Όμως, μετά τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες διαπιστώσαμε ότι όταν οι νικητές ήταν Έλληνες επικρατούσε μεταξύ των Ελλήνων ένας άκρατος ενθουσιασμός, ο οποίος εκδηλωνόταν με τρόπο πολύ εντυπωσιακό. Τόσο, ώστε να αναρωτιέται κανένας τι μεσολάβησε σ' αυτό το διάστημα ώστε να μεταστραφούν τόσο η αντίληψη και οι προτιμήσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Έχω την εντύπωση ότι οι εκδηλώσεις χαράς στην περίπτωση της νίκης είναι η φυσιολογική εκδήλωση κάθε λογικού ατόμου. Είναι αυθόρμητη και ειλικρινής. Και όλοι οι ασχολούμενοι με τα θέματα αυτά δεν συμβουλεύουν τους διαγωνιζομένους να βάλουν τα δυνατά τους και να χάσουν, αλλά το αντίθετο. Και βέβαια, στη συνέχεια, δεν θα λοιδορήσουμε όσους έχασαν. Θα τους συμβουλεύσουμε, την επόμενη φορά να προσπαθήσουν περισσότερο.
Το μόνο που απαιτείται είναι να τηρούνται για όλους οι όροι της ισότητας και με τον πλέον αδιάβλητο τρόπο. Βέβαια, υπάρχει και η δυνατότητα να ελαττώσουμε τις απαιτήσεις. Αυτό, όμως, είναι ένα άλλο θέμα.
