Γενικά στιβαρή η παρουσία του. Παρά τις κραυγές των διάφορων «ψεκασμένων» που μόνο πόλεμο δεν έχουν κηρύξει ακόμη στην Τουρκία, η χώρα στη δύσκολη αυτή περίοδο έχει ηγεσία. Στα πολύ θετικά επίσης ότι Φώφη και ο Αλέξης Τσίπρας, παρά την όποια κριτική τους, δείχνουν υπευθυνότητα και «βάζουν πλάτη» στα εθνικά θέματα και στην ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αποτίμηση
ΣΤΑ οικονομικά ο Μητσοτάκης έδωσε- γενικά- όσα μπορούσε να δώσει κι άφησε ελπίδες για περισσότερα. Στα εξοπλιστικά φρόντισε να δηλώσει ότι «δεν μπαίνει σε κούρσα εξοπλισμών» (ποιος τον πιστεύει όμως;) για να χαϊδέψει κάπως τα αφτιά της αριστεράς που ακούει εξοπλισμούς και βγάζει σπυράκια και άφησε ασαφές τι ακριβώς συμφώνησε με τον Γάλλο στο θέμα της συνδρομής σε περίπτωση που δεχθούμε επίθεση. Είπε ότι αυτό προβλέπεται από το άρθρο 42 της Ε.Ε.
(Ε, δεν γίνεται να τα βγάλει κι όλα στην φόρα!).
Όχι στα άκρα
ΜΑΖΕΨΑΝ τελικά οι Τούρκοι το «Ορούτς Ρέις» που επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας. Ελπίζεται ότι έτσι λήγει ο πρώτος γύρος αντιπαράθεσης και πως πάμε για αποκλιμάκωση. Την υποχώρηση των Τούρκων την αποδίδουν σε συνδυασμένες πιέσεις Γερμανών και Αμερικανών, υπό την απειλή και των κυρώσεων της Ε.Ε.
Φαίνεται τώρα ότι μπαίνουμε σε μια μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων. Αν αποτύχουν, ξανά εντάσεις.
Η Ελλάδα πρέπει να πάει σ’ αυτές με ενιαία γραμμή αλλά και με διάθεση να διαπραγματευτεί σοβαρά. Να μην επικρατήσει η λογική των ακραίων (βελοπουλαίων και σία) του τύπου «όλα ή τίποτα» γιατί συνήθως παίρνουμε το τίποτα. Όσο κακόπιστοι κι αν είναι οι Τούρκοι, οι καιροί έχουν αλλάξει και η χώρα πρέπει να βγει από τη διπλωματική ακινησία. Να κινηθεί ευέλικτα και έξυπνα όπως το έκανε και με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.
Γελοιότητες
ΠΑΛΙΑ ο Ερντογάν μας είχε απειλήσει ότι θα μας... παστώσει σαν σαρδέλες και θα μας βάλει στη σαλαμούρα. Προχτές ο ο Ακάρ (εκείνος με την αιμοβόρικη φάτσα) είπε πως θα μας κάνουν... μεζέ.
Πρόκειται για γελοιότητες βέβαια που μας θυμίζουν ότι η Τουρκία απλά δεν είναι ένα συμβατικό δυτικό Κράτος. Φαντάζεσαι λ.χ. τον Μητσοτάκη να βγαίνει και να λέει ότι ο Μακρόν είναι «διεφθαρμένος, ανόητος και ανίκανος»; Κι ότι «έχει μπλέξει μαζί μου»; Θα ξεσπούσε τέτοιος σάλος που θα έπεφτε η Κυβέρνηση. Εδώ κάποτε ο Πάγκαλος χαρακτήρισε τη Γερμανία «νάνο» σε μυαλό και το πλήρωσε με εκατό συγγνώμες...
Τελικά, αν το καλοσκεφτεί κανείς ο Ερντογάν δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολος αντίπαλος. Μ’ όλα αυτά τα «παλαβά» που κατά καιρούς εκστομίζει και πράττει, έχουν πάψει πια να τον παίρνουν στα σοβαρά. Τα δυτικά κέντρα έχουν δει πως μ’ αυτόν δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Έχει καταντήσει επιζήμιος για τα συμφέροντά τους και μέσα τους τον έχουν ξεγράψει. Και θα του το δείξουν μόλις βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Αν μη τι άλλο, στη Δύση ξέρουν να ... περιμένουν.
