Του Αλέξανδρου Λαζαρίδη, τ. καθηγητή ΤΕΙ (a.lazaridi@yahoo.fr)
Πριν μερικά χρόνια ακούγαμε τους κυβερνήτες μας σε μονότονο σκοπό να μας διαβεβαιώνουν ότι «η οικονομία μας στηρίζεται σε σταθερά πόδια». Και αποδείχθηκε ότι τα πόδια αυτά (έστω και αν ήταν, όπως λέγονταν, ισχυρά) πατούσαν σε παγωμένο υγρό υπόβαθρο, αποτέλεσμα του οποίου η καταβαράθρωσή της στον πάτο του υγρού τάφρου και να ζούμε αυτά που εδώ και έξι χρόνια αντιμετωπίζουμε. . .
Ταυτόχρονα με τον προηγούμενο ισχυρισμό των ηγητόρων μας ακούγαμε (και ακούμε) μια άλλη καθησυχαστική μονότονη διαβεβαίωση: «Η δημοκρατία μας είναι ισχυρή. Δεν κινδυνεύει από τίποτε. Το Σύνταγμά μας τη διασφαλίζει».
Δεν ξέρω αν έχω το δικαίωμα, εξετάζοντας ακραίες ή χαρακτηριστικές θέσεις προβλημάτων, να κάνω τις επόμενες σκέψεις: Όπως ακούω, πολλοί να ισχυρίζονται ότι το σύνταγμά μας υπέστη από τις δράσεις αυτών που επιβουλεύονται το Έθνος μας, διατρητικές επεμβάσεις. Παίρνοντας ως δεδομένο αυτό (για να προχωρήσουμε τη συζήτηση) θέτω τις επόμενες σκέψεις:
Με δημοκρατικές διαδικασίες εκλέγεται μια κυβερνώσα πλειοψηφία, που μπορεί να είναι και πάρα πολύ μεγάλη. Η Κυβέρνηση, λέγω πάντα δυνητικά, μπορεί για να αντιμετωπίσει μια δυσμενή κατάσταση, να σκέφτεται να προβεί, έστω και «προσωρινά» , στην κατάργηση μερικών άρθρων του Συντάγματος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντίθετος στην άποψη της Κυβέρνησης, εφαρμόζοντας το μόνο όπλο που του παραχωρήθηκε από το ισχύον Σύνταγμα, προβαίνει στην παραίτησή του. Προσωρινός Πρόεδρος Δημοκρατίας, μέχρι την εκλογή του νέου, ορίζεται ο Πρόεδρος της Βουλής, προερχόμενος από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Επομένως δεν έχει ενδοιασμούς και ενδεχομένως με κάποια σχετική όχι δυσκολία, να ακολουθήσει τις απαιτήσεις της Κυβέρνησης και στηριζόμενος στο άρθρο 48 του Συντάγματος, να προβεί στην αναστολή μερικών άρθρων του (4, 6, 8, 9, 11, 12 «1-4», 14,19,22, 96,97). Οπότε;
Τα προηγούμενα φαντάζουν σαν ένα σενάριο έργου, μεγάλης φαντασίας, ίσως και φαντασίωσης, που όμως πάντα μπορεί να πραγματοποιηθεί (τόσα σενάρια, τόσα παραμύθια έγιναν πραγματικότητες- π.χ. Ο Ιούλιος Βερν καθισμένος στο γραφείο του μας οδήγησε σε φανταστικές πραγματικότητες).
Βέβαια μέσα στο λυκόφως της δύσης που ενδεχομένως συσκοτίζει τα γεγονότα , διακρίνεται αχνά και το φως του άρθρου 120 του Συντάγματος. Στην Ελλάδα όμως «ανέτειλαν» αρκετές δημοκρατικές παρεκτροπές, που δυστυχώς η «φιλοπατρία των Ελλήνων» δεν μπόρεσε να κατακρημνίσει...
