Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Αριστερές κυβιστήσεις

Δημοσίευση: 31 Ιαν 2016 8:41

 

* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου

Θα κλείσει σε λίγο ένας χρόνος διακυβέρνησης της Αριστεράς. Τη χρονιά αυτή είδαμε και πάθαμε τόσα πολλά, όσα δεν μας επεφύλαξε καμιά χρονιά στο παρελθόν. Άνοδο και ξέφτισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Υποσχέσεις και ελπίδες, που κατέληξαν στην απόγνωση. Φόβοι και αγωνίες.

Εκείνο όμως που πλεόναζε στην Κυβέρνηση, ήταν οι αμέτρητες κυβιστήσεις, δηλ. οι κωλοτούμπες. Οι κυβιστήσεις είναι άθλημα, γνωστό από την εποχή του Ομήρου. Όλοι τις γνωρίζουμε από τις τοιχογραφίες τουΜινωϊκού παλατιού στην Κνωσό. Απεικονίζουν ασκήσεις γυναικών, που έκαναν τούμπες στη ράχη των ταύρων. Τα γνωστά Ταυροκαθάρψια. Προσπαθήσαμε λοιπόν να επισημάνουμε και να περιγράψουμε, μερικές από τις ατέλειωτες αυτές κυβιστήσεις, του θλιβερού Κυβερνητικού θιάσου, πάνω στην πασαρέλα της ασχετοσύνης και της παλινδρόμησης. Ιδού μερικές. ΤΣΙΠΡΑΣ: Άκρως αντιμνημονιακός. Ισχυρό μετερίζι, για να ρίξει το Σαμαρά. Μέσα σε έξι μήνες όμως, είπε το ήμαρτον. Έγινε ο πιο μνημονιακός, υπογράφοντας το επαχθέστερο μνημόνιο. ΕΝΦΙΑ: «Θα το καταργήσουμε μόλις μας εκλέξει ο λαός». Το εφταμηνίτικο όμως βγήκε ζαβό και ο τρισκατάρατος ΕΝΦΙΑ κρίθηκε διατηρητέος ως χρήσιμος. ΟΙ ΓΚΙΟΥΛΕΚΕΣ: Μόλις αναρριχήθηκαν στην εξουσία οι Τσίπρο-Καμμένοι, εκτόξευσαν μύδρους κατά των αγορών, των δανειστών, της Μέρκελ και της Ε.Ε. Σημαία τους η βλακώδης πεποίθηση, πως θα άλλαζαν την Ευρώπη. Για την τρέλα τους αυτή, δέχτηκαν τόσο βαριά ραπίσματα, ώστε αναγκάστηκαν εκεί που έφτυσαν να γλείφουν. Έδωσαν όρκο πίστης στις αγορές, στον Ολανδρέου (Ολάντ) και στον βασανιστή Σόιμπλε. ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ: «Όσο υπάρχω δεν θα επιτρέψω κανέναν πλειστηριασμό σπιτιών» Το «Κανένα σπίτι σε Τραπεζίτη» γρήγορα το γύρισε σε «Κανένα σπίτι σε δανειολήπτη». ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΒΑΡΙΔΙΑ: Μαζί με τους Λαφαζαναίους, υποσχόταν τον ουρανό με τ` άστρα. Αλλά ο συρφετός ήταν πολυφωνικός. Μπαϊράκι ασύνδετο. Δεν άργησαν τα άθλια εξαμβλώματα των Λούμπεν Μαρξιστών, με τις ουτοπικές διακηρύξεις τους και τα υποχθόνια σχέδιά τους, για Νομισματοκοπεία και εξόντωση του Στουρνάρα, να ξαναβρούν τη θέση τους. Στο Βασίλειο της λήθης. ΤΑ ΜΑΤ: Στην αντιπολίτευση φώναζαν: «Να καταργηθούν τα ΜΑΤ. Είναι όργανα