Όλο το πολιτικό φάσμα από την Αριστερά μέχρι τη Δεξιά, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να χαράξουν ένα εθνικό σχέδιο για την παιδεία και να δεσμευτούν – η κάθε αλλαγή θα γίνεται με ισχυρή πλειοψηφία- ότι θα το υλοποιήσουν σε βάθος χρόνου, όπως γίνεται σε πολλές ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Να σταματήσει το «ράβε - ξήλωνε» που γίνεται, ξανά και ξανά στην Παιδεία, όχι μόνο όταν αλλάζει η κυβέρνηση, αλλά και ο εκάστοτε υπουργός της. Μια φορά έγινε προσπάθεια το 2011, για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά σε θέματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, επί Άννας Διαμαντοπούλου. Ο νόμος του 2011 για την Παιδεία ψηφίστηκε με μια πρωτοφανή πλειοψηφία του Ελληνικού Κοινοβουλίου, από 255 βουλευτές που εξέφραζαν τότε το 80% του εκλογικού σώματος, ουδέποτε όμως εφαρμόστηκε αλλά καταργήθηκε από τη σημερινή Κυβέρνηση.
Ερχόμαστε στη σημερινή χρονική περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας μας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία εκφράζει μόλις το 20% - 25% του λαού όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Ο υπουργός κ. Κ. Γαβρόγλου, ξεκίνησε τις μεταρρυθμίσεις ή απορρυθμίσεις – με το σύνθημα τα αλλάζουμε όλα -όπως ισχυρίζονται πολλοί. Η εκπαίδευση δέχτηκε τα ισχυρότερα πλήγματα από την οικονομική κρίση και τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται, για να τη θεραπεύσουν. Ο τελευταίος υπουργός Παιδείας, με προσχηματικό διάλογο, με κατ`εφημισμό διαβούλευση και με το γνωστό «αλισβερίσι» με τους βουλευτάς, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, τους εκπαιδευτικούς, τους κοινωνικούς φορείς και τις αριστερές ιδεοληψίες του… προχωράει στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Και τους σπουδαστές του ΤΕΙ (όχι μόνο ) Λάρισας να βρίσκονται στα κάγκελα και να ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου Γαβρόγλου.
Αλλάζουν τον χάρτη πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Στόχος είναι η εξαφάνιση της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης. Άμεσα θύματα τα ΤΕΙ, όπου αναμένεται πολλά τμήματα να απορροφηθούν από τα πανεπιστήμια και η συντριπτική πλειοψηφία παραδοσιακών και καταξιωμένων σχολών όπως η ΣΤΕΦ και όχι μόνο να καταργηθούν. Κανέναν δεν άκουσα να διαμαρτύρεται γιατί η διαδικασία αυτή δεν αποτέλεσε αντικείμενο συναίνεσης εθνικού διαλόγου και μελετών σκοπιμότητας - βιωσιμότητας. Ακολουθείται η τακτική του παζαριού (θέλω ακόμη ένα τμήμα εδώ…), και της εσωτερικής διακόσμησης του χώρου (αυτή η σχολή θα φύγει από αυτό τον νομό και θα πάει στον άλλο). Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν αντιμετωπίζεται το εθνικό κεφάλαιο που λέγεται παιδεία με τη λογική «δώσε και μένα μπάρμπα» . Οι πολιτικοί για τα ψηφαλάκια, οι εκπαιδευτικοί να τρίβουν τα χέρια τους που θα γίνουν πανεπιστημιακοί, οι πανεπιστημιακοί να θέλουν να μεγαλώσουν την πίτα τους και οι έμποροι, οι μαγαζάτορες, οι ιδιοκτήτες ακινήτων, να διαμαρτύρονται ότι δεν θα νοικιάζουν τα σπίτια και θα μειωθεί ο τζίρος αν κλείσουν τα ΤΕΙ, δηλαδή τοπικά συμφέροντα. Τα ΤΕΙ και ιδιαίτερα της Λάρισας – από τα πρώτα που ιδρύθηκαν με δυνατές υποδομές - δεν πρέπει να κλείσουν, δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχους στα 45 χρόνια περίπου που λειτουργούν, πετυχημένους κατά κανόνα, έχουν καταξιωθεί στην κοινωνία, στην επιστήμη στην επιχειρηματικότητα, στον τεχνολογικό τους ρόλο και έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου, παρότι πολεμήθηκαν μέσα και έξω από τα ιδρύματα. Εκείνο που ίσως χρειάζεται όχι μόνο στα ΤΕΙ αλλά και τα πανεπιστήμια είναι να καταργηθούν κάποιες σχολές, μετά από επιστημονική έρευνα, να διοριστούν καθηγητές, να δοθούν κονδύλια, να εκσυγχρονιστούν τα εργαστήρια και οι υποδομές, για να επιτελέσουν το έργο τους κατά τον καλύτερο τρόπο. Όσον αφορά στη δημοσίευση ομάδας καθηγητών, νέων κατά το πλείστον, ότι δήθεν το ΤΕΙ βρίσκεται σε λειτουργική, εκπαιδευτική, ακαδημαϊκή διολίσθηση και ότι όλα αυτά τα χρόνια και παραπαίει, την απάντηση έδωσε ο πρύτανης κ. Ξεν. Σπηλιώτης: «Ότι οι συνάδελφοι δεν κρύβουν το μόνο που επιθυμούν είναι να γίνουν καθηγητές Πανεπιστημίου και τίποτα περισσότερο και τους προτείνει να ακολουθήσουν την «έντιμη» οδό, διεκδικώντας θέσεις όταν και όπου προκηρύσσονται…» . Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αντιδήμαρχος και καθηγητής του ΤΕΙ κ. Γ. Σούλτης: « …..Τα θυσίασαν όλα για να έχουν τη σφραγίδα του πανεπιστημιακού καθηγητή και αυτό είναι λυπηρό, γιατί τόσα χρόνια είχαμε καταφέρει να περάσουμε το μήνυμα στους σπουδαστές μας ότι ο ρόλος τους στην παραγωγική διαδικασία θα είναι εξίσου σημαντικός, αν όχι σημαντικότερος με τους αποφοίτους Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων…»
Τέλος απ’ ό,τι φαίνεται οι ακαδημαϊκοί και αυτοδιοικητικοί τα βρήκαν ως προς τα αιτήματα τους . Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους σπουδαστές του ΤΕΙ Λάρισας που τους αφορά –αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς φωνάζουν - άμεσα ζητούν να αποσυρθεί ο νόμος Γαβρόγλου.
Από τον Αθανάσιο Αγγέλη, επίκουρο καθηγητή του ΤΕΙ/Θ
