«Η ιδέα να παίρνεις νερό από τον αέρα δεν είναι καινούρια. Σε σημειώσεις που κρατούσαν Άραβες περιηγητές, υπάρχουν αναφορές που λένε, ότι κατά μήκος της διαδρομής που ακολουθούσαν τα καραβάνια στον Μεγάλο Δρόμο του μεταξιού, υπήρχαν πηγάδια με νερό, η κατασκευή των οποίων ήταν τέτοια που δημιουργούσε στο εσωτερικό τους πτώση θερμοκρασίας, η οποία με της σειρά της προκαλούσε στροβιλοειδείς ροές. Χάρη σ’ αυτές τις ροές, ο πυρακτωμένος αέρας της ερήμου μετατρεπόταν σε κρύο νερό», λέει ο καθηγητής της έδρας θερμοτεχνικής και θερμικών κινητήρων του πανεπιστημίου της Σαμάρα Βλαντίμιρ Μπιριούκ, ο οποίος είναι ένας από τους κατασκευαστές της συσκευής.
Η λήψη νερού με τη συσκευή συντελείται με την αξιοποίηση του ανέμου, ο οποίος διερχόμενος μέσω της συσκευής, μετατρέπεται σε στροβιλοειδή ροή και ψύχεται έως «το σημείο υγροποίησης».
Ως αποτέλεσμα της απότομης πτώσης των θερμοκρασιών που υπάρχουν στα υδρόφοβα τοιχώματα της συσκευής διαμορφώνεται ένα συμπύκνωμα, η υγρασία ρέει και συσσωρεύεται στο τμήμα του υδροσυλλέκτη, ενώ ο αποξηραμένος αέρας κατευθύνεται προς τα άνω και διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα, παράγοντας παράλληλα ηλεκτρική ενέργεια η οποία θέτει σε λειτουργία την αντλία, που παρέχει νερό στους καταναλωτές.
Μέσα σε διάστημα ενός εικοσιτετραώρου η «Στροβιλοειδής πηγή» παράγει περίπου 0,8 κυβικά μέτρα καθαρού κρύου νερού. Η συσκευή είναι κατασκευασμένη από πλαστικό, ενώ το ύψος όλης της εγκατάστασης μπορεί να φθάσει τα 10 μέτρα και η διάμετρός της τα 2 μέτρα.
Η «Στροβιλοειδής πηγή», όπως επισημαίνει το πανεπιστήμιο της Σαμάρα στην ανακοίνωσή του, δεν απαιτεί πρόσθετες δαπάνες και είναι μια καθόλα οικολογική συσκευή.
Στην ανακοίνωση πάντως του πανεπιστημίου της Σαμάρα αναφέρεται ότι «οι μηχανικοί του πανεπιστημίου της Σαμάρα κατοχύρωσαν στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία πνευματικών δικαιωμάτων την άδεια ευρεσιτεχνίας για την ενεργειακά αυτόνομη συσκευή που φέρει την ονομασία «Στροβιλοειδής πηγή», η οποία μπορεί να παράγει πόσιμο νερό από τον αέρα της ατμόσφαιρας κάνοντας χρήση της ενέργειας του ανέμου».