* ΔΙΑΒΑΣΕ χθες στην εφημερίδα το ρεπορτάζ για τους Γόννους και τα αραβανίτικα άλογα (προσοχή, όχι αρβανίτικα-αραβάνι ή πλαγιοτροχαστής είναι η ράτσα αλόγων που, το λέει και τ’ όνομά τους, τρέχουν όχι τριποδίζοντας ή αλματωδώς αλλά σαν να πλέουν πλαγίως, σαν να κοσκινίζουν απαλά, απολαυστική η καβάλα τους, ξεκούραστη και ασφαλής). Διάβασε λοιπόν ο Λάζαρος Αρσενίου και έκανε βουτιά στην απύθμενη όσο και ζωηρή μνήμη του, λίγες μέρες πριν από τα δεύτερα-μετά τα εκατοστά- γενέθλιά του.
* * *
* Η Θεσσαλία φημιζόταν πάντα για το ιππικό της. Ο υπερπαλαίμαχος δημοσιογράφος αναφέρει τα λίγο πολύ γνωστά, που ο Μεγαλέξανδρος έμπαινε ο ίδιος επικεφαλής του θεσσαλικού ιππικού στις κρίσιμες μάχες του στρατού του, που ο Βουκεφάλας του ήταν δώρο των Φαρσαλινών.
Και συνεχίζει, κλασικός Λάζαρος, με ρεπορτάζ. Μιλώντας για τη Μάχη της Πίνδου και τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξε η Ταξιαρχία Ιππικού Θεσσαλίας. Εκεί ψηλά, στο Περιβόλι, τη Σαμαρίνα, τη Βωβούσα, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Σωκράτη Δημάρατο στη μια πλευρά και τον αντιστράτηγο Δημήτρη Παπαδόπουλο στην άλλη, εμπόδισαν την περίφημη «Τζούλια» των Ιταλών να συμπτυχθεί.
* * *
* ΟΙ Θεσσαλοί, εκπαιδευμένοι άριστα, λέει, να ελίσσονται εφίππως και να μάχονται πεζή, είχαν αφήσει τα άλογά τους στην περιοχή της Καστοριάς. Και πολέμησαν γενναία, συμβάλλοντας καθοριστικά στο Έπος του ‘40. (Και καλπάζοντας πάνω σ’ ένα αραβάνι, επιστροφή στο σήμερα, διανύοντας 7-8 δεκαετίες).
Ζ.
