* «ΣΗΜΕΡΑ όσο ποτέ άλλοτε, η Γερμανία είναι ένα άθυρμα στα χέρια των συμμάχων της. Την είχαν αγοράσει και τώρα ετοιμάζονται να την πουλήσουν. Η Γερμανία είναι πλούσια στο κάτω-κάτω. Κι αφού είναι τόσο πλούσια και έχει τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη και μπορεί να κυριαρχήσει στη λεγόμενη Κοινή Αγορά, πώς είναι δυνατόν να την πουλάνε στους δρόμους σαν να ’ταν καμιά παλιογυναίκα; Οι Γερμανοί προσέφεραν τον στρατό, οι Άγγλοι, οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι τον διοικούσαν...». Ήταν μια άλλη εποχή, στα 1968, όταν τα έγραφε αυτά ο Τζον Λε Καρέ στο μυθιστόρημα-κατασκοπείας, τι άλλο- «Μια Μικρή Πόλη στη Γερμανία». Μόλις μια πενταετία απ’ όταν είχε εμφανιστεί ο Βρετανός μετρ της γραφής με το θρυλικό «Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο». Σχεδόν μια εικοσαετία από τότε που η Γερμανία είχε χάσει και τον Β’ Μεγάλο Πόλεμο. Και η λογοτεχνία συνεισφέρει στην καταγραφή της Ιστορίας...
* * *
* ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ βιβλίο από πολλές απόψεις. Κλασικός Λε Καρέ, αλλά δύσκολο να το βρει κάποιος πια, καθώς η «Μικρή Πόλη» έχει κυκλοφορήσει πριν τόσες δεκαετίες (εκδόσεις «Γρηγόρης»): «Μετάφρασις πλήρης και πιστή άνευ διασκευών ή συντομεύσεων». Αξίζει όμως η προσπάθεια να το ανακαλύψει κάποιος, βοηθάει και το Διαδίκτυο. Για να χαθεί μετά στο ταξίδι της ανάγνωσης, της ομορφιάς που συνηθίζει να προσφέρει απλόχερα ο συγγραφέας. Και των συγκρίσεων, καθώς η ρόδα της Ιστορίας συνέχισε να γυρίζει.
«... Ευγνώμονες που μας δέχτηκαν σε μια τόσο αποκλειστική λέσχη. Τα μέλη της δεν μας αγαπούσαν, τα τέλη εισόδου ήταν πολύ υψηλά και μια που οι Γερμανοί ήταν ακόμα παιδιά, δεν έπρεπε να παίζουν με τα όπλα που μπορούσαν να κάνουν ζημιά στους εχθρούς τους. Παρ’ όλα αυτά ήμασταν ευγνώμονες, γιατί είμαστε Γερμανοί και είχαμε χάσει τον πόλεμο... Μωρέ τι λέσχη που σου είναι αυτό το ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ, η Κοινή Αγορά, όλα αυτά είναι τα ίδια. Εφαρμόζουν τις ίδιες αρχές στην Αγορά που εφαρμόζουν και στο ΝΑΤΟ. Οι Γερμανοί δεν πρέπει να μετάσχουν. Δεν είναι παρά μια καινούρια παγίδα, η περικύκλωση που ξαναρχίζει... Ποια ενωμένη Ευρώπη, όταν δεν είναι ενωμένη η Γερμανία...». (Κάπως έτσι σκέφτονταν οι Γερμανοί. Εν τω μεταξύ κύλησε κάμποσο νερό κάτω από τις γέφυρες του Ρήνου...).
Ζ.
