Πόσες φορές δεν έχουμε δυσανασχετήσει, αντικρίζοντας, μπαίνοντας ή βγαίνοντας από την πολυκατοικία ή το σπίτι μας, τους σωρούς των φυλλαδίων, στην πόρτα ή την αυλή.
Πολύχρωμα και –συχνά- πολυτελή φέιγ βολάν, από σούπερ-μάρκετ, καταστήματα εστίασης, κάθε μορφής επιχείρηση και επαγγελματική δραστηριότητα.
Η συνήθης σκέψη-απορία είναι: γιατί τόσο πεταμένο χαρτί;
Μια άλλη διάσταση στο θέμα δίνει, σε ρεπορτάζ της «Ε» (σελ. 5) ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας του Δήμου Λαρισαίων Νίκος Καλτσάς. Πέρα από αυτή της ρύπανσης, επισημαίνει και άλλου είδους προβλήματα. Αφενός μεν στην πόλη με τη φραγή των φρεατίων ομβρίων υδάτων, αφετέρου δε στον κάθε πολίτη, του οποίου η σωματική ακεραιότητα κινδυνεύει από την ιλουστρασιόν-γλιστερή επιφάνεια των φυλλαδίων.
Σκέψεις που όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε κάνει να όμως που διακρίνει κι ένας «καθ’ ύλην αρμόδιος», όπως θα έλεγαν οι παλιότεροι. Δεν ξέρω αν ο αντιδήμαρχος θα καταφέρει να βάλει κάποια τάξη (μάλλον δύσκολο το βλέπω), ωστόσο είναι ενθαρρυντικό ότι σε μια δημοτική αρχή όταν λένε «ασχολούμαστε με τα προβλήματα της καθημερινότητας», εννοούν και τα μικρά πλην όμως υπαρκτά θέματα που συνήθως υποτιμούμε...
Σε κάθε περίπτωση αρκεί η προσπάθεια.
Δ. Χ.
