Τα ‘χει πει ο Ρασούλης αυτά εδώ και σαράντα χρόνια.
Τη μια στιγμή ζέστη, την άλλη καταιγίδα. Και βαστάει βδομάδες αυτή η κολόνια, που ‘λεγε περίπου κι η Νικολακοπούλου.
Ευτυχώς τούτη τη βδομάδα αντιστρέφεται το σκηνικό, η πρόβλεψη μιλά για καλοκαιρία το Σαββατοκύριακο. Τέλη Ιουνίου, ό,τι πρέπει καιρός για μπάνια.
Ζ.Βάσει σχεδίου
*Ο Coronavirus λοιπόν, γεννήθηκε στην Κίνα. Μεγάλωσε στην Ιταλία και εν συνεχεία σταδιοδρόμησε στην Αμερική.Τώρα θέλει και διακοπές στην Ελλάδα.
Έχει πρόγραμμα ο Κορονοϊός.
Ζ.
Με τη σειρά
*ΟΛΑ τακτοποιημένα, με τη σειρά. Ηρεμία το βράδυ στα σπίτια των Λαρισαίων. Ξεκίνησαν οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, με άδειες κερκίδες, για χάρη των τηλεοπτικών μεταδόσεων, τα χρήματα απ’ τις οποίες είναι και το βασικό έσοδο των πρωταθλημάτων. Διάσπαρτα τα ματς, με την επιδίωξη της αυξημένης τηλεθέασης, Σάββατο-Κυριακή-Δευτέρα του ελληνικού πρωταθλήματος, όπως και των άλλων ευρωπαϊκών, ολόκληρο μπουκέτο τηλεοπτικό, συν κάτι ματσάκια κυπέλλου μεσοβδόμαδα, πλήρες πρόγραμμα.
Αμέσως μετά που τέλειωσε το ‘’Μάστερ Σεφ’’, γι’ αυτό και η προαναφερθείσα ηρεμία στα σπίτια, δεν υπάρχουν διαφωνίες των ζευγαριών μπροστά στην τηλεόραση.
Κι όσοι άντρες είχαν δείξει κατανόηση με το μαγειρικό ριάλιτι τόσα βράδια στην τιβί, τώρα απολαμβάνουν το αντίδωρο με την μπάλα.
(Κι έφυγε κι ο τιτανοτεράστιος που τους μάθαινε μπαλίτσα...)
Ζ.
Ο κρότος
*ΟΠΩΣ είχαν διαβάσει οι Λαρισαίοι προ καιρού στα ‘’Ψ’’, για τη δικαστική διαμάχη Κομήτσα-Γελλαλή, «ο μεγάλος κρότος θα γίνει όταν γνωστοποιηθούν τα ονόματα των δικηγόρων των δύο πλευρών».
Λοιπόν, ο Χρ. Γελλαλής ως πρώτος επιλαχών του συνδυασμού Τσιλιμίγκα, της συριζαϊκής πτέρυγας αυτός, διεκδικεί την είσοδό του στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας. Επικαλούμενος ασυμβίβαστο λόγω ιεροσύνης του παπα - Ρίζου Κομήτσα, της πτέρυγας ΠΑΣΟΚ αυτός, ο οποίος χειροτονήθηκε μετά την εκλογή του και που επιθυμεί να παραμείνει. Και να πεις ότι ήταν στην πλειοψηφία και έχουν να διαχειριστούν εξουσία, αντιπολίτευση είναι η παράταξή τους.
***
*Η κόντρα που ξέσπασε σκληρή, στο παρασκήνιο γίνονται πολλά.
Κινήσεις και δηλώσεις και δημοσίως πια. Σήμερα είναι να εκδικαστεί η προσφυγή Γελλαλή.
