Επιτέλους μετά από 7 χρόνια δικτατορίας καλούνται οι πολίτες να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας και σχηματίζεται κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στις 24 Ιουλίου 1974, με πρωθυπουργό τον Κων/νο Καραμανλή. Προηγήθηκαν πολλές αντιστασιακές πράξεις του λαού, που έγιναν πιο πυκνές στα τελευταία χρόνια της χούντας (1973 - 1974) με κορυφαία την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Οι συλλήψεις μελών αντιδικτατορικών οργανώσεων και οι δίκες δεν κάμπτουν το φρόνημα των πολιτών που περιμένουν με αγωνία την πτώση της χούντας. Ο δικτάτορας Γιώργος Παπαδόπουλος για να κάμψει τις αντιδράσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας προβαίνει με συνταγματική πράξη την 1η Ιουλίου 1973 την εγκαθίδρυση πολιτεύματος «Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας». Ο ίδιος γίνεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αναθέτει στον Σπύρο Μαρκεζίνη, την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση, η οποία ορκίστηκε στις 8 Οκτωβρίου και ήταν φερέφωνο των δικτατόρων. Η νέα κυβέρνηση καταργεί τον στρατιωτικό νόμο, αλλά δεν θα κυβερνήσει για πολύ και ο Ιωαννίδης με την ΕΣΑ μάταια προσπαθούν να κρατήσουν όρθια τη χούντα, σχεδιάζοντας και επιχειρώντας το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Ο μετριοπαθής στρατηγός Γκιζίκης ανέλαβε να καλέσει τους πολιτικούς Παν. Κανελλόπουλο, Γεώργιο Μαύρο, Γ. Αθανασιάδη - Νόβα, Σπ. Μαρκεζίνη, Στεφ. Στεφανόπουλο, Πέτρο Γαρουφαλιά, Ευαγγ. Αβέρωφ και Ξεν. Ζολώτα, που συναντήθηκαν στις 23 Ιουλίου 1974. Ο Ευάγγ. Αβέρωφ επικοινώνησε με τον Κων/νο Καραμανλή που ήταν στη Γαλλία και του ζήτησε εκ μέρους όλων να έλθει στην Ελλάδα. Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν του διέθεσε το προσωπικό του αεροπλάνο, το οποίο προσγειώθηκε στις 2 τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου στην Αθήνα. Η υποδοχή που του επιφύλαξε ο λαός ήταν εντυπωσιακή. Στις 4 π.μ. ορκίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας και λίγες ώρες αργότερα ορκίστηκαν και τα μέλη της νέας κυβέρνησης. Μέσα σε μια ημέρα οι πολιτικοί αντικατέστησαν τους στρατιωτικούς σ’ όλες τις κυβερνητικές θέσεις. Η κυβέρνηση Κων/νου Καραμανλή ρύθμισε το πολιτειακό ζήτημα της χώρας με δημοψήφισμα την 8η Δεκεμβρίου 1974, το οποίο κατάργησε τη μοναρχία. Στις πρώτες εκλογές που διεξήχθησαν ομαλά, συμμετείχαν όλα τα πολιτικά κόμματα και η Νέα Δημοκρατία του Κων/νου Καραμανλή υπερίσχυσε και σχημάτισε κυβέρνηση.
Έχουν περάσει 43 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας και οι απλοί πολίτες που έχουν δημοκρατικό ήθος, νιώθουν ότι δεν μπορούν να χαρούν την επέτειο γι’ αυτήν την αποκατάσταση. Βιώνοντας την πολύπλευρη κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και ηθική και κυρίως πολιτική, οι πολίτες αναρωτιούνται, γιατί η χώρα οδηγήθηκε σ’ αυτήν την παρακμή. Μετά την πτώση της χούντας οι προϋποθέσεις ήταν ευνοϊκές για ουσιαστική και γνήσια δημοκρατία, που θα ήταν η βάση για τη γενικότερη πρόοδο. Όμως τα πολιτικά πρόσωπα που έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο την περίοδο της μεταπολίτευσης δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν σε παλαιοκομματικές συμπεριφορές, δεν αξιοποίησαν την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν επιχείρησαν να αλλάξουν τις οικονομικές και πολιτικές δομές, ώστε να αξιοποιήσουν τα προνόμια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση. Χωρίς οργάνωση και έλεγχο από τους μηχανισμούς του κράτους, αυξήθηκαν σε ύψιστο βαθμό η αισχροκέρδεια, η αναξιοκρατία, η διάπραξη κάθε είδους παρανομίας, που θεωρήθηκαν από τους περισσότερους πολίτες στοιχεία απαραίτητα για τον εύκολο πλουτισμό και την κοινωνική ανάδειξη. Όλοι σχεδόν κυνηγούσαν μία επίπλαστη ευδαιμονία, η οποία κατέρρευσε τα τελευταία χρόνια με τραγικές συνέπειες και στο κράτος και στον λαό.
Σήμερα, μετά από μία επταετία οικονομικής κατάπτωσης που επιδεινώνεται πρωτίστως από την υποταγή της χώρας μας, στα μνημόνια που επέβαλλαν οι δανειστές, η Δημοκρατία μας κινδυνεύει. Φυσικό επακόλουθο είναι να μην λειτουργούν σωστά οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι Έλληνες πολίτες να νιώθουν ανασφαλείς και δύσπιστοι προς το κράτος και τους πολιτικούς όλων των κομμάτων. Δυσπιστία υπάρχει και από τους ξένους επιχειρηματίες που διστάζουν να επενδύσουν στη χώρα μας. Για να ενισχυθεί το δημοκρατικό μας πολίτευμα είναι αναγκαία η συνεργασία των πολιτικών κομμάτων και να υπάρξει ομοψυχία και ομόνοια στον λαό. Απαραίτητη η εφαρμογή των νόμων και μεγάλη προσπάθεια για πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Μόνο έτσι δεν θα χαθούν οι τεράστιες θυσίες του λαού μας και θα σωθεί η χώρα μας.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΠΑΚΑΛΕΞΗΣ
