*ΕΙΧΑΝ καταληφθεί από τη μελαγχολία του Σεπτέμβρη χθες στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Δεν φτάνει που φέτος δεν κάναμε διακοπές, πρέπει και να παρηγορούμε κι όσους επέστρεψαν και λένε ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Αμάν…
***
*- ΧΑΙΡΕΣΑΙ που είναι Σάββατο και θα ξεκουραστείς κι έρχεται η Δευτέρα πιο γρήγορα κι από σκύλο που μυρίζει μπριζόλα.
Ζ.
Ζεστά ‘ς
*ΚΑΡΓΑ Λάρσα, τι άλλο, εκεί στην παραλία των Νέων Πόρων, ο άλλος έδινε οδηγίες στον νεότερο της παρέας.
-Ζεστά ’ς πρώτα…
-Ε;
- Ζεστά ’ς πρώτα λίγου κι ύστερα παίηζ ρακέτις.
Ζ.
Αντιπεριφερειάρχες
*ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ο Κ. Αγοραστός, αδιαμφισβήτητος στην παράταξή του, αυτό δα έλειπε μετά τη θριαμβευτική επικράτησή του στις εκλογές, ωστόσο το ψιλοκοσκίνισε με τον ορισμό των αντιπεριφερειαρχών. Γνωρίζει ότι οι ισορροπίες είναι πάντα εύθραυστες.
***
*ΛΟΙΠΟΝ, οι Χρ. Μιχαλάκης και Δ. Κολυνδρίνη σίγουροι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες σε Τρίκαλα και Μαγνησία, χωρικοί υπό την έννοια του χώρου κι όχι του χωριάτη φυσικά.
Στη Λάρισα; Φαβορί να οριστεί ο Χρ. Καλομπάτσιος. Και στην Καρδίτσα; Μάλλον ο Κ. Νούσιος αν δεν προταθεί για πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου.
***
*ΚΑΙ θεματικοί, ανά τομείς αντιπεριφερειάρχες; Από τους Λαρισαίους θα συνεχίσει σίγουρα για έναν ακόμη χρόνο ο Ν. Λιούπας. Κι αν εκλεγεί σήμερα πρόεδρος ο Βασ. Πινακάς, τότε απελευθερώνεται και δεύτερη θέση στη Λάρισα, καθώς κι ο Απ. Μπίλλης δεν επιθυμεί να συνεχίσει λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Μπορεί βέβαια η μία θέση να μετατοπιστεί σε άλλο νομό. Από τους Λαρισαίους, ως πιθανότεροι αν αναλάβουν είναι ο Θαν. Παιδής κι ο Γ. Λαδόπουλος.
***
*ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και οι θέσεις εντεταλμένων συμβούλων. Όπου ο Κ. Αγοραστός τοποθετεί παγίως τους «ρούκι» της ομάδας, τους νέους συμβούλους με προσόντα, ώστε να ψηθούν πριν γίνουν αντιπεριφερειάρχες. Ως βέβαιη εντεταλμένη προβάλλει αυτή τη φορά η δικηγόρος Τάνια Δόκου.
Ζ.
Ματαιοδοξία
*- ΟΙ Ινδιάνοι απορούσαν όταν οι άποικοι ρωτούσαν σε ποιον ανήκει η γη. ‘’Εμείς ανήκουμε στη γη’’, απαντούσαν. Κι ο Λαρισαίος θυμήθηκε και μνημονεύει Νίκο Τσιφόρο, με την ιδιαίτερη γραφή:
Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Τίποτε δεν έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες.
Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία με 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα.
***
*ΠΗΡΕΣ παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω, και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις.
Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στη λεκάνη του καμπινέ.
Κάνεις τον δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και τον χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τού ‘γινε τίποτα.
Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες και αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε. (Πενήντα χρόνια; Πάρα πολλά αδερφέ μου…)
Ζ.
Στο τρέξιμο
*ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ καθημερινότητας ο Γιάννης Αλεξούλης, κρίσιμο πόστο, στην αιχμή της τρέχουσας δράσης του Δήμου και των υπηρεσιών του, των προβλημάτων και των απαιτήσεων του κόσμου. Των παθών του τον τάραχο θα τραβήξει κατά πάσα πιθανότητα. Αλλά δεν μπορεί να πει και πως δεν τα ήθελε. Να, τους παλαίμαχους της ΑΕΛ να βάλεις μονάχα, φίλους του αστέρες των βυσσινί, μόνο εκείνοι έχουν να τον τροφοδοτήσουν με ύλη να τρέχει μήνες. Και ήδη ξεκίνησαν.
Ζ.
Ξέρου ιγώ;
*ΝΟΥΣ υγιής εν σώματι υγιές, επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του αειθαλούς δασκάλου Κ. Ι. Π., ο οποίος συνεχίζει να φροντίζει και τα δύο, διάγοντας τη δέκατη δεκαετία της ζωής του.