Οπότε εκ των πραγμάτων αποκαλύπτονται και τα ονόματα των συνηγόρων τους. Δικηγόρος του παπα - Ρίζου η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Λίτσα Λιακούλη. Και δικηγόρος του Χρ. Γελλαλή, η Μαρία Γαλλιού, υποψήφια βουλευτής του ΚΙΝΑΛ στις περσινές εκλογές.
Η πρώτη είχε νικήσει εκλεγόμενη αλλά και η νεότερη τα είχε πάει περίφημα ως πρωτάρα κατατασσόμενη μεταξύ των ισχυρών του ψηφοδελτίου. (Τώρα αντίπαλες και στο δικαστήριο. Και η κόντρα δεν φαίνεται ότι είναι μόνο επαγγελματική.)
Ζ.
Μέσης ηλικίας
*ΣΕ κλίμα γενικής χαλάρωσης η συντροφιά των Λαρισαίων μεσηλίκων.
- Πόσο χρονών είσαι;
- Εγώ, 23. Εσύ;
- Εεε, εγώ 23 ευρώ θέλω μόνο για τα κεράκια...
***
*- ΤΙ μου λέτε ότι σας πονάει το δόντι, εδώ τα έχεις όλα χρυσά...
-Μα δεν με πονάει γιατρέ, ένα συναγερμό ήρθα να μου βάλετε.
***
*- ΔΥΝΑΜΩΣΑ τον ήχο κλήσης στο κινητό κι αυτό λέγεται ένα βήμα πιο κοντά στην τρίτη ηλικία.
Ζ.
Λεωφορείο
ΤΗΝ παρέμβαση της Διεύθυνσης του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Λάρισας ζητούν κάτοικοι του Πλατυκάμπου, της Χάλκης και της Γλαύκης. Προκειμένου να τεθεί ξανά σε λειτουργία το πρώτο, πρωινό δρομολόγιο για τη Λάρισα.
Το δρομολόγιο στις 5.45’ το πρωί εξυπηρετεί κυρίως τους πολίτες που θέλουν να μετακινηθούν στη Λάρισα για την εργασία τους. Το δρομολόγιο είχε καταργηθεί λόγω κορονοϊού, αλλά μέχρι σήμερα δεν τέθηκε ξανά σε λειτουργία, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αναζητούν διάφορες λύσεις για την εξυπηρέτησή τους.
Σημειώνοντας την ανάγκη, το Υπεραστικό ΚΤΕΛ να επανεξετάσει την απόφασή του...
Β.Κ.
Αναζητείται
*ΣΕ δύο εβδομάδες κλείνει χρόνος από τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές. Δεν έγινε γνωστό αν οι ντόπιοι νεοδημοκράτες θα γιορτάσουν γενέθλια ή οι συριζαίοι θα διοργανώσουν μνημόσυνο.
Οι ελληνολυσιακοί πάντως, μάλλον θα βάλουν κάποιο silver alert αναζητώντας τον πρόεδρό τους.
Καθότι βουλευτής Λαρίσης ο Κυρ. Βελόπουλος αλλά επί ένα χρόνο δεν κατάφερε να βρει χρόνο για μια ολιγόωρη έστω επίσκεψη στην εκλογική του περιφέρεια.
Ζ.
Και διηγώντας τα
*ΚΑΙ να λαμπρή 35η επέτειος από την κατάκτηση του πρώτου τίτλου και να γιορτάζουμε τα τριάντα τόσα χρόνια για την ΑΕΛ που κέρδισε το πρωτάθλημα. Χρόνια πολύ μακρινά, οι τότε ποδοσφαιριστές έγιναν παππούδες, οι φίλαθλοι της εποχής βάρυναν απ’ τα χρόνια. Κι όταν κοιτούν την τωρινή ομάδα βαρυγκομούν. Και διηγώντας τα να κλαις... Παρηγοριά το ‘’πάλι με χρόνια με καιρούς...’’, μόνο που τέτοια προοπτική δεν προκύπτει στον ορατό ορίζοντα.
Ζ.
