Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
«ΤΕΛΙΚΑ τι είναι ο Συνασπισμός: πέντε – έξι κώλοι που ψάχνουν για καρέκλα»!... Ο αφορισμός του κόμματος από το οποίο προήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανήκει στη μακαρίτισσα Μαλβίνα Κάραλη και «έγραψε» όταν διατυπώθηκε στο πλαίσιο της τηλεοπτικής της εκπομπής, που «τσάκιζε κόκαλα», τη δεκαετία του ’90, όταν μεταδίδονταν από το MEGA… Προσέβαλλε είναι η αλήθεια, με την ωμότητά του τα άμωμα έως τότε στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς, αλλά να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να δικαιωθεί… Η «καρέκλα» είναι το φετίχ (και) των ανθρώπων της «πρωτοδεύτερης» φοράς Αριστεράς κυβέρνησης και προκειμένου να κρατηθούν σε αυτή, όχι απλώς μνημόνιο των 7.000 σελίδων σε δύο 24ωρα είναι πρόθυμοι να υπογράψουν, αλλά ετοιμάζονται να τιμήσουν μετά τον Παυλόπουλο της Δεξιάς και του πελατειακού κράτους και τον Αντρέα Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ της διαπλοκής και της διαφθοράς που, για να τον βάλουν στο περιθώριο το 1989 έφτασαν στο σημείο να συνεργαστούν με τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη που τώρα βρίζουν!...
«ΕΙΜΑΙ ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ», μου έλεγε προχθές, ένας φίλος…«Πείστηκα και τον ψήφισα γιατί μ’ έπεισε ότι με κορόιδευαν οι προηγούμενοι, σαράντα χρόνια ολόκληρα… Πανηγύρισα τη νίκη του και μετά διαπίστωσα ότι, ενώ είχα διώξει το «παλιό» με κυβερνούσαν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και πάλι: ο Κουρουπλής, η Τζάκρη, ο Σγουρίδης, ο Τόσκας, ο Σπίρτζης, ο Μπόλαρης, η Λούκα Αρσένη… Είδα τον πρωθυπουργό να παρίσταται στην κηδεία του Γεράσιμου Αρσένη και την «Αυγή» να αναφέρεται με τον πλέον κολακευτικό τρόπο στο έργο του… Τώρα έρχεται και η εκδήλωση μνήμης του Αντρέα… Ποιο αλήθεια είναι το ΠΑΣΟΚ που καταδικάσαμε με την ψήφο μας τον Ιανουάριο του 2015; Αν εξαιρείται ο Ανδρέας κι ο Αρσένης, κι αν οι υπουργοί του Γιώργου και του Σημίτη είναι υπουργοί στη κυβέρνηση Τσίπρα; Και ποια η Δεξιά που ενταφιάσαμε, όταν ο Παυλόπουλος με την ψήφο μας έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Καμμένος υπουργός Άμυνας κι η Κουντουρά, ο Παπαγγελόπουλος και καμιά δεκαριά άλλοι, της Δεξιάς πάντα παράταξης, υπουργοί»;
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ δεν είναι αυτό, του είπα… Αν δεχθεί κανείς, ότι, αυτή η κυβέρνηση υποσχέθηκε εκτός από τον θάνατο του «παλιού» στην πολιτική και την εξάρθρωση του μιντιακού κατεστημένου και των διαπλεκόμενων μεγαλοδημοσιογράφων, οφείλει να θυμηθεί ότι, υπουργός παρά τώ πρωθυπουργώ της πρωτοδεύτερης φοράς Αριστεράς κυβέρνησης είναι ο επί εικοσαετία anchorman του ΑΝΤΕΝΝΑ και επί σειρά ετών στενός συνεργάτης της Μαρίκας Μητσοτάκη, Τέρενς Κουίκ!… Για να μη σου πω, ότι, έτερος εμβληματικός μεγαλοδημοσιογράφος της ιδίας περιόδου, ο Γιάννης Ρουμπάτης του «Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη», πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής του Κινήματος, ανέλαβε την ευαίσθητη ΕΥΠ!…
«ΨΥΛΛΟΙ στα άχυρα», θα πείτε… Τη συνέπεια πολλοί εμίσησαν (εξαιρούνται οι Λαφαζανικοί, που δεν ήταν οι, κατά Μαλβίνα, πεντ’ έξι κώλοι), την καρέκλα ουδείς!… Κι αυτό δεν αφορά μόνο την Αριστερά, αλλά όποιον την «κάθισε» σ’ αυτή τη χώρα…Με μια διαφορά ωστόσο...Όταν οι νεοδημοκράτες και οι πασόκοι βουλευτές ψήφιζαν μνημόνια, υπήρχε ένα ποσοστό που το έκανε γιατί πίστευε ότι έτσι θα σωθεί η οικονομία της χώρας, ένα ποσοστό που το έκανε για να μην χάσει την καρέκλα κι ένας ικανός αριθμός βουλευτών που θυσίασε τη βουλευτική καρέκλα για να μην ψηφίσει κάτι που δεν επιθυμούσε να ψηφίσει… Στη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πόσοι πιστεύουν ότι είναι αναγκαίο το μνημόνιο και το υπερασπίζονται; Κανείς! Πόσοι θυσιάζουν την καρέκλα για να μην ψηφίσουν μέτρα που, δημοσίως, βδελύσσονται; Κανείς!...
ΗΞΕΡΑΝ, είναι η αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σεπτέμβριο του 2015 τι ακριβώς θα κληθούν να ψηφίσουν; Δηλαδή; Τσάμπα η διαπραγμάτευση όλων αυτών των μηνών; Ήταν γνωστά αυτά που θα ψήφιζαν; Λεπτομέρεια το ότι δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν 7.000 σελίδες σ’ ένα 48ώρο; Μήπως, τότε, μαζί με τον Αντρέα Παπανδρέου ετεροχρονισμένα δικαιούται τιμής για την αφοπλιστική ειλικρίνειά του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο μόνος που ομολόγησε «στεγνά» ότι ψήφισε μνημόνιο που δεν διάβασε;
ΣΤΙΣ τελευταίες ομιλίες του, ο πρωθυπουργός ξοδεύει περισσότερο χρόνο για να πείσει το ακροατήριό του για το πόσο κακό θα είναι για τον τόπο να δοθεί η δυνατότητα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και λοιπούς εκπροσώπους του «παλιού» να κυβερνήσουν, παρά για να περιγράψει τα δικά του κατορθώματα… Βρίσκεται δηλαδή, ενάμιση χρόνο αφ’ ότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, στη δυσάρεστη θέση που βρέθηκε ο Αντώνης Σαμαράς στο τέλος του 2014, όταν αντί να υπερασπίζεται την πολιτική του, μας τρομοκρατούσε με την ιδέα του ερχομού του ΣΥΡΙΖΑ… Είναι η αρχή του τέλους κάθε κυβέρνησης, η στιγμή που αντί να υπερασπίζεται το έργο της αρχίζει να τρομοκρατεί την κοινωνία με τον ερχομό του διαδόχου της!…Σημαίνει ότι, μετράει αντίστροφα…Μετά την ψήφιση και του περίφημου «κόφτη», η κυβέρνηση δοκιμάζει επικίνδυνα τις σχέσεις της με την κοινωνία, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ήδη να βρίσκονται σε οριακό σημείο…Ποντάρει ωστόσο, στη συμπαράσταση των ξένων (των άλλοτε «αδίστακτων τοκογλύφων» και «οικονομικών δολοφόνων») που ξέρουν ότι, μόνο με αυτούς που διαδήλωναν έξω από τη Βουλή, καθισμένους στα έδρανά της, θα περάσουν ό,τι αδυνατούσαν να περάσουν την εποχή που τα «ναι σε όλα» των βουλευτών της «σαμαροβενιζελικής» πλειοψηφίας σκεπάζονταν από τις ιαχές της αντίδρασης των «αγανακτισμένων» της εποχής…
Υ.Γ. Ο Φώτης Κουβέλης δήλωσε μόλις προχθές πρόθυμος, αν του ζητηθεί, να συζητήσει συμμετοχή του στην κυβέρνηση… Για ορισμένους άλλοτε ανιδιοτελείς της Αριστεράς, η καρέκλα έγινε έμμονη ιδέα… Στα εβδομήντα τους!...
