* ΔΕΝ έχει και πολλή όρεξη για πολιτικές αναλύσεις το πανελλήνιο κοινό. Άλλωστε για ποια ποιότητα πολιτικής να μιλήσει κανείς; Μια απ’ τα ίδια. Οι ίδιοι Μεϊμαράκηδες, Λαφαζάνηδες, Ντόρες, Γεννηματούσες αλλά και ο ίδιος (παλαιωθείς πια) Τσίπρας στα τηλεπαραθύρια μας.
Όλη η μουχλιασμένη μεταπολίτευση είναι παρούσα, με τα ίδια επιχειρήματα και τις ίδιες χρεοκοπημένες πρακτικές. Καμιά νέα ιδέα, καμιά ουσιαστική συζήτηση. Ρητορική αντιπαράθεση μόνο για τις εντυπώσεις. Πόλωση και «σκληρό ροκ» -τι πρωτότυπο!- όταν η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη από σοβαρότητα.
Φτάσαμε στο σημείο ένας γραφικός γεράκος, ο Λεβέντης, να φαντάζει σαν το πιο... «καινούργιο», το πιο φρέσκο στην επόμενη Βουλή! Τράτζικ...