Απόλυτος χρησμός
*ΒΕΒΑΙΩΣ κανείς άνθρωπος σήμερα δεν πιστεύει πως η Πυθία, στην Κασταλία πηγή του Μαντείου των Δελφών, έδινε στους προσφεύγοντες σ’ αυτήν έναν καλό χρησμό, συγκεκριμένο και αληθή, σημειώνει ο αειθαλής δάσκαλος Κ.Ι.Π. Και λέγονται πολλά πράγματα, γι’ αυτά που συνέβαιναν, στο χαλκείο του καλά οργανωμένου «δουλέματος».
Πρώτα-πρώτα η παραπληροφόρηση που γινόταν, με τις διφορούμενες εξηγήσεις των χρησμών. Γνωστός ο χρησμός της Πυθίας, όταν της ζητήθηκε να πει, αν κάποιος που πήγαινε στον πόλεμο, θα επιζήσει ή θα σκοτωθεί. «Ήξεις αφίξεις ου εν πολέμω θνήξεις». Δηλαδή το κόμμα της φράσης, δίνει άλλο νόημα, αν τεθεί μπροστά ή πίσω από το ‘’ου’’. Συχνά το Ιερατείο του Μαντείου, εχρηματίζετο, για να δώσει αρεστούς χρησμούς. Αμύθητα πλούτη συγκέντρωνε το Μαντείο, όχι μόνον από τους Έλληνες, αλλά και από τους ξένους καθώς πολλά χρήματα προσέφεραν ο Νέρων, οι Πέρσες και άλλοι.
***
*ΟΜΩΣ ένας χρησμός για τον Ελληνισμό, ήταν θαυμάσιος και αποδείχθηκε αληθινός, ο απόλυτος χρησμός. Όταν κοντά στο 200 π.Χ. ο πολύπειρος Αρκάς στρατηγός, διείδε τη διάθεση του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίνου να ορέγεται την Ελλάδα, ανησύχησε. Κατάλαβε πως οι Έλληνες κινδύνευαν, δεδομένης μάλιστα της ισχυρής πολεμικής δύναμης της Ρώμης. Προσέτρεξε λοιπόν ο Φιλοποίμην, εις το Μαντείον των Δελφών, να μάθει για τις προθέσεις των Ρωμαίων. Η Πυθία φλομωμένη από καπνίζοντα φύλλα δάφνης, απεφάνθη ως εξής: «Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδεπώποτε βυθιζόμενος». Δηλαδή ένα ασκί παραπαίει μέσα σε τεράστια κύματα, αλλά ποτέ δεν βυθίζεται.
Και πράγματι: Πέρασαν από εδώ οι Ρωμαίοι θαρρώ το 147 π.Χ. επαληθεύοντας τους φόβους του Φιλοποίμενος. Ήρθαν κι οι Γότθοι. Ήρθαν και οι Άβαροι. Κι οι Φράγκοι ήλθαν. Και οι Τούρκοι. Οι Γερμανοί κάποια στιγμή. Ήλθαν και οι Σύμμαχοι μετά. Ήλθαν χρεωκοπίες και Μνημόνια. Ήλθαν και ποιοι δεν ήλθαν εδώ. Αλλά η Ελλάδα σε πείσμα αυτών και πολλών άλλων «Μηδεπώποτε βυθίζεται».(Κ. Ι. Π. και Keep Walking, συνεχίζει να διδάσκει με όμορφο τρόπο.)
Ζ.
Οι ταυτόχρονες
*ΝΕΑΡΟΙ Λαρισαίοι σχολιάζοντας το μπλέξιμο στα δίχτυα της καθημερινότητας.
- Για ό,τι μπορεί να τραβάμε, παιδιά, δεν φταίνε ούτε οι πρώην ούτε οι επόμενες. Αλλά οι ταυτόχρονες.
***
*- ΕΙΜΑΙ μόνος αυτόν το καιρό, ξέρεις...
