*«ΣΕΜΝΗ Πρόταση ώστε να Παύσουν τα Τέκνα των Φτωχών ν΄ Αποτελούν Βάρος για τους Γονείς τους και τον Τόπο και να Καταστούν Ωφέλιμα στην Κοινωνία». Να υπάρχει άραγε πιο μακρόσυρτος τίτλος βιβλίου; Συγγραφέν υπό του Ιωανάθαν Σουίφτ, Πρωθιερέως του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Πατρικίου εν Δουβλίνω, στα 1729 και μεταφρασθέντος εις την Ελληνικήν υπό του Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκη. Μια εξαιρετική απόπειρα σατιρικής παρουσίασης των δεινών της Ιρλανδίας εκείνων των καιρών που αποτελεί πλήγμα εναντίον της υποκρισίας κάθε εποχής. Των Άγγλων ή όποιου άλλου. Η μονογραφία του Ι. Σουίφτ αντιπαραθέτει με πνευματώδη τρόπο την ανθρωπιά με την τυραννία. Μέσα σε λίγες σελίδες, υποστηρίζοντας την ανθρωποφαγία στην κυριολεξία της, υπονομεύει τη μεταφορική της έννοια στην καθημερινότητα του λαού.
Ζ.