καταπίεσης, αντιλαϊκά, καπιταλιστικά, του κεφαλαίου». Τώρα όμως τα ΜΑΤ κρίνονται απαραίτητα. Τα είδαμε τον Νοέμβριο στις μαθητικές εκδηλώσεις, στην αντιμετώπιση των αγροτών και στο Πολυτεχνείο στις 17 Νοέμβρη, που έσπευσαν, να προστατέψουν και να φυγαδέψουν τον Τσίπρα άρον , άρον, γιατί ο κόσμος εξαγριώθηκε και τον γιουχάιζαν. Οι αγρότες με πανό ζητούσαν ειρηνικά το δίκαιο τους και τα ΜΑΤ τους απωθούσαν βίαια και με χημικά. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Η κομματική πατερίτσα του Τσίπρα. Φωνάζει υποκριτικά ο Τσίπρας για δήθεν επενδύσεις, αλλά αυτός μανιωδώς τις μάχεται. Κόπτεται κι αυτός για την ανεργία, αλλά δεν άργησε να στείλει 2.000 εργάτες των Σκουριών στην ανεργία. Οι λόγοι καθαρά κομματικοί και ψηφοθηρικοί. Αψήφισαν ακόμα και αποφάσεις του ΣτΕ. Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ: Συχνά και έντονα μας τη διαφήμιζαν. Αλλά ήλθαν με την φενάκη της Ηθικής. Πολύ γρήγορα ξεσκεπάστηκε ο βόθρος της διαφθοράς τους. Υποθέσεις Βαλαβάνη, ύπουλες κατασκευαστικές εταιρείες του Φλαμπουράρη, η υπόθεση Σταθάκη, Υπουργού ντε Οικονομικών κι άλλες κραυγαλέες και ύποπτες παρανομίες, που όχι μόνον δεν τόλμησε ο Τσίπρας να τις στείλει στη Δικαιοσύνη, αλλά τις εκάλυψε μάλιστα με μια λακωνική άφεση αμαρτιών. Ήταν μας είπε προσπάθεια σπίλωσης από την αντιπολίτευση. ΔΙΑΦΘΟΡΑ: Δυσωδία διαφθοράς και κατάχρηση εξουσίας, με πολλά πλοκάμια πήγε ν` αποκαλύψει ο τ. Υπουργός Πανούσης και πήγαν να τον φάνε. ΥΓΕΙΑ: «Η Υγεία θα είναι ο πρώτος στόχος μας» διεκήρυσσε ο Κουρουμπλής. Την κατάντησαν όμως τρισχειρότερη από ό,τι την βρήκαν. Μια ματιά στον ΕΟΠΥΥ, στο ΙΚΑ, στα Νοσοκομεία, στα Φαρμακεία, αρκεί να δούμε το χάλι της. Όλοι στενάζουν όχι μονάχα από τα σκληρά μέτρα, αλλά κυρίως από την αβελτηρία, την ασχετοσύνη, την παλινωδία και την ανικανότητα. Αποφάσεις στο πόδι. Και δηλώσεις που πριν ανακοινωθούν διαψεύδονταν. Οι κλόουν της κωλοτούμπας. ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: Όταν ο Τσίπρας ήταν στα πάνω του, ούτε ν` ακούσει για συναίνεση ή συνεργασία πανεθνική. Μάλιστα ειρωνευόταν. Δεν συνεργάζομαι με το ΠΑΣΟΚ αν δεν διώξει τον Βενιζέλο. Ούτε με τη Ν.Δ. αν δεν φύγει ο Βορίδης. Είναι λογικές απαιτήσεις σοβαρού πολιτικού; Όταν όμως τα έκανε θάλασσα, έτρεξε στον Παυλόπουλο, να συνηγορήσει σε μια συμπαράσταση της αντιπολίτευσης. Όχι δα. Αυτός κυβερνά. Αυτός τα θαλάσσωσε. Ας τα βγάλει πέρα με τον θλιβερό του θίασο και τον γραφικό του συνεταίρο.