- Κηρύσσω την έναρξη του αιρκοντισιονισμού.
***
*Ο άλλος δίπλα ασχολούνταν με το δελτίο τιμών. Διάβαζε 10,80 τα κεράσια στην Αθήνα και 5,90 το κιλό τα βερίκοκα.
- Σε λίγο, μάλλον θα τα πουλάνε στα κοσμηματοπωλεία.
- Φαντάσου δηλαδή πόσο πολύτιμη θα ήταν για τον στιχοπλόκο αυτή για την οποία έγραψε «χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο»...
Ζ.
Ήδη ασφαλείς
*ΕΝΙΩΣΕ παραγκωνισμένο το νεαρό ζευγάρι των Λαρισαίων, που βγήκε μετά από τόσο καιρό να καθίσει για έναν καφέ, παραμελημένοι από την κοινωνία. Τριαντάρηδες αυτοί περιμένουν τη σειρά τους να εμβολιαστούν, μέχρι τότε προσέχουν πολύ, εκτός από τους εαυτούς τους έχουν και γονείς να προφυλάξουν.
Κάθισαν λοιπόν για καφέ, νιώθοντας σίγουρα ωραία αν και κάπως παράξενα μετά από τόσο πολύ καιρό ξανά. Με τις μάσκες τους κανονικά, τα τραπεζάκια σε απόσταση μεταξύ τους.
Και δίπλα τους προσγειώθηκε σε λίγο μια παρέα ηλικιωμένων, δύο ζευγάρια 70+ Οι οποίοι αφού τακτοποιήθηκαν, ακούστηκαν να λένε: «Εμείς οι 4 εμβολιασμένοι πλήρως είμαστε, ας βγάλουμε τις μάσκες...».
Και τις έβγαλαν, άνετοι κι ωραίοι. Τους τριαντάρηδες δίπλα, τους πήρε το παράπονο. «Εμείς πότε;»
Ζ.
Οι περίεργοι
* ΤΟ εντόπισε έκπληκτη η Ι. Σ. Απίστευτο και όμως συμβαίνει: Αν βγεις απόγευμα στους γεμάτους κόσμο δρόμους της Λάρισας, θα παρατηρήσεις ότι κυκλοφορούν και 3-4 περίεργοι τύποι με μάσκες. Ναι... Τι δγιάλο, παλαβοί είναι; Τι νομίζουν, ότι ακόμη διανύουμε περίοδο παγκόσμιας πανδημίας;
Ζ.
Απολύμανση
* ΕΚΑΝΕ τρομερή εντύπωση στους επιβάτες του δρομολογίου από Λάρισα για Βόλο χθες το μεσημέρι στις 2.30, είχαν να το λένε για τον οδηγό του λεωφορείου, το Νο 6 ήταν. «Μα τέτοια καθαριότητα, τέτοια απολύμανση... Μιλάμε το ‘γλειψε... Από τις πόρτες, τα πόμολα, τα χερούλια, τα καθίσματα, παντού πριν μπει ο κόσμος, φροντίδα στη λεπτομέρεια...». Συμπέραναν πως αν γινόταν παντού έτσι, κανείς δεν θα κολλούσε κορονοϊό.
Ζ.
Αναζητεί
* Ο νεαρός Λαρισαίος το δημοσιοποίησε ελπίζοντας να βοηθήσει.
- Παιδιά, ένας γνωστός μου έχει δύο εισιτήρια για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το Σάββατο.
Δυστυχώς, όταν τα είχε αγοράσει είχε ξεχάσει, απ’ τη χαρά του που τα βρήκε, ότι παντρεύεται την ίδια μέρα. Λοιπόν, ενδιαφέρεται κανείς να πάρει τη θέση του; Και να παντρευτεί το Σάββατο;
Ζ.
Της χειρομαντείας
* ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ τον χαβά τους στη συντροφιά των νεαρών Λαρισαίων.
- Πώς θέλετε τον καφέ σας;
- Σκέτο.
- Χωρίς; Ζάχαρη;
- Χωρίς κουβέντες.