- Ναι;
- Μέχρι τις 5 που γυρίζει η γυναίκα μου απ’ τη δουλειά.
***
*Ο Οδυσσέας έκανε δέκα χρόνια διακοπές σ’ όλο τον τότε γνωστό κόσμο, ταξίδεψε σ’ όλα τα νησιά, κι όταν γύρισε η Πηνελόπη τον αγκάλιασε. Κι εμείς για ένα ποτό θέλουμε να πάμε κι ακούμε «όταν γυρίσεις, μπορεί να μην με βρεις εδώ».
Ζ.
Στο χαλάκι
*ΕΦΤΑΣΕ ραπόρτο από τη ΝΔ του Τυρνάβου. Φιλοζωικής απόκλισης, με στυλ και τρυφερότητα. «Καθόταν για μερικά χρόνια στο χαλάκι των γραφείων της ΝΔ. Έγλειφε παιχνιδιάρικα όποιον ερχόταν για να μπει. Περίμενε με τις ώρες στο πεζοδρόμιο να έρθει ο αγαπημένος του αντιπρόεδρος να τον χαϊδέψει. Έλπιζε κάθε φορά σε κανένα κοκκαλάκι από σουβλάκι ή παϊδάκια τα βράδια. Γαύγιζε τόσο δυνατά και παρότι ήταν μάλλον γκριφονάκι, έβγαζε φωνή τσοπανόσκυλου όταν έβλεπε να έρχεται άλλος σκύλος κοντά.
Λες και θα έχανε το χρίσμα, αν ήταν να μην κάθεται μόνο αυτός στο χαλάκι. Σε κοιτούσε με βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις. ‘’Ρούντι θα με διορίσεις πουθενά’’; ήταν το αστείο πείραγμα που του κάναμε πάντα... Χάθηκε ξαφνικά ένα βράδυ που έβρεχε. Δεν τον ξαναείδαμε. Μερικοί είπαν κακώς δεν του ανοίξαμε να μπει λίγο μέσα. Πώς να του ανοίξεις όμως έτσι που ήτανε; Μακάρι να μην του έτυχε κάτι κακό, μακάρι να βρήκε κανένα άλλο χαλάκι να κάτσει να γλείφει τους περαστικούς για ένα μικρό κομματάκι κρέας. Θα τον θυμόμαστε με αγάπη τον ‘’Ρούντι’’ μας το γκριφονάκι.» (Μπράβο ευαισθησία... Και μάλιστα από νεοδημοκράτες Τυρναβίτες. Και επίπεδο.)
Ζ.
Καθησυχάζει επιμένοντας
*Οι επιστήμονες που κατέκτησαν την εμπιστοσύνη του κόσμου συνεχίζουν. Να, ο Τρικαλινός καθηγητής του LSE, ο Ηλίας Μόσιαλος παρεμβαίνει καθησυχαστικά σχετικά με την αύξηση των κρουσμάτων παγκοσμίως. Τη χαρακτηρίζει αναμενόμενη. «Το ότι είναι μικρή εξηγείται, ως ένα βαθμό, από τη μεταβολή της συμπεριφοράς των πολιτών. Η πλειοψηφία των πολιτών, στις περισσότερες χώρες, τηρούν κάποια από τα μέτρα». Θεωρεί πολύ σημαντικό που «η μέση ηλικία των ασθενών και η μέση ηλικία όσων νοσηλεύονται σε Ευρώπης και ΗΠΑ είναι πλέον χαμηλότερη σε σύγκριση με τις αντίστοιχες στατιστικές Απριλίου και Μαΐου. Αυτό δείχνει ότι οι ηλικιωμένοι έχουν μάθει να παίρνουν τα μέτρα τους και προστατεύονται περισσότερο».
