* ΤΟ ζευγάρι των Λαρισαίων, παντρεμένοι χρόνια, καθόταν στην παραλία του Αγιοκάμπου στις ξαπλώστρες. Πότε-πότε αντάλλασσαν και καμιά κουβέντα.
Κάποια στιγμή ο σύζυγος σηκώνεται καθώς πλησιάζει μια πανέμορφη, ξανθιά, εντυπωσιακή γυναίκα, σκέτη κούκλα, η οποία περνάει από δίπλα τους, τον χαιρετάει θερμά και πιάνουν την κουβέντα.
- Ποια ήταν αυτή; Η σύζυγος ρωτάει μετά απαιτητικά.
- Αυτή; Αν νομίζεις ότι πρέπει να το ξέρεις, της απαντά εκείνος ψυχρά, τότε είναι η φιλενάδα μου, ερωμένη μου.
-Η ερωμένη σου; Και έχεις το θράσος να το λες έτσι, σαν να μην τρέχει τίποτα; Ε λοιπόν, θέλω αμέσως διαζύγιο…
-Μμμ… Είσαι σίγουρη; Ότι θέλεις να εγκαταλείψεις μια πλούσια ζωή, ένα μεγάλο σπίτι, τη μερσεντές, τις γούνες, τα κοσμήματα, το εξοχικό, το σκάφος, τις διακοπές στα νησιά και το εξωτερικό;
Η κυρία σκέφτεται λίγο και δεν ξαναμιλά. Παραμένει συννεφιασμένη στην ξαπλώστρα. Σε λίγο όμως ρωτάει τον άντρα της.
-Αυτός, εκεί κάτω, δεν είναι ο φίλος σου ο Γιώργος; Ποια είναι αυτή η πιτσιρίκα μαζί του;
-Αυτή; Είναι η ερωμένη του.
-Πφφφ… Η δική μας είναι καλύτερη, πολύ πιο ωραία…
Ζ.