***
* - ΟΤΑΝ ήταν να σας τις βρέξει σας έδειχνε και σας η μάνα σας την ανοιχτή παλάμη ρωτώντας «τι γράφει εδώ», ή μόνο η δική μου ειδικευόταν στη χειρομαντεία;
***
*- ΔΕΝ είναι τεμπέλης, απλώς μερικές φορές είναι σε λειτουργία εξοικονόμησης ενέργειας.
Ζ.
Τα μοριακά τεστ
* ΦΥΣΙΚΑ και δεν υπάρχει καμία μπίζνα των ιδιωτικών εργαστηρίων με τα σελφ τεστ, καμία απολύτως, «εν τη ρύμη...» υπήρξε η αναφορά στο χθεσινό σχόλιο. Σε περίπτωση που βγει θετικό το τεστ που κάνει κάποιος μόνος του στο σπίτι, επειδή είναι υποχρεωμένος λόγω των μέτρων, τότε η Οδηγία ορίζει ότι πρέπει να απευθυνθεί για επανέλεγχο είτε σε συνεργείο του ΕΟΔΥ σε κάποια πλατεία για ράπιντ τεστ, είτε στο νοσοκομείο για μοριακό. Άρα δωρεάν.
Ο σύλλογος ιδιωτών μικροβιολόγων επισημαίνει ότι τα εργαστήριά τους λειτουργούν επικουρικά όταν το σύστημα του κράτους δεν αντέχει να σηκώσει το βάρος των τεστ και για όσους θέλουν να πάνε σε ιδιωτικό. Και επίσης πως τα 60 ευρώ που έχει τιμολογηθεί το μοριακό τεστ είναι τιμή από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη.
***
*ΟΙ μικροβιολόγοι συμφωνούν ότι θα έπρεπε να συνταγογραφείται και το μοριακό τεστ ώστε να είναι δωρεάν για τον κόσμο, όπως π.χ. συμβαίνει στη Γαλλία όπου το κράτος πληρώνει 60 ευρώ, καθαρά και αμέσως, στα ιδιωτικά εργαστήρια για μοριακά τεστ που διενεργούνται εκεί.
Θα το ήθελαν να γίνεται και στην Ελλάδα, με την προϋπόθεση ότι δεν θα τους ζητούσε το κράτος τις γνωστές επιστροφές με τα δυσβάσταχτα claw back και rebate κι ούτε θα πλήρωνε όποτε δεήσει. Με την ευκαιρία, επισημαίνουν ότι ο κλάδος τους είναι ο μοναδικός στη χώρα, που δεν έχει λάβει κάποια ενίσχυση λόγω της πανδημίας, αλλά αντιθέτως εξακολουθεί να τον απομυζά το κράτος με τις αυθαίρετα επιβληθείσες προαναφερόμενες περικοπές.
Ζ.
Με τον Θανάση
*ΣΤΗ σχέση του Θανάση με τους ποιητές, έτσι με το μικρό του τον λένε όλοι, ίσως σε αντιδιαστολή με τον θρυλικό συνεπώνυμό του, τον Βασίλη, στο πώς λοιπόν ο Λαρισαίος Παπακωνσταντίνου χειρίστηκε τους ποιητές, ιδίως τους Λατινοαμερικανούς, εκεί επικεντρώνει μια προχθεσινή παιδεμένη συνέντευξή του στο «20/20 mag».
Και ρωτάει ο Αθηναίος κουλτουριάρης ρεπόρτερ.
- Στη χώρα αναφοράς του κλασικισμού, ο σουρεαλισμός δεν ήταν ποτέ η κυρίαρχη τάση. Αισθάνεσαι πρωτοπόρος σε αυτό το κομμάτι, ως Έλληνας τραγουδοποιός;
«Δεν νομίζω ότι είμαι πρωτοπόρος και δεν αναφέρομαι τόσο στη μελοποίηση ποιημάτων άλλων όσο σε δικά μου γραπτά.
Αυτό που είναι, μάλλον, αξιοπερίεργο στην περίπτωσή μου, είναι η σχετική αποδοχή που έχει προκύψει. Ίσως οφείλεται στον πρωτόγονο, κι επομένως λαϊκό, τρόπο με τον οποίο μελοποιώ τα λόγια».
