Οι ερευνητές αναφέρουν πως τα καύσιμα που δημιούργησαν θα μπορούν σε πρώτη τουλάχιστον φάση να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία των αερομεταφορών η οποία μαζί με τη ναυσιπλοΐα συμβάλλουν σε ποσοστό 8% στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια μέθοδο με την οποία αρχικά αποσπάται διοξείδιο του άνθρακα και νερό από τον αέρα. Το νερό και το διοξείδιο του άνθρακα τοποθετούνται σε έναν ηλιακό αντιδραστήρα που τα μετατρέπει σε ένα μείγμα μονοξειδίου του άνθρακα και υδρογόνου. Το μείγμα αυτό μετατρέπεται στη συνέχεια σε υγρούς υδρογονάνθρακες όπως κηροζίνη, βενζίνη, μεθανόλη και άλλους τύπους καυσίμων.
Οι ερευνητές σημειώνουν πάντως ότι η μέθοδος λειτουργεί προ το παρόν σε καθαρά πειραματικό επίπεδο και θα χρειαστεί αρκετή ακόμα προσπάθεια για να μπορέσει να γίνει αξιοποιήσιμη σε βιομηχανική κλίμακα ώστε να παράγονται μεγάλες ποσότητες καυσίμων. Το σύστημα που παράγει τα καύσιμα αποτελείται από τρεις μονάδες τις οποίες έχουν εγκαταστήσει οι ερευνητές στην ταράτσα του εργαστηρίου τους.
To σύστημα μπορεί να παράγει 32 χιλιοστά του λίτρου μεθανόλης σε επτά ώρες. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι για να μπορέσει το υπάρχον σύστημα που δημιούργησαν να παράγει τις ποσότητες καυσίμων που χρειάζεται η αεροπορική βιομηχανία (περίπου 415 δισ. λίτρα κηροζίνης προ πανδημίας) θα χρειαστεί ένα εργοστάσιο παραγωγής καυσίμων έκτασης 45 χιλιάδων τετρ. χλμ. και τα καύσιμα θα είναι μεν πιο φιλικά στο περιβάλλον αλλά πολύ πιο ακριβά από την κηροζίνη. Παρόλα αυτά όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις το σημαντικό είναι να γίνει το πρώτο βήμα και αυτό έχει ήδη γίνει. Μένει να δούμε αν θα ακολουθήσουν και τα επόμενα βήματα...