Μπουνταλάδες
ΕΙΝΑΙ τόσο «πρωτόγονοι» τελικά στη σκέψη οι Τούρκοι που χτες, μόλις η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελαροπούλου προσγειώθηκε έστειλαν απέναντι ακριβώς τον υπουργό Άμυνας Ακάρ να κάνει κι αυτός τελετές. Σαν τα μικρά παιδιά. Για να μας δείξουν τι; Με ποια λογική; Ο Ταγίπ κι η ψυχή του!
Πραγματικοί – για να το πούμε και στη γλώσσα τους – μπουνταλάδες. Ντιπ χαϊβάνια.
Κι αν δεν ήμασταν τόσο «ψυχάκηδες» και οι δημοσιογράφοι, ούτε θα ασχολούμασταν καν με τα τερτίπια τους.
Παρά 5’
ΕΤΡΕΧΑΝ... κυριακάτικα χτες οι διευθυντές σχολείων να παραλάβουν μάσκες μιας χρήσεως για τον σημερινό αγιασμό, αφού οι υφασμάτινες δεν είναι έτοιμες.
Το Υπουργείο Παιδείας αποδεικνύεται τελικά πολύ λίγο. Είχε μπροστά του τόσο καιρό να ετοιμαστεί κι όλα τα κάνει στο «παρά 5». Στο παρά 5’ οι μάσκες, οι εγκύκλιοι με τις οδηγίες, η τοποθέτηση καθαριστριών. Νομίζουμε ότι είναι από τα Υπουργεία που πραγματικά εκθέτουν την Κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό που έχει τόσα και τόσα στο κεφάλι του.
Αξιολόγηση
ΕΙΝΑΙ να τρελαίνεσαι.
Δύο μεγάλα κράτη (Ελλάδα και Τουρκία) κοντεύουν να έλθουν σε σύρραξη και στα δυτικά ΜΜΕ το θέμα «παίζει» στα ψιλά.
Και μόλις κάηκε η Μόρια και άρχισαν οι διαδηλώσεις των μεταναστών η Ελλάδα έγινε... πρωτοσέλιδο, ενώ συνεχείς είναι οι απευθείας αναμεταδόσεις!
Διότι στη Δύση, τι τους νοιάζει; Το μεταναστευτικό και μόνο. Τα ελληνοτουρκικά θεωρούνται απλώς μια περιφερειακή διένεξη. Σάμπως ποιος ασχολήθηκε και εδώ σοβαρά με τη Συρία που είναι επίσης μια σημαντική χώρα;
Κυνικό μεν...
ΠΟΛΛΗ ανάλυση πέφτει λοιπόν για τη Μόρια παντού, αλλά η αλήθεια είναι μία. Ότι οι μετανάστες δεν γίνεται να φύγουν από το νησί για πολιτικούς αλλά και εθνικούς λόγους. Χρειάζονται ως «αντιπαράδειγμα».
Να βλέπουν οι απέναντι πως Λέσβος σημαίνει μόνιμος εγκλωβισμός και να αποθαρρύνονται οι ροές. Αν τους έστελναν στην ενδοχώρα ή στην Ευρώπη, η Λέσβος θα ξαναγέμιζε σε χρόνο ντε-τε. Κυνικό μεν, αλλά δυστυχώς ήρθαν τέτοιοι σκληροί καιροί που δεν μπορείς καν να είσαι άνθρωπος !
* * *
ΚΑΙ τι θα κάνουν στη Λέσβο;
Θα δείξει... Δεν υπάρχει απάντηση για την ώρα. Πάντως δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό, αν η απελπισία τους μεγαλώσει κι άλλο, να αρχίσει η ...αντίστροφη μέτρηση. Να ψάξουν για βάρκες με σκοπό την επιστροφή στα τουρκικά παράλια!
ΚΑΦΕΣ, γλυκό, δροσιά και «Ελευθερία». Πέρασε ωραία το καλοκαίρι στη Δεσκάτη ο πρόεδρος Αχιλλέας Μεταξιώτης.
ΘΑ.