Φαγώθ’ κι ου Τακ’ ς ου αχαΐριφτους να πάρ’ τη Γιούλα. Σβάρνου βράλ’ς κι αμπλαούμπλας. Ριμάλ. Αλλά του μυαλό τ’ εικί. Κι η Γιούλα χανούμ γκιουζέλ. Α γ’ναίκα μι τα ούλα τ’ς. Σαν τα κρύα τα νιρά. Αψηλή κι αφράτ’. Σώμα φιδίσιου. Κι κατ’ μάτια τσακίρ’κα. Χλιμιντρούσαν τα βαρβάτα σαν την ίγλιπαν. Αλλά τι του θέλ’ς. Ουρφάνεια πικρή. Δ’λειά απού χουράφ’ σι χουράφ’ κι απού σπίτ’ σι σπίτ. Είδι κι απόειδι, έστριξι να πάρ’ τουν Τακ. Είπι θα τουν στρώσ’. Αμ στρών’ η τρίχα η κατσαρή;
***
ΟΥΛ’ ΤΗ ΜΕΡΑ, στουν καφινέ. Ραχάτ’ κι ροκάν’σμα, ό,τ’ ίφιρνι η Γιούλα απ’ τη δ’λιά τ’ς. Γκινερ’ τρανό. Χούιαζι η δόλια: «Ρε Τάκ’ ξιβουτάν’σι λίγου τουν κήπου. Θα μας φάν τα φίδια. Κι αυτός ούλου ίλιγι: «Ουου ξέρου γω από ξιβουτάν’σμα;» Κι ντουγρού για τουν καφινέ. Μασλάτια, τάβλ’ κι καραφάκια απανουτά. Χουρτάτους απού μιζέδες, χούιαζι τη Γιούλα, τάχα του φαΐ δεν ήταν καλό. Η Γιούλα πίγκουνι. Φαρμάκ’ σι λιέου.
Αλλ’ βουλά τουν ίλιγι. «Βάνι ένα πιτσάκ’ στη βρύσ’. Βάνι λίγου λάδ’ σ’τσι ριζέδις. Σκούζουν. Δεν υπουφέρουντι. Κι εκείνος όλο απαντούσε. «Ουου ξέρου γω, απού βρύσ΄. Ηξέρου ‘γω απού ριζέδις». Κι τότι απόγινι του κακό.
***
*ΜΙΑ ΜΕΡΑ ου Τάκ’ ς, καθώς γύρ’ζι στου σπίτι είδι τουν αυλαγά, τη βρύσ’, τ’σ ριζέδις, όλα διορθωμένα κι απόρ’ σι. Κι αρώτ’σι ποιος τάκανι; Τι να κάνου λιέει η δόλια, «είδα απού συ δε μπουρείς να τα κάν’ς κι φώναξα τουν γείτουνα τουν Γιώργ’». Πω, πω χούιαξι ου Τάκ’ς. «Αυτός είνι φουτιά. Κι τι σι ζήτ’ σι;» Ιά είπι η Γιούλα. «Μ’ είπι ή να του φκιάσου μια πίτα ή να κάνουμι έρουτα. Διάλιξι». Κι ου Τάκ’ ς την αρώτ’σι. Τι πίτα τον έκανις. Και η Γιούλα τουν απάντ’σι εκδικητικά: «Ουου, ξέρου ‘γω απού πίτα;»
Ζ.
Φαγητά/καφέδες
*ΟΙ νεαροί Λαρισαίοι είχαν ξεκινήσει την κουβεντούλα με φαγητά.
- Ο άλλος ρε συ, περίμενε αρχές Σεπτέμβρη να μου πει να πάμε για μπάνιο. Τώρα που έχω φάει και έχω πιει ό,τι υπήρχε το καλοκαιράκι.
***
*-ΕΓΩ πάλι πήγα στη διαιτολόγο και μου αρχίζει τα ‘’η δίαιτα βγαίνει απ’ το ρήμα διαιτάομαι και στην αρχαία Ελλάδα ήταν τρόπος ζωής;’’. Συγγνώμη, αλλά κιλά θέλω να χάσω όχι να περάσω Φιλοσοφική.
***
*ΚΑΙ συνέχισαν με τους καφέδες, την ειδικότητά τους.
- Πάει που λες ο Ιταλός για καφέ, κάθεται δέκα λεπτά. Τον πίνει και φεύγει. Πάει ο Έλληνας για καφέ τα Χριστούγεννα, φεύγει το Πάσχα.
***
*- ΦΥΣΙΚΑ. Διότι ο Έλληνας πάει για ένα γρήγορο καφεδάκι και μέχρι να φύγει έχουν αλλάξει δύο φορές βάρδια οι σερβιτόροι.
