Είναι αυτός που εκφράζει το θυμό, τη ζήλια, τη θλίψη, την απογοήτευση, την απληστία, την αλαζονεία, την ενοχή, την προσβολή, την κατωτερότητα, τα ψέματα, τη ματαιοδοξία, την υπεροψία και το εγώ. Ο άλλος είναι το Καλό. Αυτός ο «λύκος» εκφράζει τη χαρά, την ειρήνη, την αγάπη, την ελπίδα, την ηρεμία, την ταπεινοφροσύνη, την ευγένεια, τη φιλανθρωπία, τη συμπόνια, τη γενναιοδωρία, την αλήθεια, την ευσπλαχνία και την πίστη στο Θεό.» Ένα από τα εγγόνια του το σκέφτηκε για ένα λεπτό, και μετά ρώτησε τον παππού του: «Και ποιος λύκος κερδίζει;». Ο γέρος Ινδιάνος του απάντησε: «Κερδίζει αυτός που ταΐζεις περισσότερο».
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τους κακούς. Οι περισσότεροι από μας έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας κάποιον κακό άνθρωπο, που μπορεί να μας φέρθηκε άσχημαχωρίς λόγο ή να μας αφαίρεσε προσωρινά κάποιο δικαίωμα. Πως σταμάτησε αυτός ο κακός άνθρωπος; Από μόνος του ή επειδή εμείς αντιδράσαμε παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας; Απαντώντας, θα έλεγα ότι αυτοί οι άνθρωποι σταματούν μόνο αν τους σταματήσουμε εμείς.
Είναι άραγε ίδια η λύση όταν τα προβλήματα τα δημιουργούν οι πολιτικοί με τις πολιτικές τους; Σίγουρα όχι, διότι η κάθε κυβέρνηση έχει εργαλεία που δεν διαθέτει ο πολίτης. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να καταφύγουμε σε λύσεις που μειώνουν την εξάρτησή μας από το κράτος, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί μια κυβέρνηση που θα βάζει μπροστά το συμφέρον των πολιτών και όχι το συμφέρον των συντεχνιών ή λίγων κομματικών πελατών.
Αρκετοί πολίτες ήδη έχουν καταφέρει να μειώσουν την εξάρτησή τους από το κράτος με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα ανοίγουν εταιρείες στη Βουλγαρία ή μεταφέρουν την έδρα τους εκεί, μεταφέροντας έτσι και τα έσοδα τους σε χώρα που θα τους φορολογήσει με ένα λογικό ποσοστό. Ξέρω πάρα πολλούς πολίτες που προσπαθούν να ενημερωθούν για τα τυχόν δικαιώματα που τους δίνει η δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας. Αυτή η πρακτική κατά τη γνώμη μου είναι πολύ καλύτερη και αποδοτικότερη από το να βρίζουμε μονίμως τους πολιτικούς και την εκάστοτε κυβέρνηση ή να φωνάζουμε στα καφενεία ότι οι κυβερνώντες είναι προδότες, ξεπουλημένοι και ανθέλληνες.
Το κράτος εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει καταντήσει εχθρός του πολίτη και υπηρέτης του κομματικού πελάτη. Εχθρός του δικηγόρου και του γιατρού, που αν δηλώσει όλο το εισόδημά του βλέπει να του αρπάζει το κράτος από την τσέπη του το 70% για φόρους και ασφαλιστικά ταμεία. Εχθρός του επιχειρηματία που προσπαθεί να στήσει μια υγιή επιχείρηση και το κράτος με τη γραφειοκρατία του βάζει διαρκώς εμπόδια και τρικλοποδιές. Εχθρός του μισθωτού και του συνταξιούχου που βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται χρόνο με το χρόνο ενώ οι πρωτογενείς δαπάνες του κράτους παραμένουν στα επίπεδα του 2007. Εχθρός όλων των Ελλήνων που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκους φόρους και να έχουν μηδαμινές παροχές.
Το κράτος δεν μπορεί να αλλάξει από την πολιτική νοοτροπία που το έστησε και το συντηρεί, ούτε φυσικά και από τους πολίτες που τη στηρίζουν ακόμα. Το κράτος και η Πατρίδα μας θα σωθεί όταν η πολύ μεγάλη πλειοψηφία από εμάς τους πολίτες πετύχει να βελτιώσει τον μικρόκοσμο του με ηθικό τρόπο, ώστε να μην είναι εις βάρος των υπολοίπων. Η λύση,αν και δεν περνάει από το μυαλό μας ως πρώτη σκέψη,είναι στον καθένα από εμάς και ίσως για αυτό αργεί να έρθει…
Του Στέλιου Ορφανάκη
* Ο κ. Στέλιος Ορφανάκης είναι καθηγητής (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση, έχει εξειδικευθεί στην Τραπεζική Διοίκηση και σε Παράγωγα Προϊόντα, έχει εργαστεί και ως επενδυτικός σύμβουλος στην Ιδιωτική Τραπεζική (Alpha Private Bank – Όμιλος ALPHA BANK). Από τον Ιανουάριο του 2017 είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας μέσω της διαδικασίας αξιολόγησης του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών
