* Η μέρα έχει μικρύνει. Οι λουόμενοι αραίωσαν στις παραλίες, τα πρώτα κίτρινα φύλλα τα διακρίνεις στα Τέμπη, το φθινόπωρο –ημερολογιακώς- είναι στο κατώφλι μας. Σεπτέμβρης από σήμερα και «καλό μήνα» σε όλους.
Επιστρέφοντας στη Λάρισα βρήκα και πάλι πολλά μαυρισμένα πρόσωπα. Όλοι ανταλλάσσουμε ειδήσεις από τις διακοπές μας- άλλος Αγιόκαμπο, άλλος Πλαταμώνα, άλλος στα Βλαχοχώρια, πάνε οι εποχές που οργώναμε τις κοσμοπολίτικες Κυκλάδες με τα γκλάμουρους fast ferry. Θα ήταν άλλωστε θράσος να μου ζητάς συμπολίτη μου Μυκόνους και Σαντορίνες όταν η Κυβέρνησή μας ετοιμάζεται να δώσει στο Παρίσι την ηρωική μάχη για το κούρεμα του χρέους (λάβατε θέσεις το θέαμα αρχίζει στα κανάλια). Οφείλουμε όλοι, από... πατριωτικό καθήκον να είμαστε σε εγρήγορση. Με «συγκρατημένη αισιοδοξία» -κατά το αγαπημένο κλισέ των Ελλήνων πολιτικών.
