Να κάνουμε το γενναίο και σωτήριο βήμα...

Του Κων/νου Τσιρονίκου
Ένα γενναίο βήμα μπροστά πρέπει να κάνουμε ως χώρα για να χτυπήσουμε τον εχθρό και να νικήσουμε. Κι αυτός δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος μας ο εαυτός. Τα κουσούρια μας, τα πάθη μας, τα κοινωνικά και εθνικά μας προβλήματα που δημιούργησε ο αμαρτωλός και βδελυρός χαρακτήρας μας.
Κι όμως δειλιάζουμε να τραβήξουμε μπροστά την ανηφόρα λέγοντας ότι δεν έχουμε τα αναγκαία μέσα. Ότι έιναι λίγα και πολύ μικρά. Πολύ κοντά για να συντρίψουμε τον εχθρό και να πετύχουμε τη μεγάλη νίκη. Που θα μας βγάλει στην αντίπερα όχθη. Για να δούμε καλύτερες μέρες στη δύσκολη από κάθε πλευρά εποχή μας. Κι η νίκη σε κάθε περίπτωση είναι συνυφασμένη με τη γενναιότητα, με την τόλμη να πάμε ένα βήμα μπροστά και να κερδίσουμε τη μάχη. Πριν ο εχθρός μας αλώσει και μας καταστήσει ανίκανους σε κάθε αναμέτρηση.
Κι αυτόν τον ηρωισμό  που οδηγεί στη νίκη τον βλέπουμε παντού στην ιστορία μας. Ο πιο διδακτικός όμως είναι ο διάλογος της Σπαρτιάτισσας μάνας όταν έδωσε το ξίφος για τον πόλεμο στο γιο της. Κι εκείνος της είπε - είναι κοντό, μάνα, το ξίφος που μου χάρισες και δεν φτάνει να χτυπήσω τον εχθρό. "Και βήμα πρόσθες" του απάντησε λακωνικά η γενναία μάνα. Δηλαδή, την ώρα του πολέμου κάνε άλλο ένα βήμα μπροστά. Πήγαινε πιο κοντά στον εχθρό με φρόνημα ηρωικό και θα νικήσεις.
Αυτό το βήμα πρέπει να κάνουμε όλοι μας, για να φτάσουμε κοντά στον εχθρό. Κοντά στα προβλήματά μας. Στις μακροχρόνιες κακές μας συνήθειες, που ρίζωσαν βαθιά όχι μόνο στο πολιτικό μας σύστημα αλλά και στη συνείδηση του λαού. Που θέλει τους πολιτικούς όχι για να λύνουν τα προβλήματα του τόπου αλλά να εξυπηρετούν τον κάθε πολίτη, χωριστά, κατά τρόπο ρουσφετολογικό και άτιμο. Και το χειρότερο να γίνονται δημιουργοί προνομιούχων κοινωνικών ομάδων και συντεχνιών. Μια διαχρονική ασθένεια από την οποία μαστίζεται η πολύποθη αλλά μη μετανοούσα πατρίδα μας. Αυτές τις παθογένειες πρέπει να τσακίσουμε.
Δυστυχώς αυτό το γενναίο βήμα δεν έγινε ακόμη για να αλλάξει ριζικά η χώρα μας. Και πώς να αλλάξει αφού τα ξεφτέρια μας οι πολιτικοί διέπρεπαν στη λαμογιά, η οποία με την ανοχή και την έλλειψη παντελούς ελέγχου ξαπλώθηκε σε όλο το μήκος και πλάτος της κοινωνίας, κατάλοιπα της οποίας υπάρχουν ακόμη. Σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα το διαβρωμένο θεσμικό σύστημα, που ο ίδοι είχαν προσαρμόσει στα μέτρα τους. Κατ' αυτόν τον τρόπο τα οικονομικά εγκλήματα των πολιτικών και άλλων συναφών μαζί με τις λανθασμένες πρακτικές που ακολουθήθηκαν έφεραν τη χώρα στη σημερινή δυσχερή κατάσταση. Και το χειρότερο της ασύλληπτης εμπνεύσεως και εφαρμογής  πολιτικό τερτίπι της παραγραφής των αδικημάτων αυτών μετά παρέλευση τετραετίας. Ετσι οι εθνοσωτήρες και οι λοιποί μπορούσαν να κλέβουν και να τρώνε, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Και το κακό αυτό όλο και μεγάλωνε τη λειτουργική αρρυθμία και διαφθορά του ελληνικού κράτους. Και τη ρητορική του ψεύτικου προεκλογικού λόγου να φτάνει στα ύψη της: με το χρήματα υπάρχουν, τα Ζάππεια 1, 2, τα ισοδύναμα μέτρα, την κατάργηση και το σχίσιμο των μνημονίων, το διώξιμο των δανειστών...
Κι όλα αυτά, λεγόντουσαν και λέγονται ακόμη γιατί το ψέμα αρέσει πολύ στον κόσμο. Γιατί μιλά για εύκολα και ωραία πράγματα. Για άκοπη ευημερία και πρόοδο... Όμως η αλήθεια αντέχει... Παρά το ότι κάθε φορά νομίζουμε ότι την θάβουμε και δεν πρόκειται να βγει ποτέ στην επιφάνεια. Όμως αυτή, όπως πάντοτε βγαίνει, αλώβητη. Όπως συνέβη και με τη σημερινή κυβέρνηση που έταξε πολλά και τώρα η πραγματική αλήθεια την εκθέτει ανεπανόρθωτα ενώπιον του εξαπατηθέντος ελληνικού λαού.
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πολλά πάθη και κουσούρια του πολιτικού μας συστήματος και του ελληνικού λαού θα λέγαμε, γιατί κατά το λαό και οι άρχοντες, αν ισχύει αυτό. Γι' αυτό τώρα, χρειάζεται ο καθένας μας, οι πολιτικοί μας όλοι μαζί να κάνουμε το αποφασιστικό, το γενναίο, το σωτήριο βήμα. Δηλαδή αυτό που σύστησε η Σπαρτιάτισσα μάνα ξεπροβοδίζοντας τον πολεμιστή γιο της "Και βήμα πρόσθες".
Αυτό πρέπει να κάνουμε. Ένα βήμα μπροστά... Που για μας σημαίνει: αλλαγή εκ βάθρων της πατρίδας μας. Της νοοτροπίας του λαού και των λειτουργιών του κράτους. Κι αυτό θα το πετύχουμε με τη συντριβή του παλιού και διεφθαρμένου συστήματος. Με ανατρεπτικές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να κάνουμε και δεν κάνουμε. Με πόλεμο μέχρι εσχάτων εναντίον των προνομίων και των συντεχνιών. Κι όσοι λένε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι έκαναν μεταρρυθμίσεις λένε ψέματα. Γιατί τίποτα δεν λένε...
Εμπρός λοιπόν για ένα βήμα μπροστά. Για να δώσουμε ένα σίγουρο μέλλον στα παιδιά μας. Στην πατρίδα μας. Στην αιώνια ΕΛΛΑΔΑ.