βρίσκοντας κάθε φορά φρικτό θάνατο εκατοντάδες επιβάτες, σίγουρα θα... αγχωθεί την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να ταξιδέψει αεροπορικώς. Τα περισσότερα δυστυχήματα πάντως οφείλονται σε ανθρώπινα λάθη, σε τραγικά σφάλματα των πιλότων και των μηχανικών. Σε καμία περίπτωση απ' όλες τις αεροπορικές τραγωδίες, ως είναι φυσικό, δεν έφταιξαν οι επιβάτες...
ΜΕ ένα τέτοιο αεροσκάφος, που κινδυνεύει ενώ ακόμα βρίσκεται στον αέρα, μοιάζει δυστυχώς και η χώρα μας. Μια άτακτη αγωνιώδης πτήση σε κενά αέρος, με 10 εκ. επιβάτες να μην γνωρίζουν καν τι τους περιμένει. Το χειρότερο να μην εμπιστεύονται πλέον εκείνους που βρίσκονται στον θάλαμο διακυβέρνησης. Να περιμένουν με αγωνία τη συντριβή ή τη σωτηρία...
ΑΝ αποφασίσει κανείς να εκλάβει ως ακριβή τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων που καταβαραθρώνουν στο σύνολό τους το κόμμα το οποίο πριν 2 χρόνια πανηγυρικά οι ψηφοφόροι του έδωσαν 30 μονάδες ποσοστό πάνω από το ...μπόι του (και το οδήγησαν στην εξουσία), τότε σίγουρα θα αισθανθεί όπως θα αισθάνονταν όλοι οι επιβάτες των αεροπλάνων που εκπέμπουν "Mayday" και που περιγράφει το "Μακεδονία TV" κάθε φορά τα μεσάνυχτα. Και αυτό γιατί θα έχουν χαθεί οι όποιες ελπίδες για έξοδο από τα δύσκολα και εφιαλτικά χρόνια αφού όλοι που δοκίμασαν μέχρι τώρα να μας σώσουν το αντίθετο πέτυχαν...
ΜΙΑ παρέα καινούργιων πιλότων, νεαρότερων αυτή τη φορά, που επελέγησαν επειδή (έλεγαν ότι) διέθεταν ταχύτερα αντανακλαστικά και νέες ιδέες γύρω από τα καίρια ζητήματα της ισονομίας και ισοπολιτείας, που θα νικούσαν τη διαπλοκή και άλλα τέτοια, κρατά στα χέρια της τις τύχες εκατομμυρίων Ελλήνων, επιβατών ενός μοιραίου αεροσκάφους που βρίσκεται σε (οικονομική) περιδίνηση και ταλαντεύεται απεγνωσμένα να προσγειωθεί. Σε τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις κινδύνου εκείνο που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο όσον αφορά στην καμπίνα των επιβατών είναι αποκλειστικά η ψυχολογία τους και η ψυχραιμία που δείχνουν. Κάτι άλλο δεν μπορούν να κάνουν, παρά μόνον αν προσγειωθούν να μην ξαναμπούν σε αεροπλάνο!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ σε μια χώρα όπου τα τελευταία έξι χρόνια η τύχη των πολιτών της κρέμεται απο τους δανειστές, σε ένα κράτος όπου οι εργαζόμενοι είναι το ήμισυ του... μισού πληθυσμού, όπου η εργασία για τους νέους μοιάζει όνειρο απατηλό, όπου η δημόσια υγεία και τα νοσοκομεία καταρρέουν, τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν καταληστευτεί, όπου οι μισοί και πλέον δανειολήπτες κινδυνεύουν από μέρα σε μέρα να χάσουν το σπίτι τους, σε μία χώρα της οποίας ο λογαριασμός της δημόσιας οφειλής δεν βγαίνει ούτε σε έναν αιώνα, σ' αυτή τη χώρα λοιπόν ο πληθυσμός δεν έχει πλέον την ψυχολογία που χρειάζεται και μοιάζει να περιμένει με μια περίεργη υπομονή τα χειρότερα. Όπως περιμένουν, ανήμποροι να βοηθήσουν, οι επιβάτες των πτήσεων που κινδυνεύουν στον αέρα...
ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι σε μια τέτοια κατάσταση ανησυχίας και αγωνίας ζούμε οι περισσότεροι. Εγκλωβισμένοι σε μια... καμπίνα αεροσκάφους περιμένοντας μέσα σε κλίμα δυσπιστίας να έχουν ευτυχές αποτέλεσμα οι χειρισμοί των πιλότων. Μέχρι τώρα η πορεία της χώρας και της οικονομίας δεν είναι ομαλή. Οι στερήσεις του πληθυσμού όλο και διευρύνονται, τα νοικοκυριά βομβαρδίζονται από φόρους και όλα δείχνουν πως το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν βγαίνει. Υπάρχει και χειρότερο σενάριο αυτό της καταπόνησης της υγείας εξαιτίας όλης αυτής της δυσάρεστης κατάστασης για τον πληθυσμό αλλά αυτό το κεφάλαιο είναι το μόνο που μπορεί ο καθείς να ελέγξει. Είναι αδιαμφησβήτητα το σημαντικότερο...
