Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο είναι αυτά που, είπε στη Βουλή στις 8-5-2016 κατά τη συζήτηση στην ολομέλεια του Σχεδίου Νόμου για το Ασφαλιστικό και φορολογικό ο Πρωθυπουργός, απατώντας στην Αξιωματική Αντιπολίτευση όταν τον εγκαλούσε για τα προεκλογικά και μετεκλογικά ψέματά του, στον Ελληνικό Λαό «Δεν είπαμε ψέματα, είχαμε αυταπάτες».
«Η αυταπάτη είναι η διαδικασία ή το γεγονός του να παραπλανούμε τον εαυτόν μας, να δεχθεί ως αληθές ή έγκυρο κάτι το οποίο είναι ψευδές ή άκυρο. Κοντολογίς η αυταπάτη είναι πλάνη, παρανόηση, άρνηση της πραγματικότητας ως αποτέλεσμα συναισθηματικής ανάγκης ή επιθυμίας. Είναι ο τρόπος δηλαδή, με τον οποίο δικαιολογούμε στον εαυτόν μας, τις ψευδείς μας πεποιθήσεις μας».
Συνεπώς με αυτή τη φράση του ο Πρωθυπουργός ήθελε προφανώς να ισορροπήσει κάπως, από την απομόνωση που, πρέπει να ένιωσε στη Βουλή για δύο ημέρες και έκανε ένα μικρό αλλά σταθερό βήμα προς τα εμπρός. Έχοντας αλλάξει σε όλο αυτό το διάστημα των 16 μηνών που, κυβερνά, πολλές φορές πολιτική γραμμή πλεύσης, είναι φανερό ότι κάπως έπρεπε να δικαιολογήσει τις μέχρι σήμερα οβίδιες μεταμορφώσεις του.
Η παραδοχή εκ μέρους του ότι, είχε αυταπάτες υπηρετεί συγχρόνως και ένα άλλο σκοπό και στόχο καθώς τώρα, θέλει να πείσει ότι πλέον ωρίμασε και έγινε ρεαλιστής. Ως εκ τούτου ένα νέο κεφάλαιο αρχίζει να ανατέλλει και οφείλουμε όλοι μας να αποδεχθούμε την αφήγησή του. Ακόμη χειρότερα μοιάζει να επιζητά από τον ελληνικό λαό, να πιστέψει την κυβερνητική εκδοχή για τα μέτρα που, σαρώνουν τα πάντα αλλά, οι Υπουργοί του υποστηρίζουν ότι ήταν αναγκαία και ότι περίπου πρόκειται για θέλημα θεού.
Στη Βουλή ο Πρωθυπουργός παρουσιάστηκε κουρασμένος, τρόπον τινά, απολογητικός ότι, το ευρώ είναι μονόδρομος ακολουθεί κατ’ ανάγκη και υποχρεωτικά την πολιτική των προκατόχων του, αλλά διαφέρει πολύ απ’ αυτούς γιατί ο ίδιος ξέρει να διαπραγματεύεται καλύτερα και ότι το Grexit πλέον απομακρύνθηκε οριστικά και αμετάκλητα και ότι η χώρα μας, θα παραμείνει χωρίς να έχει αυταπάτες στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης.
Μετά την υπογραφή όπως εκτιμάται της 5ης αξιολόγησης με τους δανειστές (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ) από το τακτικό Ευρωγκρούπ την 24η Μαΐου, ο Πρωθυπουργός; θα πρέπει να απαλλαγεί από τα βαρίδια που υπάρχουν στην Κυβέρνησή του και είναι μάλιστα πολλά. Αν θέλει να δώσει μια νέα πνοή στη χώρα και να την εκσυγχρονίσει δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτό το αντιφατικό και το ετερόκλητο σχήμα, αφού είναι γνωστόν σε όλους μας ότι αυτό δεν περπατάει.
Συνεπώς ο Πρωθυπουργός χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή και καθυστέρηση θα πρέπει να προβεί σε ένα βαθύ ανασχηματισμό. Υπουργοί όπως Σκουρλέτης - Φίλης - Δρίτσας - Σπίρτζης - Φλαμπουράρη και άλλοι δεν πρέπει να έχουν θέση στο νέο Κυβερνητικό σχήμα ως ανεπαρκείς και ανίκανοι. Θα πρέπει επομένως να μπουν στη Κυβέρνηση νέα εξωκοινοβουλευτικά στελέχη και τεχνοκράτες όπως: Ο Τάσος Γιαννίτσης - Αλέκος Παπαδόπουλος - Νίκος Χριστοδουλάκης - Πικραμμένος - Διαμαντούρος πιστεύω πρέπει να γίνουν Κυβερνητικά μέλη. Είναι έμπειροι πετυχημένοι εγνωσμένης αξίας και στο στρατόπεδο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τέτοια ονόματα δεν υπάρχουν. Μόνο με ικανά στελέχη μπορεί να πάει ο τόπος μπροστά. Όλα τα κομματόσκυλα θα πρέπει να κατέβουν από το τρένο. Μόνο μια Κυβέρνηση εμπλουτισμένη με νέο αίμα θα μπορέσει να σταθεί όρθια και να σηκώσει ψηλά την Ελλάδα. Διαφορετικά θα έχουμε όπως λέει και ο Λαός μας «Μια από τα ίδια».
Η γοητεία της εξουσίας είναι τόσο ισχυρή που, είναι ικανοί οι Κυβερνώντες να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν μια μέρα παραπάνω σε αυτή. Αυτό όμως που, δεν μπορούν να υπολογίσουν ή καλύτερα δεν θέλουν να σκέπτονται είναι πως μπορεί να δηλώνουν ότι εγκατέλειψαν τις αυταπάτες αλλά, ο Ελληνικός Λαός δεν έχει πια ψευδαισθήσεις, και δεν θέλει να βλέπει μπροστά του εφιάλτες και τους περιμένει στη γωνία.
Κύριε Πρωθυπουργέ δεν είναι η ώρα και καιρός για πανηγύρια και γιορτές, αλλά για σύνεση σκληρή δουλειά και να απαλλαγείτε επιτέλους από τις αγκυλώσεις του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που, μονίμως σας διακατέχουν.
