Τα επιχειρήματα που προβάλλονται από τους αυτοαποκαλούμενους ως ρεαλιστές είναι ότι οι περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία και ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την «πραγματικότητα» καθώς η χώρα μας δεν αντέδρασε έγκαιρα όταν διαμορφώνονταν ο λεγόμενος Μακεδονικός εθνικισμός.
Το ερώτημα είναι απλό. Αφού οι μεγάλες δυνάμεις και οι περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» γιατί βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις μαζί μας έτοιμα να αποδεχτούν σύνθετη ονομασία με αλλαγή του συντάγματος; Η λογική λέει ότι θα έπρεπε να τους είναι παντελώς αδιάφορη η στάση της Ελλάδας όμως οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς την αναγνώριση από τη χώρα μας δεν έχουν μέλλον ως κράτος στην ταραχώδη περιοχή των Βαλκανίων ακόμα και αν γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οργανισμοί που κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον.
Σε ότι αφορά το δεύτερο, κανείς λογικός άνθρωπος δεν περιμένει μια χώρα διαλυμένη η οποία βρισκόταν επί μια δεκαετία σε πόλεμο, αμέσως μετά τον εμφύλιο σπαραγμό, να έχει τις δυνάμεις και την ισχύ να αντιδράσει στα σχέδια του Τίτο και της πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης. Παρόλα αυτά η ύπαρξη της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» στα πλαίσια του Γιουγκοσλαβικού κράτους σε καμία περίπτωση δεν σήμαινε διεθνή αναγνώριση περί ύπαρξης Μακεδονικού έθνους-κράτους και βέβαια ούτε η χώρα μας αναγνώρισε ποτέ τέτοια οντότητα. Η λέξη Γιουγκοσλαβία είναι ηλίου φαεινότερο ότι από μόνη της σημαίνει κράτος με αναφορά σε Σλάβους οι οποίοι ήρθαν στην περιοχή των Βαλκανίων τον 6ο μ.Χ. αιώνα και δεν έχουν καμία σχέση με τους Έλληνες αρχαίους Μακεδόνες. Την αλήθεια αυτή αναγνώρισε και ο πρώτος ηγέτης των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ το 1992, λέγοντας: «Εμείς είμαστε Σλάβοι, δεν έχουμε καμία σύνδεση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο αιώνα μ.Χ.».
Παραχαράσσουν την ιστορία και την κοινή παραδοχή ιστορικών, γεωγράφων και άλλων μελετητών που ορίζουν ότι τα όρια του αρχαίου Ελληνικού Μακεδονικού Βασιλείου βρίσκονταν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου εντός της σημερινής Ελλάδας.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν γιατί ο Ελληνικός λαός αντιδρά με επιμονή στη σύνθετη ονομασία των Σκοπίων που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία. Δεν είναι μόνο θέμα παραχάραξης της ιστορίας και κλοπή της εθνικής ταυτότητας αλλά και βεβαιότητα ότι στο άμεσο μέλλον το κράτος αυτό θα αποτελέσει παράγοντα αποσταθεροποίησης της περιοχής και εργαλείο-πιόνι άλλων δυνάμεων που θα χρησιμοποιείται στην καλύτερη περίπτωση εναντίων μας ως ένας πρόσθετος μοχλός πίεσης και στη χειρότερη για τον ακρωτηριασμό και διαμελισμό της χώρας μας. Αυτοί που θεωρούν την υπόθεση χαμένη παραβλέπουν ότι ήταν η σθεναρή αντίδραση του Ελληνικού λαού που είχε ως αποτέλεσμα να αναγνωριστούν διεθνώς με το όνομα FYROM, να αλλάξουν τη σημαία τους και σήμερα να συζητούν σύνθετη ονομασία.
Υποστηρίζεται ότι η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με συλλαλητήρια. Η θέση αυτή είναι αντιδημοκρατική και στην ουσία απαγορεύει στο λαό να εκφράσει την άποψή του δημοκρατικά όπως έκανε στα δύο μεγάλα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζεται η άποψη ότι το μεγάλο «ΟΧΙ» του 1940 το είπε ο Ελληνικός λαός και όχι η κυβέρνηση του Μεταξά ενώ σήμερα ο λαός δεν έχει δικαίωμα να πει ένα νέο «ΟΧΙ» σε όσους απαιτούν να συναινέσουμε στην παράδοση της εθνικής μας ταυτότητας;
Τα συλλαλητήρια εκφράζουν την ελεύθερη δημοκρατική βούληση του λαού και θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ως ισχυρό διαπραγματευτικό εργαλείο για την υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων. Η βούληση αυτή θα εκφραστεί ειρηνικά σε δεκατρείς πόλεις της Μακεδονίας και στη Λάρισα. Ας δώσουμε όλοι το μήνυμα ότι λέμε: Οχι στην παραχάραξη της ιστορίας, όχι στην κλοπή της εθνικής μας ταυτότητας.
Του κ. Κων. Λιούτα (*)
(*) Ο κ. Κων. Λιούτας είναι πρόεδρος του παραρτήματος Λάρισας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας.
