Όπως επισημαίνει, «η επαρχία αυτο-απαλλάσσεται από τους φόρους εισοδήματος και τον ΦΠΑ σε μεγάλο βαθμό. Η φορολογία του ίδιου εισοδήματος σε κάποιον που ζει στην επαρχία και ένα μισθωτό ή επαγγελματία στα αστικά κέντρα de facto ή με νόμο είναι πολύ μικρότερη.
***
* Ο τουρισμός, ιδίως στην επαρχία και τα νησιά, είναι άλλο ένα πεδίο στο οποίο κυριαρχεί εκτεταμένη φοροδιαφυγή κάθε μορφής. Η φτώχεια έχει στέκι στα αστικά κέντρα και πολύ λιγότερο στην επαρχία. Μέχρι πρόσφατα μεγάλα τμήματα των επαγγελματιών σε πάρα πολλά μικρά επαρχιακά κέντρα δεν πλήρωναν τις εισφορές που όφειλαν.
Αυτά είναι σημαντικές μορφές ανισότητας, που δεν εμφανίζονται στους συμβατικούς δείκτες. Γενικότερα, η επαρχία δεν μετέχει στην προσπάθεια να ορθοποδήσει η χώρα και οι κυβερνήσεις ρίχνουν ασύμμετρα το βάρος των πολιτικών προσαρμογής σε όσους ζουν στα αστικά κέντρα. Η διχοτόμηση αυτή δεν είναι βιώσιμη ή μάλλον οδηγεί σε αποτελέσματα που δεν είναι βιώσιμα».
ΜΑΚ.