***
*ΜΙΑ ακόμη απάντηση, του Λαρισαίου που αναστοχάζεται και φιλοσοφεί, στις ερωτήσεις του Δημ. Παπαβομβολάκη.
-Ποια θέση θεωρείς πως έχει ο λυρισμός στο έργο σου;
«Τη λιγότερη δυνατή. Τον αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Είμαι βαθιά επηρεασμένος από τα λόγια των δημοτικών τραγουδιών, που είναι γυμνά από καλολογικά στοιχεία, κοφτερά και ανελέητα».
***
* ΚΑΙ η τελευταία και φαρμακερή, αφού έχουν προηγηθεί όλα τα άλλα με τους ποιητές.
- Σε ενδιαφέρει η υστεροφημία σου ως δημιουργού;
«Όχι. Ή με πιο ποιητικό τρόπο: “Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι”».
Ζ.
Βάιους
*ΕΙΧΕ επιστρέψει η άλλη στο χωριό του κάμπου απ’ την πόλη, έκανε λαθάκια πλέον, όλο και κάτι της ξέφευγε, η ARTistaτο κατέγραψε:
-Τι καντς μαρή, καλά είσι;
- Ας τα λέμι καλά Βαϊάκου μ’... Καλούτσκα.
- Ιμβόλιου ιέκανις;
- Αχάαα...
- Ποιο;
- Του καλό. Αϊ φεύγου τώρα, μι βάρσι μπάιλας.
- Φεύγα, Βάιε, χιριτίματα τ’ Βάινα.
- Τι σ’ ιέκανα, μα;
- Τι μ’ έκανις...
- Άμα συ ξανακρίνου γω...
- Γιατί αρέ;
- Βάιου μι λεν, όχ’ι Βάιε.
- Αρέ, άι ξισπουργιάσ’...
- Φέγου κι αντάρα να γιέντς.
Ζ.
Την τούμπαρε
*ΕΝΤΕΛΩΣ σούπα τα είχαν κάνει στο μυαλό τους οι Λαρισαίοι με το άλλο φύλο. Κατά βάθος όμως έδειχναν να γνωρίζουν την ουσία.
- Η γυναίκα μου έχει θυμώσει γιατί δεν θύμωσα με κάτι που τη θύμωσε.
***
* - ΣΕ λίγο θα έρθει μια φίλη μου για ποτό, να σου τη γνωρίσω.
- Είναι ωραία;
- Πίνε, πίνε.
***
* - ΤΟΥΜΠΑΡΑ μια γυναικάρα σήμερα...
- Για πες, πώς τα κατάφερες;
- Την πέτυχα την ώρα που έβγαινε.
- Από πού έβγαινε;
- Από STOP με το ποδήλατο.
Ζ.
Ο γνωστός
*ΔΕΝ δηλώνει εικαστικός, ο ευγενικός Γιώργος Σακαλίδης, που δημιούργησε τον «Ίκαρο», το γλυπτό που τοποθετήθηκε από την Περιφέρεια στον κόμβο της 110 ΠΜ και το οποίο φιλοξενήθηκε σε χθεσινό σχόλιο. Είναι ο γνωστός Λαρισαίος χρυσοχόος. Τρεις εφτά
*Ο Ουνάι Έμερι, ο σπεσιαλίστας στην κατάκτηση του κυπέλου ΟΥΕΦΑ. Το έκανε και 2 και 3 φορές με τη Σεβίλλη, να και μια 4η τώρα με τη Βιγιαρεάλ. Πραγματικά χρειάζεται επέκταση στο σπίτι του ο Βάσκος προπονητής, να προσθέσει και μια ευρύχωρη αίθουσα τροπαίων.
Και μια επιπλέον σύμπτωση που ξεπερνάει ακόμα κι αυτόν: κάθε 7 χρόνια ο συγκεκριμένος τελικός κρίνεται στα πέναλτι.
Το 2000, το 2007, το ‘14, έτσι συνέβη και φέτος το ‘21, που το παράκαναν λιγάκι, και με τις συμπτώσεις, καθώς χρειάστηκε να εκτελεστούν 21 εύστοχα πέναλτι.
