1. Ειναι γνωστό το υδρευτικό πρόβλημα του λεκανοπέδιου Αττικής και η σκέψη για χρησιμοποίηση υδάτων από τη λεκάνη Αχελώου. Το θέμα αυτό είχε αναφερθεί και στις προμελέτες των Σχέδιων Διαχείρισης Υδάτων των λεκανών Πηνειού και Αχελώου που τελικά εγκρίθηκαν το 2014 και ισχύουν έως σήμερα. Θεωρώ ορθή την άποψη του κ. ΔΚ περί ύπαρξης "αποθέματος ασφάλειας" για περιόδους κρίσης λειψυδρίας για όλες τις περιοχές της χώρας (και φυσικά όχι μόνο για την Αθήνα).
Η παρατήρηση μου εδώ ειναι ότι τα υδατικά αποθέματα για περίπτωση λειψυδρίας στην Αττική ΔΕΝ σχετίζονται με τα νερά του ΑΝΩ Αχελώου και τα έργα ταμίευσης του, άλλα με τους ταμιευτήρες στην Αιτωλοακαρνανία και κυρίως τον μεγαλύτερο ταμιευτήρα της χώρας, αυτόν των Κρεμαστών, με όγκο περίπου 4,5 δις κυβ.μέτρων νερού. Οι τεράστιες ποσότητες των ταμιευτήρων της περιοχής αυτής καθώς και τα αποθέματα σε αλλά γειτονικά υδάτινα σώματα (λίμνες, ποταμοί) ειναι υπεραρκετές για τη διαχείριση του προβλήματος ύδρευσης της πρωτεύουσας, πάντοτε φυσικά με τον ανάλογο προγραμματισμό και την δημιουργία κατάλληλων υποδομών που σήμερα δεν υφίστανται.
Θεωρώ συνεπώς άστοχη την πρόταση του επιστολογράφου, τα ύδατα που θα συγκεντρώσει ο ταμιευτήρας Συκιάς (γιατί περί αυτού πρόκειται) από το δυναμικό του Άνω Αχελώου, να αξιοποιηθούν ως αποθέματα ασφάλειας για την Αττική.
2. Σε ότι αφορά στις υποδείξεις του κ. Κοτσώνη για τις επιλογές της πολιτείας ως προς την Γεωργία-Κτηνοτροφία κλπ., που κατά την άποψη του καθιστούν μη αναγκαία την μεταφορά προς τον κάμπο υδάτων από τη Συκιά (όταν ολοκληρωθεί), δεν θα κάνω σχόλια. Άλλωστε παρόμοιες επιχειρηματολογίες που έχουν κατατεθεί κατά κόρον στο παρελθόν και αγνοούν παντελώς τις δυνατότητες της θεσσαλικής πεδιάδας και την σημασία της για την εθνική οικονομία μας, έχουν επανειλημμένα απαντηθεί από τους φορείς της Θεσσαλίας.
Θα σταθώ όμως στην σημασία του ταμιευτήρα της Συκιάς οποίος με τη λειτουργία του αναμένεται να ανταποκριθεί στην κάλυψη πολλών άλλων βασικών αναγκών, πέραν εκείνων του πρωτογενούς τομέα. Καταρχάς η Συκιά θα δώσει τη δυνατότητα για παραγωγή ενέργειας υψηλής αξίας (αυτός ήταν και ο πρωταρχικός σκοπός της όταν σχεδιάστηκε το έργο κατά τη δεκαετία 1970). Ομοίως θα συμβάλλει στην κάλυψη αναγκών ύδρευσης Θεσσαλικών πόλεων και οικισμών που σημειωτέων υδρεύονται σε ποσοστό πάνω από 80% από υπόγεια νερά. Θα αποτελέσει επίσης έναν ταμιευτήρα "ασφάλειας" για περιόδους λειψυδρίας στη Θεσσαλία, μία αναγκαιότητα που πολύ σωστά περιέγραψε ο κ. Κοτσώνης για την αντίστοιχη περίπτωση της Αττικής. Τέλος - αυτό και εάν ειναι "αδήριτη" ανάγκη - η Συκιά αποτελεί την μονή λύση σωτήριας για τον ταλαιπωρημένο υπόγειο υδροφορέα της Θεσσαλικής λεκάνης, μέσω σταδιακής και στοχευμένης επανατροφοδοτησης του (προβλέπεται και στα ΣΔ), ώστε κάποτε να αναστραφεί η περαιτέρω καταστροφική ταπείνωση του και να "επιστρέψουμε" επιτέλους πίσω, όπως οφείλουμε, τα 3 δις κυβικά μέτρα υδάτων τα οποία ως "δάνεια" υπεραντληθηκαν τα τελευταία 30 χρονιά από τα μη ανανεωμένα αποθέματα του, με την ανοχή δυστυχώς της πολιτείας.
Όπως γίνεται αντιληπτό η ταμίευση στη Συκιά έχει και άλλες τεράστιας σημασίας παραμέτρους αξιοποίησης, ανεξάρτητα εάν στο μέλλον θα μεταφέρονται η όχι κάποιες ποσότητες για αρδεύσεις. Ελπίζω λοιπόν ότι ο κ. Κοτσώνης θα συμφωνήσει μαζί μου στην ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών ολοκλήρωσής και λειτουργείας του έργου, κάτι άλλωστε που και η κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δια του αρμόδιου Υπουργού κ. Σπίρτζη, έχει δηλώσει ότι θα υλοποιήσει (τοποθέτηση κ. Σπίρτζη στη Βουλή το Δεκεμβριο 2015, δηλώσεις κ. Σπίρτζη στην Καρδίτσα 2017 κλπ.). Το γεγονός ότι ο κ. Σπίρτζης δυόμιση χρονιά τώρα παραμένει ασυνεπής ως προς τις δεσμεύσεις του, προφανώς δεν αποτελεί έκπληξη για την συγκεκριμένη διακυβέρνηση. Επίσης οι γενικόλογες τοποθετήσεις άλλων συνάδελφων του κατά της "εκτροπής Αχελώου", απλά προσπαθούν να συγκαλύψουν την έλλειψη πολιτικού θάρρους που τους χαρακτηρίζει, ώστε να ξεκαθαρίσουν όπως οφείλουν στο λαό τι ακριβώς θα κάνουν με τα έργα Συκιάς-Σήραγγας Πευκόφυτου, τα οποία παραμένουν αναιτιολόγητα εγκαταλελειμμένα και απορροφούν πόρους για συντήρηση, χωρίς φυσικά αυτό να απομακρύνει τους κίνδυνους καταστροφών που ελλοχεύουν(πλημμύρες κλπ).
Ανάλογο σήριαλ συγχύσεων και παλινωδιών ζήσαμε και με το ΥΗΕ της Μεσοχώρας. Άντε να δούμε τώρα πως θα διαχειριστεί η κυβέρνηση τα υπόλοιπα ημιτελή έργα επί του Άνω Αχελώου, εκτός πια και εάν, αντί της υπεύθυνης στάσης όπως έκανε ο κ. Φάμελλος στη Μεσοχώρια, επιλέξουν μια στάση αδράνειας έως ότου επέλθει η αποχώρηση τους από την κυβέρνησή, αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό να πικράνουν το κομματικό τους ακροατήριο με μια ακόμη θεαματική υπαναχώρηση. Ο καιρός θα δείξει.
Με εκτίμηση Κώστας Γκούμας