Ζ.
Δεν τους νοιάζει
*ΟΥΔΕΙΣ εκ των οκτώ Λαρισαίων βουλευτών, ούτε κάποιος εκ των προκατόχων τους, κανένας τους δεν ένιωσε την υποχρέωση, πόσο μάλλον την ανάγκη, να επιχειρηματολογήσει για τη χρησιμότητα των αστυνομικών που τους διαθέτει το κράτος. Κανένας από κανένα κόμμα, λες και είναι συνεννοημένοι. Ας έγραψε και ξανάγραψε η εφημερίδα τις τελευταίες μέρες για τον άχαρο ρόλο και τα αλλότρια καθήκοντα που ανατίθενται στους αστυνομικούς, υποτίθεται φρουρούς των βουλευτών. (Σου λέει, γράφουν; Τους γράφουμε. Πού θα πάει, θα σταματήσουν, είναι τώρα καιρός ν΄ ανοίγουμε ιστορίες;)
***
*ΜΠΟΡΕΙ άραγε να αναφέρει κάποιος, ένας μόνο, μία μονάχα περίπτωση που ο αστυνομικός του τον φύλαξε από κάτι. Που χρειάστηκε γι’ αυτό που έχει οριστεί; Στη Λάρισα ζούμε, δεν έχει τέτοια, ποτέ. Ωστόσο νεαροί, απολύτως παραγωγικοί αστυνομικοί, περιφέρονται γύρω από τους εθνοπατέρες και τις εθνομητέρες κάνοντας τον οδηγό, τον φωτογράφο, την ταξιθέτρια κάποιες φορές.
Ζ.
Από Οδύσσεια
*ΑΣ διδαχτούμε από το πνεύμα του Οδυσσέα, προτρέπει ο Α.Κ. παρατηρώντας από άλλη οπτική. Δηλαδή, να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση, να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ανοιχτές και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορά, στους σύγχρονους “μνηστήρες”. Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι να πάρει πίσω τον κόσμο του, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά τη μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και τη χλεύη των μνηστήρων. Γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει, είναι η επίτευξη του στόχου και όχι η στείρα αντιπαράθεση. Μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σ’ ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, τότε εκφράζει την οργή του. Και δεν δείχνει οίκτο, γιατί ο κόσμος του είναι το βιός του, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, είναι η πατρίδα του που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με τη φιλοξενία του…
Ζ.
Πες μπάρμπα…
*Ο Λαρισαίος θείος προσπαθούσε να νουθετήσει την παρέα του ανιψιού του. Καλά το είχε ξεκινήσει.
- Μα κωλώνετε να τηλεφωνήσετε σε μια κοπέλα επειδή φοβάστε ότι δεν θα απαντήσει ή τι θα σας πει; Που εμείς έπρεπε να πάρουμε στο σταθερό, το οποίο μάλλον θα το σήκωνε ο πατέρας της και θα μας περνούσε ανάκριση κανονική.
***
*ΜΕΤΑ, όμως βρήκε τον μπελά του.
- Γιατί ό,τι λες πρέπει να έχει μέσα σεξουαλικό υπονοούμενο;
- Δεν το κάνω επίτηδες…
- Ωραία πες μου γρήγορα ένα έπιπλο του σπιτιού.
- Παπουτσοθήκη.
***
*ΚΑΙ εν τέλει άκουσε και εξυπνάδες εφηβικές.
- Τελικά, όλοι οι ωραίοι έχουμε τα ελαττώματά μας. Να κι ο Μπραντ ο Πιτ είναι -είπαν- εθισμένος στο αλκοόλ.
Ζ.
Θα κυβερνήσει;
*ΠΕΡΑΝ των εσωκομματικών μηνυμάτων, τι άλλο είπε η πρόεδρος Φώφη στη Λάρισα; Βασικά αυτό: Εξήγγειλε 6 μέτρα για τους αγρότες. «Τους έστησε πάλι στα έξι μέτρα;» είπε ο κακεντρεχής κομμουνιστής. Όχι, απλώς μεγαλοπιάστηκε πάλι. Εξήγγειλε μέτρα. Εντάξει συνήθισε σαράντα χρόνια ως κυβερνητικό κόμμα το ΠΑΣΟΚ, την τελευταία πενταετία όμως τα μάζεψε τα φτερά. Να μην έβγαλαν άραγε απ΄ τον νου τους την προοπτική της συγκυβέρνησης και να παρασύρονται; Μέτρα πάντως εξαγγέλει κάποιος όταν πάει να κυβερνήσει, αλλιώς προτείνει, εισηγείται κι ακόμη πιο σωστά ζητάει, διεκδικεί.
Ζ.
