* ΟΣΟ για τη χθεσινή γιορτή της άνοιξης η οποία ονομάστηκε για την περίσταση Τσικνοπέμπτη και που γιορτάστηκε το μεσημεράκι στα τσιμέντα των πεζοδρομίων κι όχι στα γρασίδια της εξοχής, στις ταβέρνες πάσης φύσεως και δυνατοτήτων το βράδυ ή και στις βεράντες και τις αυλές των σπιτιών, εκεί που ευωδίαζε η τσίκνα από τις «θυσίες» χοιρινών κυρίως, μάλλον αυτό θα εννοούν όταν λένε ότι η έξοδος από την κρίση απαιτεί θυσίες, αυτό λοιπόν το γενικευμένο τσίκνισμα βαστάει πολλές δεκαετίες τώρα. Και δεν ακυρώνει την επικείμενη γιορτή της Αποκριάς και τα γλέντια της Καθαράς Δευτέρας, ίσα-ίσα. Για προανάκρουσμα επρόκειτο...
Ζ.
