Αυτοκίνητα, μηχανάκια, κόσμος που περπατά στη μέση του δρόμου, μελίσσι σωστό… Όπως όλοι στην περιοχή, έτσι κι εγώ, βγήκα για τα ψώνια της εβδομάδας, Πρώτα σούπερ μάρκετ και επιστρέφοντας, δέκα μέτρα μπροστά από το σπίτι μου, γίνεται ένα τροχαίο ατύχημα με δύο μηχανάκια να συγκρούονται.
Σταματώ όσο πιο κοντά γίνεται στο συμβάν για να προσφέρω τις πρώτες βοήθειες, όπως είμαι υποχρεωμένη σαν άνθρωπος, αλλά και σαν επαγγελματίας. Έρχεται το ασθενοφόρο και κατόπιν το ανακριτικό της τροχαίας. Ο τραυματίας με ελαφρούς τραυματισμούς παραλαμβάνεται από το ασθενοφόρο και για μένα έχει τελειώσει το συμβάν και επιστρέφω στην καθημερινότητά μου. Ανεβαίνω για δύο λεπτά στο σπίτι και ξανακατεβαίνω με το καρότσι της λαϊκής, να το βάλω στο αυτοκίνητο για να συνεχίσω τα ψώνια μου.
Πριν προλάβω, βλέπω το ροζ χαρτάκι στον υαλοκαθαριστήρα μου! Ο αστυνομικός από το Ανακριτικό μού είχε κόψει κλίση διότι δεν στάθμευσα 10 μέτρα από τη γωνία! Αμέσως τον ρωτώ γιατί; Και μου απαντά ότι εάν έχω δίπλωμα θα πρέπει να ανοίξω το βιβλίο και να δω γιατί. Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι στάθμευσα το αυτοκίνητό μου, όσο γινόταν πιο κοντά στο τροχαίο, για να έχω πρόσβαση στον σάκο Α’ βοηθειών και να βοηθήσω άμεσα τον τραυματία. Ανένδοτος! Τον ευχαρίστησα κι έφυγα…
Θα ήθελα όμως να του πω ότι ο νόμος κρίνεται σύμφωνα και με την κοινή λογική. Σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας υπάρχει και ο παράγοντας άνθρωπος, διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε στην κοινωνία. Εγώ αισθάνομαι όμορφα, γιατί προσέφερα τη βοήθειά μου σε έναν άνθρωπο που είχε ανάγκη. Εσύ πώς αισθάνεσαι φίλε τροχονόμε; Να ξέρεις ότι πάλι θα το ξανακάνω αν χρειαστεί! Αυτά ως προς την ουσία της υπόθεσης και προκειμένου να μην παρερμηνευθώ, εννοείται πως θα πληρώσω την κλήση.
Διασώστρια ΕΚΑΒ