Οι Βαλενθιάνοι της Βιγιαρεάλ, μιας μεσογειακής πόλης λίγο πιο μικρής απ’ την Καρδίτσα, με σπουδαία όμως παράδοση στην μπάλα, πιο σπουδαία κι απ’ τα κεραμικά της.
Ζ.
Τοιχογραφία
*ΤΟ 5ο Δημοτικό Σχολείο Τυρνάβου–αντί Λάρισας όπως προχθές αναφέρθηκε σε σχετικό δημοσίευμα- κοσμεί η τοιχογραφία που φιλοτέχνησε ο εικαστικός Γιώργος Κιτσούλης στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ 2018-2021 με τίτλο «Attractive Schools – Happy Students - Betterlife» (Ελκυστικά σχολεία – Ευτυχισμένοι μαθητές – Καλύτερη ζωή).
Η εικόνα των παιδιών να ατενίζουν τον απέραντο κόσμο που υπάρχει πέρα από τα όρια της γέφυρας, συμβολίζει το άνοιγμα της κοινωνίας μας και τον εμπλουτισμό της με αξίες και ιδανικά άλλων ευρωπαϊκών πολιτισμών.
Και πάλι εύγε στη μαθητική και εκπαιδευτική κοινότητα του Τυρνάβου για την έμπνευση.
Ν.Π.
Ούτε αυτός...
*ΜΠΑΙΝΕΙ κεφάτος ο νεαρός Λαρισαίος στο σπίτι του και αναγγέλλει όλο χαρά στους γονείς του ότι πρόκειται να παντρευτεί τη Μαρία, το πιο όμορφο κορίτσι της γειτονιάς.
Λίγο αργότερα, τον παίρνει ο πατέρας του πιο πέρα και του εξηγεί χαμηλόφωνα.
- Αγόρι μου πρέπει να σου εξομολογηθώ κάτι. Ξέρεις η μητέρα σου κι εγώ είμαστε χρόνια παντρεμένοι, είναι εξαιρετική, την αγαπώ και τη σέβομαι αλλά ξέρεις... Κατά καιρούς έκανα σχέσεις με άλλες. Σπαράζει η καρδιά μου που στο λέω, αλλά η Μαιρούλα που έλεγες είναι ετεροθαλής αδελφή σου και δε γίνεται να την παντρευτείς.
***
*ΤO παλικάρι πληγώνεται, αλλά τι να κάνει, η ζωή συνεχίζεται, τα χάλασε με το κορίτσι.
Σέβεται και την εξομολόγηση του πατέρα του, τσιμουδιά στη μάνα. Μετά από κάμποσο καιρό αρχίζει να βγαίνει με άλλα κορίτσια, η ζωή του έχει ομαλοποιηθεί, τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Κι ένα βράδυ ξαναμπαίνει στο σπίτι γεμάτος χαρά.
- Μαμά, μπαμπά, η Ελένη κι εγώ παντρευόμαστε.
Πάλι ο πατέρας του τον παίρνει παράμερα και του εξηγεί πως και η Ελενίτσα είναι αδελφή του.
***
*Ο νεαρός τρελαίνεται, απελπισμένος ξεσπά την άλλη μέρα και τα λέει όλα στη μάνα του.
- Τον μισώ τον πατέρα, μου έχει κάνει τόσο κακό... Ποτέ δεν θα παντρευτώ; Κάθε φορά που ερωτεύομαι εκείνος μου λέει ότι το κορίτσι είναι αδελφή μου, από κάποια παλιά του σχέση...
Κι η μητέρα τον παρηγορεί.
- Καλά αγόρι μου, μη δίνεις και μεγάλη σημασία στο τι λέει. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι ο πραγματικός σου πατέρας.
Ζ.
*ΑΕΛ μαναχά αλλά μονάχοι τους, χώρια, ο καθένας με τους δικούς του/δικούς της.
Ζ.
*ΧΑΜΟΣ πάλι χθες έξω από την τράπεζα, στην Κεντρική. Ήταν που είχαν μπει κι οι συντάξεις, είναι και ξεθαρρεμένοι κάποιοι εμβολιασμένοι...
*ΤΙ θα ’χει τραβήξει ο καημένος ο βαρκάρης...
Ζ.
