Το σχέδιο αυτό, στο οποίο συμπίπτουν απόλυτα οι παρατάξεις της Βουλής από το συντηρητικό μέχρι και τον αριστερό χώρο, ήδη έχει λάβει σάρκα και οστά με το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά, που από το 2011 βρίσκεται σε πιλοτικό στάδιο εφαρμογής. Διδάσκονται παράλληλα από τη Γ` Δημοτικού μέχρι το τέλος του Λυκείου 6 διαφορετικές θρησκείες, δύο χριστιανικές ομολογίες και φυσικά και η Ορθόδοξη θεώρηση. Παρά την αποτυχία αυτού του πολυθρησκειακού μαθήματος σε πιλοτικό στάδιο, η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προωθεί τη γενική εφαρμογή του, επιστρατεύοντας στην επιχειρηματολογία της τόσο τη δήθεν πολυπολιτισμικότητα της χώρας όσο και το μεγάλο αριθμό των αιτήσεων απαλλαγής από το μάθημα. Το ίδιο το Υπουργείο, βέβαια, με έντεχνο τρόπο επεδίωξε αυτή την κατάσταση, δίνοντας το δικαίωμα απαλλαγής εντελώς αντισυνταγματικά και σε Ορθόδοξους μαθητές με τις γνωστές εγκυκλίους (του 2008), της (19-9-2013) κ.ά. Με τον τρόπο αυτό το όραμα των πολιτικών για μια πλήρως αδιάφορη ως προς τη θρησκεία, μια ουσιαστικά άθεη Ελληνική κοινωνία φθάνει στην πραγματοποίησή του.
Διότι μέσω του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος, ακόμα και με τις πολλές ελλείψεις των διδασκόντων, έφτανε το Ευαγγελικό μήνυμα της Ορθοδοξίας στα αυτιά και στις καρδιές των παιδιών και ίσως, σε αρκετές περιπτώσεις, και μια γεύση της ζωής που έχει να προσφέρει μόνο ο Χριστός. Ριζωνόταν, επίσης, στη μνήμη των παιδιών η άμεση σύνδεση του Ορθοδόξου βιώματος με την ιστορική συνέχεια αυτού του τόπου. Με την ισοπέδωση που θα φέρει το νέο πολυθρησκειακό μάθημα όλα θα μοιάζουν ίδια: Μήνυμα σωτηρίας στο Χριστιανισμό όπως και στις άλλες θρησκείες, αγιότητα στο Χριστιανισμό όπως και στους αγίους των άλλων θρησκειών, ιδρυτής παγκόσμιας θρησκείας ο Ιησούς Χριστός, ιδρυτής άλλης παγκόσμιας θρησκείας το ιερό πρόσωπο του Μωάμεθ, ολόιδιες θα μοιάζουν και οι ιερές γραφές, η Αγία Γραφή των Χριστιανών και το Κοράνι, παρά τα όσα διδάσκει. Ενδεικτικά αναφέρω: Σε 95 στίχους ο Αλλάχ δίνει την εντολή για ιερό πόλεμο. Μια γεύση μας δίνουν τα εξής χωρία: «Ο πόλεμος είναι υποχρέωσή σας… Κανέναν απ` αυτούς να τον κάνετε φίλο σας πριν δεχθεί να πορεύεται στις οδούς του Αλλάχ. Και όπου σας γυρίσουν την πλάτη να τους πιάσετε και να τους σφάξετε» (σούρα 4.91) ή «Χειρότερα από τα ζώα είναι στα μάτια του Αλλάχ οι άπιστοι» (σούρα 8.57) ή «Ο μισθός εκείνων που εναντιώνονται στον Αλλάχ και στον απόστολό του είναι να σκοτώνονται και να σταυρώνονται ή να ακρωτηριάζονται σε χέρια και πόδια εναλλάξ» (σούρα 5.37) ή τέλος «Όταν συναντάτε απίστους, κόψτε τους τα κεφάλια μέχρι να προκαλέσετε σφαγή… Και εκείνοι που σκοτώνονται στο όνομα του Αλλάχ… θα τους εισάγει στον παράδεισο» (σούρα 47,4-7). Φυσικά, όλα όσα ανέφερα παραπάνω για το πρόσωπο του Μωάμεθ και για το μίσος που κηρύττει το Κοράνι δεν πρόκειται μέσα στο πνεύμα της πολυπολιτισμικότητας να διδάσκονται στα σχολεία μας από σεβασμό προς τους πιστούς μουσουλμάνους. Απλώς θα διδάσκεται η ιερότητα τόσο του προσώπου του Μωάμεθ όσο και του Κορανίου, όπως και όλων των αγίων των άλλων θρησκειών και των ιερών γραφών τους. Ένα, πάντως, πρέπει να θεωρείται βέβαιο, εάν συνεχιστεί αυτή η προδοτική πολιτική που ακολουθείται σήμερα στην Ελλάδα: η κατακόρυφη ενίσχυση, τόσο πληθυσμιακά όσο και από πλευράς διεκδικήσεων του μουσουλμανικού στοιχείου στην Ελλάδα, επειδή αυτό αποκλείεται να επηρεαστεί από την ιδεολογία των πολυπολιτισμικών κηρυγμάτων των πολιτικών μας. Και αυτή η κατά κόρον αύξηση της μουσουλμανικής επιρροής θα συμβαδίζει με την σχεδόν πλήρη απώλεια της Ορθόδοξης και Εθνικής συνείδησης του πληθυσμού.
Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
* Ο Γεώργιος Ν. Ξενόφος είναι λογοτέχνης
