Η συγκεκριμένη φράση, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, παύει να είναι απλώς και μόνο εξοργιστική∙ και τούτο γιατί ανοίγει διάπλατα την πόρτα στο βασίλειο της αριστερής μυθολογίας, εξηγώντας πολλά από όσα συνέβησαν στον τόπο μας μετά τη Μεταπολίτευση, αλλά και πολλά από όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της “πρώτης φορά αριστερής” διακυβέρνησης.
Ολόκληρη η φιλοσοφία της αριστεράς, η οποία μονίμως «θρονιασμένη στον καναπέ» των φαντασιώσεών της, αποτελούσε τροχοπέδη στην πρόοδο και τον ρεαλισμό, αποκαλύπτεται, δια στόματος Τσακαλώτου, εισάγοντας ακόμα και τον πιο καλόπιστο κριτή στα δύσβατα μονοπάτια της ανέξοδης ουτοπίας και του καθεστωτικού τρόπου αντίληψης της πραγματικότητας∙ χαρακτηριστικά, δηλαδή, μιας σκέψης, την οποία οι “σκληρές” πολλές φορές πολιτικές που εφαρμόστηκαν και η καλλιέργεια των εθνολαϊκιστικών μύθων την έκαναν κυρίαρχη άποψη στη χώρα, οδηγώντας με τον τρόπο αυτό μια ετερόκλητη ομάδα “αριστεροδεξιών” στην κυβέρνηση.
Η φράση αυτή αποδεικνύει, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, τη ρεβανσιστική διάθεση που διακατέχει όλα τα στελέχη του κυβερνητικού συνοθυλεύματος ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πριν ακόμη ηττηθούν. Αποδεικνύει, επίσης, την καθεστωτική αντίληψη για την πολιτική πραγματικότητα, η οποία θα πρέπει πάντοτε να καθίσταται όμηρος μιας συμπλεγματικής ομάδας πολιτικών αριβιστών, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκστομίζουν απειλές έναντι του ίδιου του κοινωνικού σώματος.
Γιατί σε τελική ανάλυση αυτό υπονοεί ο υπουργός των Οικονομικών.
Η παραδοχή πως το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, στις οποίες θα αναγκαστεί η κυβέρνηση να προσφύγει εξαιτίας των ολέθριων τακτικισμών της, θα είναι καταδικαστικό για τους ίδιους και θα τους “σπρώξει” πάλι στην επαναστατική γυμναστική του πεζοδρομίου, αποτελεί προσβολή προς τον ίδιο τον θεσμό της δημοκρατίας.
Αν ανατρέξει κανείς λίγα χρόνια μόνο πίσω, μπορεί να κάνει απλές συγκρίσεις.
Όταν, στη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή - μια περίοδο με λάθη και παραλείψεις πιθανόν, αλλά και περήφανα και αληθινά “OXI” και κοινωνική ευημερία - κατασκευάστηκαν σκάνδαλα – τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν σήμερα καταρρεύσει στα ελληνικά δικαστήρια - ή κάηκε η μισή Ελλάδα, κανείς δεν τόλμησε να σηκώσει το δάχτυλο προς το εσωτερικό της ίδιας της χώρας.
Ακόμη και όταν τα σύννεφα άρχιζαν να σκεπάζουν την ελληνική οικονομία, ήταν ο Κώστας Καραμανλής αυτός που “τόλμησε” να ζητήσει συναίνεση από τον Γιώργο Παπανδρέου και να μιλήσει για “πάγωμα μισθών και συντάξεων”, προσφεύγοντας στη συνέχεια στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού.
Ποτέ όμως δεν είπε “ας χάσουμε και θα μας βρουν μπροστά τους”…
Όταν την περίοδο 2012 – 2014 τα ηνία της χώρας ανέλαβε ο Αντώνης Σαμαράς, παραλαμβάνοντας μια κατεστραμμένη χώρα με την κοινωνία να “βράζει”, έβαλε το εθνικό πάνω από το κομματικό συμφέρον, συνεργαζόμενος ακόμη και με πρώην υβριστές του, αποδεικνύοντας στην πράξη αυτό που πάντοτε υποστήριζε, πως δηλαδή “οι αντιπαλότητες είναι για το εσωτερικό, στο εξωτερικό είμαστε όλοι Ελλάδα”.
Σε μια περίοδο που συντελέστηκε η μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή, σταθεροποιώντας τη χώρα και αρχίζοντας να γίνονται εμφανή τα πρώτα σημάδια εξόδου από την ύφεση, η αντιπολίτευση επέλεξε την πιο λυσσαλέα επίθεση, όχι κόντρα στη ΝΔ, αλλά στην ίδια τη χώρα, απαξιώνοντας τα πάντα, από προσωπικότητες μέχρι και θυσίες του λαού.
Όταν ο τότε Πρωθυπουργός «τόλμησε» να ζητήσει συναίνεση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να υπάρξει ηρεμία και σταθερότητα, οι επαγγελματίες λασπολόγοι ανέλαβαν δράση… και ποιος δεν θυμάται τα κακοστημένα «σόου» για δήθεν χρηματισμούς βουλευτών!!!
Και τότε όμως δεν ειπώθηκε ποτέ “δεν πειράζει, θα μας βρουν μπροστά τους”.
Σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια περίοδο που το πλέον εύκολο για τον ίδιο θα ήταν να μιμηθεί τα πεπραγμένα της αντιπολίτευσης μοιράζοντας αφειδώς υποσχέσεις, αυτός επιλέγει να πάρει τη σκυτάλη από τους προκατόχους του και να συνεχίσει στον δρόμο της αλήθειας, με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
Δεν υπόσχεται μαγικές λύσεις, δεν υπόσχεται «νταούλια και χορούς», δεν υπόσχεται «σκίσιμο των μνημονίων». Υπόσχεται μια «Συμφωνία Αλήθειας».
Αυτή είναι και θα είναι η ειδοποιός διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τα υπόλοιπα κόμματα: υπηρετούμε την πατρίδα μέσα από τον δρόμο της αλήθειας και μόνο∙ μιας αλήθειας που θέλουμε να βρει τους Έλληνες μονιασμένους και όχι διχασμένους. Είναι αυτό ακριβώς το συστατικό που κρατά την παράταξή μας όρθια μέσα στο χρόνο, μοναδική σταθερά στο πολιτικό σύστημα, που περνά από γενιά σε γενιά.
Κι αυτό γιατί το ψέμα έχει ταχύτητα, η αλήθεια όμως έχει αντοχή.
Του Χρήστου Κέλλα*
*Ο κ. Χρήστος Κέλλας είναι αναπληρωτής Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Τεχνολογίας της ΝΔ, βουλευτής Λαρίσης.