Ομοιοπαθητικό;
*Ο Λαρισαίος φαρμακοποιός επιστρέφει από κάποια δουλειά και βλέπει κάποιον αναστατωμένο άνθρωπο να κάθεται σε μια καρέκλα. Ρώτησε τον νεαρό υπάλληλό του τι συμβαίνει. Κι εκείνος του εξήγησε ότι ο άλλος είχε έρθει και του είχε ζητήσει κάτι για τον βήχα.
-Του έδωσα καθαρτικό, αφεντικό.
-Τι; Μα το καθαρτικό δεν θεραπεύει τον βήχα.
-Ναι; Απ΄ την ώρα που το πήρε, δεν έχει βήξει καθόλου πάντως. Φοβάται.
Ζ.
Το χρήσιμο αλκοόλ
*ΟΤΑΝ είχε πρωτοεκδοθεί το 1982, το πόνημα του Νίκου Πλατή είχε απασχολήσει κάποια φρικιά στην Αθήνα. Το ‘’Κάμα Τσούχτρα’’ όμως, ο εμπνευσμένος τίτλος του μείζονος οδηγού επιβίωσης για τους εκτός των τειχών, κυκλοφόρησε ξανά το 2003 σε νέα έκδοση βελτιωμένη και επαυξημένη. Κι ακόμη προκαλεί το ενδιαφέρον με την ανατρεπτική του στάση.
***
*«ΑΛΚΟΟΛ και τοπική αυτοδιοίκηση» μια πτυχή προς ανάλυση:
Έχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσα για τις «ολέθριες συνέπειες» του αλκοόλ, που και σε δημοτικό σύμβουλο του Πειραιά ν’ αναθέσεις το γράψιμο μιας σχετικής διατριβής, στη βδομάδα πάνω σού ξεπετάει πεντάτομη ιστορία με 2 CD δώρο.
Κανείς μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε ποτέ να πάρει το μέρος του. Είναι, όμως, έτσι όπως τα λένε; Μια- όχι τόσο σχολαστική- απαρίθμηση των ασχολούμενων, άμεσα ή έμμεσα, με το αλκοόλ δημιουργεί κάποιες πολύ σοβαρές αμφιβολίες. Οι διάφοροι βιομήχανοι (ποτών, φιαλών, τιρμπουσόν, ταινιών) και οι απασχολούμενοι σ’ αυτούς υπάλληλοι (εργάτες, παραγιοί, διοικητικοί, οδηγοί, πλασιέ, λαμόγια κ.ά.), οι οινοπαραγωγοί και οι συνακόλουθοί τους (μεσάζοντες, γεωπόνοι, συνεταιρισμοί, οίκοι γεωργικών φαρμάκων κ.λπ.), οι ιδιοκτήτες ποτοπωλείων (μπαρ, ντάνσινγκ, παμπ, ταβερνείων) και οι από κοντά τους (σερβιτόροι, μπράβοι, λαντζέρες, μπαργούμαν, καρεκλάδες), οι αποκλειστικοί εισαγωγείς για φούσκες αλκοτέστ και οι αρμόδιοι τροχαίοι, τι δουλειά θα έχουν τη Δευτέρα, όταν την Κυριακή αποφασίσουν οι υπόλοιποι να «το κόψουν» και να πίνουν μόνο γάλα;
Ζ.
---------
*ΟΥΤΕ λαγούς, ούτε την αντιπολίτευση, μήτε έργα σκοπεύει. Απλώς ο περιφερειάρχης δοκίμασε τις ικανότητές του στο σκοπευτήριο του Πυργετού. Κι όπως είπε ο ιδιοκτήτης κ. Σούκος, οι επιδόσεις του ήταν άριστες.
Γ.Ρ.
---------
*O τελευταίος που όρκισε σ’ αυτή τη φουρνιά αρχόντων ο κ. Ιερώνυμος ήταν ο Απ. Καλογιάννης. Αμέσως μετά ο μητροπολίτης έφυγε για τα Ιεροσόλυμα.
Ζ.
---------
*ΜΑΖΙ στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο Κ. Καλαμπάκας και Ν. Λιούπας. Τους ενώνει το επιχειρηματικό πνεύμα και η σχέση τους με τον αθλητισμό.
Ζ.
---------
*ΑΡΚΕΙ στο ΚΙΝΑΛ να μην τους βγει άκυρο το επιχειρούμενο άλμα προς τα μπρος. Να, προχθές στη Λάρισα, πατούσαν όλοι τους γραμμή.
Ζ.
---------
*ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ο Λαρισαίος να επιστρέψει αθόρυβα σπίτι αργά το βράδυ, όμως η γυναίκα του διαθέτει συστήματα ανίχνευσης ανώτερα από τη ΝΑΣΑ.
Ζ.