***
*ΚΑΙ εξηγεί ότι η επάνοδος στην κανονικότητα δεν μπορεί να γίνει χωρίς να υπάρχει κανένα απολύτως ρίσκο. Αυτό θα είναι μικρό αν όσοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες προστατεύονται. Και θα είναι μεγάλο αν υπάρξει κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας, οπότε θα ενταθούν και τα προβλήματα υγείας που δεν σχετίζονται με τον ιό.
Και καταλήγει μονότονα ο ειδικός. «Να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τα μέτρα φυσικής απόστασης και να φοράμε μάσκες όταν χρειάζεται και ειδικά σε κλειστούς χώρους. Και να τηρούμε τα μέτρα υγιεινής παντού και πάντοτε». (Πολύ σχολαστικά.)
Ζ.
Κοινωνικοί παράγοντες
*ΝΑ και βαρυσήμαντη αμερικανική επιστημονική μελέτη χθες. «Κάπνισμα, διαζύγιο και η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ είναι οι τρεις κυριότεροι κοινωνικοί παράγοντες και συμπεριφορές που έχουν τη στενότερη σχέση με τον πρόωρο θάνατο».
-Μωρέ τι μας λένε, αντέδρασε ο Λαρισαίος διαβάζοντας. Σιγά τα ωά. Οι ρεμπέτες στην Ελλάδα είχαν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα πριν αιώνες.
‘’Η γυνή και το μπουκάλι
μ’ έφεραν σ’ αυτό το χάλι.’’
Ζ.
Τις φράουλες
*ΠΕΡΝΑΕΙ κάποιος έξω από ένα ψυχιατρείο, κρατώντας ένα τσουβάλι στον ώμο του.
- Τι κουβαλάς εκεί; τον ρωτάει ένας τρόφιμος μέσα από τα κάγκελα.
- Κοπριά, για να τη βάλω στις φράουλές μου, αποκρίνεται ο περαστικός.
- Κοίτα να δεις αδικία, λέει αγανακτισμένος ο άλλος. Εγώ τις τρώω με ζάχαρη κι όμως εμένα θεωρούν τρελό.
Ζ.
*ΑΝΤΙ για καΐκια, χθες στον Πλαταμώνα έβλεπαν πολεμικά πλοία να περνούν. Το αποβατικό προσέγγισε στην παραλία του Παντελεήμονα επειδή είδε άδειες ξαπλώστρες για να επωφεληθεί το πλήρωμα. Άσκηση ήταν ναι, ελληνικά τα σκάφη.
Ζ.
ΜΙΑ λογική εξήγηση αναζητεί συμπολίτης αναφερόμενος στον φωτεινό σηματοδότη, ο οποίος λειτουργεί στην έξοδο του μικρού κυκλικού κόμβου (στη γέφυρα της Ν. Σμύρνης) και στο ρεύμα με κατεύθυνση προς την οδό Πολυτεχνείου.
Όχι μόνο λειτουργεί αλλά όταν ανάβει κόκκινο, διακόπτει κιόλας την κίνηση στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας αναιρώντας επί της ουσίας τη λειτουργία του κόμβου. Τα αυτοκίνητα δηλαδή, τα οποία από την πλευρά της οδού Γεωργιάδου στρίβουν δεξιά για να εισέλθουν στην οδό Ηρ. Πολυτεχνείου, μόλις περνούν τον κόμβο σταματούν στο κόκκινο φανάρι. Με δεδομένο ότι τα αυτοκίνητα πρόκειται να συνεχίσουν ευθεία, για ποιον λόγο διακόπτεται η λειτουργία; Για τη διευκόλυνση των πεζών, «πάνω» στον κόμβο;
Β.Κ.
*- Α ρε πρόεδρε, α ρε πρόεδρε... Εύγλωττος ο μορφασμός του Δαμιανού Ζώκα, κομματικού πρωτοκαπετάνιου στη Λάρισα.
Ζ.
*ΙΔΟΥ τo ‘’N’’ του νέου οδηγού. Βιαστική και ευρηματική η εποχή.
Ι.Μ.
