον χρόνο. Η ημέρα της Γεννήσεώς Του ήταν και «η γενέθλιος ημέρα της ανθρωπότητας». Τότε οι άγγελοι του ουρανού δόξασαν τον Ύψιστον Θεόν, γιατί ευδόκησε Εκείνος με την άπειρη αγάπη Του να έλθει «και επί γης ειρήνη»(Λουκ. Β΄14). Στη γη την ταραγμένη από τα βίαια πάθη να βασιλεύσει η θεία ειρήνη.
Το κήρυγμα του Χριστού, η ζωή Του, το ιερό Ευαγγέλιο Του μεταγγίζουν τη δική Του ειρήνη και χαρά. Το είπε και λίγο πριν από το Πάθος Του στους μαθητές Του: «Ειρήνη αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν» (Ιω. Ιδ΄27). Όχι την υποκριτική και ασταθή ειρήνη που δίνει ο κόσμος, αλλά την δική μου αληθινή και βαθειά ειρήνη σας χαρίζω. Και μίλησε στη συνέχεια για τη δική Του τελεία αγάπη και χαρά (Ιω. ιε΄10-11).
Αν ο κόσμος ο βυθισμένος στα πάθη και στην αμαρτία, στην αδικία και στην εκμετάλλευση, αποφάσιζε να κάνει πράξη το Ευαγγέλιό Του θα άρχιζαν καινούργιες ημέρες τότε, θα γινόταν παράδεισος ο κόσμος μας, θα άρχιζε άλλη εποχή!
2019 μ.Χ. Υπάρχει τρόπος να ευτυχήσει ο κόσμος; Ναι, αν ζήσει με τον Χριστό. Ας ταπεινωθούν οι άρχοντες της γης και ας Τον προσκυνήσουν, ας ακούσουν πρόθυμα τη φωνή Του και ας Τον ακολουθήσουν. Τότε θα ακολουθήσουν και οι λαοί τους, θα έλθουν ενώπιόν Του να προσκυνήσουν. Τότε θα έλθει η ευλογία Του σ΄όλη τη γη και η ειρήνη και η αγάπη Του θα επικρατήσουν αντί του μίσους.
Πόσες φορές στο παρελθόν υπήρξαν περίοδοι που έθνη Τον ακολούθησαν, δέχθηκαν τον λόγο Του, αναβαπτίσθηκαν στη χάρη Του και έγραψαν ένδοξη ιστορία φωτίζοντας τον κόσμο με το φως Του! Αλλά και σ΄όλες τις εποχές υπάρχουν οικογένειες και άνθρωποι μεμονωμένοι, ψυχές ταπεινές που Τον πιστεύουν και Τον προσκυνούν αποδεικνύοντας τους λόγους Του αληθινούς και τις υποσχέσεις Του πραγματικές! Ζουν μέσα στην ειρήνη Του και στη χαρά Του. Μάλιστα! Στις ταπεινές ψυχές των πιστών χριστιανών κατοικεί ο Ίδιος.
Μέσα στα σκοτάδια ενός κόσμου που κυριαρχείται από βίαια πάθη ανατέλλει και τη νέα χρονιά η δική μας ελπίδα. Διότι υπάρχει «ο ενανθρωπήσας Ιησούς Χριστός», η όντως ειρήνη και χαρά, η μόνη ελπίδα, αλήθεια και ζωή!
Γι΄αυτό και ανεπηρέαστοι από τη γενική σύγχυση, την ταραχή, την αβεβαιότητα και τους φόβους ας ευχηθούμε ο νέος χρόνος να είναι χαρούμενος και ευλογημένος, άγιος και ειρηνικός με τον Ζωοδότη και Σωτήρα Κύριό μας Ιησού Χριστό! Αμήν!
Από τη Χρυσούλα Χρ. Μότσιου-Τσανά, διδάκτορα Θεολογίας Α.Π.Θ.
