Η Δήλωση αυτή σε συνάρτηση με τις ανακοινώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την επίμαχη συμφωνία, έρχονται να επιβεβαιώσουν τους κινδύνους αυτούς!
Το International Hellenic Association, ένας μη κυβερνητικός οργανισμός με έδρα το Delaware των Ηνωμένων Πολιτειών και μέλη προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, συνέταξε ένα εξαιρετικό κείμενο, με το οποίο τεκμηριώνονται οι λόγοι για τους οποίους ενδεχόμενη αποδοχή του όρου «Μακεδονία» σε ένα μόνιμο όνομα των Σκοπίων ή η αποδοχή της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ με το όνομα αυτό, είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει τη βάση μελλοντικής αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών της περιοχής. Η επιστολή απευθύνεται προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ, τον Υπουργό Εξωτερικών, τον Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων Μάθιου Νίμιτζ και τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η επιστολή έχει ως εξής:
«Στις 11 Ιανουαρίου 1934, η Κομμουνιστική Διεθνής αναγνώρισε ένα ανύπαρκτο έθνος, το «μακεδονικό», το οποίο συμπεριλάμβανε διάφορες εθνικότητες που κατοικούσαν στα εδάφη τμήματος της αρχαίας Μακεδονίας. Το σαφώς μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, ένα μικρό τμήμα στη Βουλγαρία και ένα επίσης μικρό τμήμα στην τότε Γιουγκοσλαβία. Στη συνέχεια το 1944 ο ηγέτης της Κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας Τίτο, μετονόμασε την περιοχή αυτή από Vardarska Banovina (Επαρχία του Βαρδάρη) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επί πλέον, κωδικοποίησε τη γλώσσα που ομιλείτο σε μέρη της νότιας Γιουγκοσλαβίας, μία Σλαβική διάλεκτο παρόμοια των Βουλγαρικών διαλέκτων, που την ονόμασε αυθαίρετα «Μακεδονική γλώσσα».
Πράγματι, εκείνο το διάστημα άρχισε να αναπτύσσεται ένα αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο «οι Σλάβοι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Αρχαίων Μακεδόνων, και ότι οι Έλληνες κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας τους». Η ιδεολογία αυτή άρχισε να εκδηλώνεται με πιο έντονο τρόπο από το 1991 όταν η περιοχή της νότιας Γιουγκοσλαβίας που σήμερα λέγεται ΠΓΔΜ αποσπάστηκε από τη Γιουγκοσλαβία, καθώς το κυβερνών κόμμα της ΠΓΔΜ θεώρησε σκόπιμο να εμφυσήσει στο καινούργιο «κράτος» την αίσθηση της ομοιογένειας και εθνικής υπερηφάνειας και να τους ενώσει στην προσπάθεια να διεκδικήσουν και την Ελληνική Μακεδονία και να αποκτήσουν πρόσβαση στη θάλασσα. Είναι φανερό, επομένως, πως η απαίτηση της ΠΓΔΜ να ονομασθεί Μακεδονία ή με σύνθετο όνομα, αποσκοπεί στην πραγματοποίηση του ονείρου για «ανάκτηση» της Μακεδονικής Ελληνικής γης.
Η ΠΓΔΜ και οι κυβερνήσεις της ουδέποτε έκρυψαν αυτές τις προθέσεις τους.
Είναι σαφές ότι όταν έχουμε την ΠΓΔΜ στα βόρεια σύνορά μας να καλλιεργεί εχθρότητα προς την Ελλάδα, να απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και να διαιωνίζει το εχθρικό κλίμα μέσω της εκπαίδευσης που παρέχει στα σχολεία της, η Ελλάδα δεν πρέπει επ΄ουδενί να αποδεχθεί το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή παράγωγά του, διότι τελικά θα παραμείνει μόνο ο όρος Μακεδονία...
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, αντιθέτως, αξίζει να επισημάνουμε τους στενούς δεσμούς που η ΠΓΔΜ αναπτύσσει με την Τουρκία,, μία χώρα που προκαλεί καθημερινά την Ελλάδα.
Αλλά αυτές οι θέσεις σίγουρα δεν συμβάλλουν στο να μας καθησυχάσουν, και μας αναγκάζουν να προβαίνουμε σε μεγάλες αμυντικές δαπάνες, δυσανάλογες προς τις οικονομικές μας δυνατότητες.
Ο απανταχού Ελληνισμός δεν τρέφει αισθήματα εχθρότητας απέναντι στους πολίτες των Σκοπίων, αλλά επιθυμεί την ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της οικονομίας και των υποδομών της ΠΓΔΜ. Η χώρα μας εκφράζει την ειλικρινή επιθυμία να εδραιωθεί ο αμοιβαίος σεβασμός και να βρεθεί μία μόνιμη πολιτική λύση με τον βόρειο γείτονά της. Αν όμως γίνει αποδεκτό για την ΠΓΔΜ ένα μόνιμο όνομα που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, ή γίνει δεκτή αυτή η χώρα στο ΝΑΤΟ με το όνομα αυτό, όχι μόνο δεν θα επιλυθούν τα προβλήματα, αλλά θα επιδεινωθούν οι προστριβές μεταξύ της Ελλάδος, της ΠΓΔΜ και των άλλων Βαλκανικών χωρών με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση στην περιοχή.
* Από τον Ντίνο Ζήσου
