Για τη γιορτή του πατέρα

Από τον Γιάννη Θεούλη, επίτιμο δικηγόρο

«Ενας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό παιδαγωγούς»
ΧΕΜΠΕΡΤ

Συνθεμελιωτές του θεσμού της οικογένειας είναι η γυναίκα και ο άνδρας, η μητέρα και ο πατέρας. Η παραδοσιακή μορφή της οικογένειας παραμορφώθηκε από τον θεσμό της οικογένειας των ομοφυλοφίλων, που ο λαός στο σύνολό του σχεδόν απορρίπτει.

Ο πατέρας έχει την ημέρα του και γιορτάζει την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου κάθε χρόνο. Οταν ο πατέρας φέρεται ευγενικά προς το παιδί, έχει καλούς τρόπους, συνυπάρχει και συνεργάζεται με τη σύζυγο χωρίς συγκρούσεις, βιαιότητες και διαπληκτισμούς, η οικογένεια παράγει, μεγαλουργεί και συμβάλλει στην ποιοτική λειτουργία της κοινωνίας. Γι’ αυτό ο Μένανδρος με τη φωτισμένη σκέψη του διατύπωσε τον εξής αποφθεγματικό λόγο: «Πόσο όμορφο πράγμα είναι ο ευγενικός και με καλούς τρόπους πατέρας». Αυτός αγωνίζεται, παλεύει και θυσιάζεται για να κρατήσει όρθια την οικογένειά του, να προκαλέσει τον θαυμασμό, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού του και να καταξιωθεί έναντι της κοινωνίας. Το παιδί εισπράττοντας την αγάπη και τη στοργή του, νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, ζεστασιά και αμέτρητη χαρά. Ζει το αίσθημα της παιδικής ευτυχίας.
Γι’ αυτό κάποιος μεγάλος συγγραφέας έκανε τον εξής ορθό αφορισμό: «Το στήθος του πατέρα είναι το θείο μαξιλάρι». Οι κόρες δείχνουν αδυναμία προς τον πατέρα, κατευθύνονται προς αυτόν, υφίστανται τις επιρροές του και τον λατρεύουν. Οι γιοι αντίθετα επηρεάζονται από τη μητέρα και εκδηλώνουν την αδυναμία τους προς αυτήν. Σε μια συντροφιά γυναικών έγινε διαλογική συζήτηση για τα προτερήματα, τις ικανότητες και τις αρετές των πατέρων τους. Μια κυρία με εντυπωσιακή προσωπικότητα και επάξια θεραπαινίδα της επιστήμης θαύμαζε τον πατέρα της και τον είχε παράδειγμα προς μίμηση. Η κατάθεσή της είναι η εξής: «Ο πατέρας μου ήταν ευγενικός, στοργικός και είχε καλούς τρόπους. Ήταν για μένα πηγή έμπνευσης, ελπίδας και αισιοδοξίας. Η μορφή του με τις αρετές του ήταν το εφαλτήριο για την πρόοδο και την προκοπή μου. Αυτός συνέβαλε κατά την πορεία της ζωής μου να περάσω τη χρυσή πόρτα της στοργής». Πράγματι η ερίτιμος κυρία αγωνίστηκε επιτυχώς στον στίβο τη ζωής και με πολλούς κόπους ανερρίχθη στην κορυφή.
Ο άνεργος, φτωχός είναι χαμηλόμισθος πατέρας απέναντι στο παιδί του και στην οικογένειά του, δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του. Η οικονομική του απίσχναση εξασθενεί την πατρική επιρροή, κατεδαφίζει το κύρος του, καταστρέφει την αυθεντία του πατέρα. Με τι όρεξη, διάθεση, κέφι και δύναμη να προσφέρει την τρυφερότητα, την αγάπη και τη στοργή στο παιδί του; Έτσι η οικογένεια εισέρχεται στην οδυνηρή κρίση.
Ο πρωθυπουργός μας και οι πολιτικοί μας σκέπτονται; Αγωνιούν, ασχολούνται με τις ολέθριες συνέπειες της οικονομικής δυσπραγίας στη λειτουργία της οικογένειας;
Η ιερότητα του πατέρα, η θεσμική ύπαρξη του πατέρα στην οικογένεια τραυματίστηκε από τη νομοθετική ρύθμιση της σύστασης της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους. Ποιος είναι πατέρας, όταν δύο άνδρες υιοθετούν ένα παιδί. Ή το αντίστροφο, δύο γυναίκες παίρνουν ένα παιδί, θα δημιουργηθούν ψυχολογικά προβλήματα στις παιδικέ ψυχές. Η πράξη αυτή μπορεί να ανταποκρίνεται στην εξέλιξη και την αλλαγή των κοινωνικών ηθών, όμως συγκρούεται βιαίως με τη φύση και τα κρατούντα κοινωνικά ήθη. Η κατά πλειοψηφία ψήφιση του νόμου αυτού εμφανίζει μειωμένη ποιότητα του Κοινοβουλίου.
Η πρώτη γιορτή του πατέρα οργανώθηκε από την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτονστο Φέρμοντ της Βιρτζίνια των Η.Π.Α στις 5-7-1908 προς τιμήν των 210 πατέρων που χάθηκαν στην τραγωδία του Μόνονγκα, στα ορυχεία του.
Στη συνέχεια το 1912 η Ντόντ από την Ουάσινγκτον για να τιμήσει τον πατέρα της που ήταν βετεράνος του εμφύλιου πολέμου των ΗΠΑ 1861-1865 οργάνωσε τη γιορτή του πατέρα.
Πολλές προσπάθειες έγιναν από τους προέδρους των ΗΠΑ για τον εορτασμό του πατέρα. Τελικά ο πρόεδρος Νίξον, οριστικοποίησε τη γιορτή του πατέρα, ορίζοντας την ως εθνική εορτή της χώρας του.
Στην Ελλάδα η γιορτή του πατέρα καθιερώθηκε από τον Σύλλογο των Διαζευγμένων για την Πατρική Αξιοπρέπεια από τον ιδρυτή Νίκο Σπιτάλα. Η σύσταση του συλλόγου προήλθε λόγω απαξίωσης των πατέρων στην έκδοση διαζυγίων από τη Δικαιοσύνη.
Τερματίζω το παρόν κείμενο με την ανέκφραστη αγωνία και την τρυφερή αγάπη του παιδιού προς τον γεννήτορα, όπως εμπεριέχεται στην εμπνευσμένη αποφθεγματική έκφραση του ΓΟΥΟΡΚ που είναι η εξής: « Πατέρα ακριβέ μου, πατέρα, έλα πια στο σπίτι, κοντά μου, το ρολόγι πλησιάζει να περάσει τα μεσάνυχτα».