* ΑΣ όψεται το έθιμο που υπαγορεύει ψήσιμο αρνιού στις αυλές, κάτω από πρόχειρες τέντες από νάιλον, τσίγκους, και ό,τι άλλο επιστρατεύεται για την περίσταση. Κανονικά το φετινό Πάσχα ταίριαζε να γιορταστεί με θαλασσινά δίπλα στην παραλία, με μαγιό και αντηλιακά.
Δυστυχώς, όπως ορθώς και σε κάθε ευκαιρία μας επισημαίνει και ο χερ Σόιμπλε, η Ελλάδα δεν είναι καθόλου ευέλικτη και οι δομές της – όπως καλή ώρα το Πάσχα – είναι απαρχαιωμένες. Εάν οι μεταρρυθμίσεις είχαν προχωρήσει, τότε, με απόφαση της κυβερνήσεως (για την οποία αρχικώς θα εξέφραζε επιφυλάξεις ο κ. Φώτης Κουβέλης) θα γιορτάζαμε το Πάσχα με σαρδέλες και καλαμαράκια, γεγονός που θα εξοικονομούσε εκατομμύρια ευρώ που ασκόπως δαπανώνται κατ’ έτος για το αναχρονιστικό έθιμο του οβελία.
Πού πας Έλληνά μου; Αρνιά στη σούβλα έψηναν οι Κολοκοτρωναίοι, οι Νικηταράδες και λοιποί ορεσίβιοι και μπρουτάλ πρόγονοι. Είναι δυνατόν εσύ, πολίτης της Ευρωζώνης υποτίθεται, να ψήνεις ακόμη αρνιά και να στήνεις γύρω τους χορό, στον ρυθμό του Αλέκου Κιτσάκη, της Έφης Θώδη (και όποιου άλλου cd ξέθαψαν από τις αποθήκες και σου μοίρασαν οι εφημερίδες ) και να γίνεσαι «ντίρλα» από τα τσίπουρα;
Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας επ’ αυτού. Να εναρμονισθούμε με το ευρωπαϊκό πρότυπο.
