Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης
Αμοργός, Ν. Γκάτσος
Κείμενο: Παναγιώτα Φούντα
Ταξίδι περίπου 4,5 ώρες από τον Πειραιά με το γρήγορο, κλειστού τύπου πλοίο για την Αμοργό. Άφιξη στα Κατάπολα, το ένα από τα δύο – φυσικά – λιμάνια του νησιού. Το άλλο είναι η Αιγιάλη. Το κακό και καλό μαζί είναι πως η όψη των δύο λιμανιών δεν προδιαθέτει γι’ αυτό που πρόκειται ν’ ανακαλύψει όταν ολοκληρώσει την περιπλάνηση του στο νησί.
Όπως πολλοί λένε, η Αμοργός δεν είναι μόνο για μια φορά. Ούτε και για λίγες μέρες. Μπορεί να φταίει και το ενεργειακό πεδίο που λέγεται πως υπάρχει στο νησί, κι αυτό να είναι που μαγνητίζει τον επισκέπτη και τον κάνει να γυρνά εκεί ξανά και ξανά.
ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Η περιπλάνηση στο νησί πρέπει να ξεκινήσει από τις παραλίες. Όσοι έχουν δει την ταινία του Luc Besson θα αναγνωρίσουν το «σκηνικό» της Αγίας Άννας, αμέσως αν και η αλήθεια είναι πως το τοπίο από κοντά είναι πραγματικά συναρπαστικό. Η παραλία μπορεί να είναι μικρή, αλλά βουτιά στα βαθιά μπλε νερά σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα. Κι αν κολυμπήσετε λίγο πιο βαθιά, θα δείτε μέσα από τη θάλασσα το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας.
Στην εξωτερική πλευρά του νησιού, στην αντίθετη πλευρά από την Αγ. Άννα, βρίσκεται η παραλία του Μούρου. Μπορεί η κατάβαση ως εκεί να είναι κάπως κουραστική όμως το τοπίο είναι τόσο όμορφο και τα νερά τόσο δροσερά που εντυπωσιάζουν.
Πηγαίνοντας από τη Χώρα στην Αιγιάλη, στα δεξιά βρίσκεται η παραλία του Αγ. Παύλου και ένα νησάκι η Νικουριά. Κάντε μια βουτιά στον Αγ. Παύλο (δοκιμάστε και την εκπληκτική πατατόπιτα της ταβέρνας) και μετά πάρτε το καραβάκι για τη Νικουριά. Στη μία από τις δύο παραλίες του μικρού νησιού λειτουργεί και καντίνα, για όσους έχουν ξεχάσει να προμηθευτούν τα απαραίτητα.
Συνεχίζοντας την εξερεύνηση των παραλιών θα φτάσετε στην Αιγιάλη. Εκεί προτιμήστε να κάνετε μπάνιο στη Λευρωσό θαυμάζοντας τη θέα της Αιγιάλης, του Ποταμού και της Λαγκάδας.
Από την εντελώς αντίθετη πλευρά, στην κάτω μεριά που λένε οι ντόπιοι, υπάρχουν εξίσου όμορφες παραλίες με καλύτερη αυτή της Γραμβούσας. Η Γραμβούσα είναι ένα ακόμη νησάκι, στο οποίο θα φτάσετε με καραβάκι (ή θαλάσσιο ποδήλατο οι πιο τολμηροί), από το νότιο άκρο της Αμοργού, την Καλοταρίτισσα.
Πολύ όμορφες είναι και οι δύο παραλίες κοντά στα Κατάπολα, όπου και πάλι θα πρέπει να πάτε με καραβάκι. Το Μαλτέζι είναι οργανωμένη παραλία με άμμο και οι Πλάκες, πιο βραχώδης για εκείνους που προτιμούν τα πιο άγρια τοπία.
ΤΑ ΧΩΡΙΑ
Η Λαγκάδα και τα Θολάρια είναι δυο μικρά χωριά πάνω από την Αιγιάλη. Στα σοκάκια τους θα χαθείτε, θα ανακαλύψετε όμορφες γωνιές, θα μιλήσετε με τους κατοίκους που είναι πάντα πρόθυμοι να συζητήσουν μαζί σας και να απαντήσουν σε οποιαδήποτε απορία σας.
Στη Λαγκάδα θα πάρετε βότανα, για ευεξία, αποτοξίνωση ή ακόμη και για το φαγητό από ένα υπέροχο κατάστημα που μοσχομυρίζει Λουίζα, το Ίαμα. Ο Βαγγέλης, ο ιδιοκτήτης του, θα σας εξηγήσει τα πάντα γύρω από τα βότανα και τις εναλλακτικές θεραπείες που είναι η ειδικότητα του. Εκεί, ακριβώς απέναντι, βρίσκεται και η ξακουστή ταβέρνα του κ. Νίκου. Πριν ανεβείτε για φαγητό παίξτε στο αύλειο χώρο «μπάλες», ένα παλιό παιχνίδι που παίζουν εκεί οι άνδρες του χωριού. Κι όταν κουραστείτε σειρά έχουν η φάβα, η χωριάτικη με την ξινομυζήθρα, το γουρουνόπουλο που λιώνει στο στόμα και το παραδοσιακό αμοργιανό πατατάτο. Φυσικά, το δείπνο θα κλείσει με ρακή ψημένη, όπως όλα στην Αμοργό.
Εντυπωσιακό και το Βρούτση, στην Κάτω Μεριά. Χωριό μικρό, με χαρακτήρα και χρώμα από αυτά που σπάνια βλέπεις στην Ελλάδα. Τα σπιτάκια του περίπου 20 στον αριθμό είναι χτισμένα πάνω σε βράχο και μοιάζουν να κρέμονται από αυτόν.
Ένα από τα πιο ωραία ηλιοβασιλέματα θα δείτε από τον Ποταμό, λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την Αιγιάλη. Εξίσου ωραίο είναι το ηλιοβασίλεμα από τα Θολάρια, αν όμως έχετε όρεξη για περπάτημα, αφού παρκάρετε στα Θολάρια, αντί να μπείτε στο χωριό πηγαίνετε αριστερά. Ένα μονοπάτι θα σας οδηγήσει στην άλλη πλευρά του λόφου και θα δείτε τον ήλιο να βουτά στη θάλασσα.
Να δοκιμάσετε: Αμοργιανό ανθότυρο στη σχάρα, φάβα (που συναγωνίζεται επάξια αυτή της Σαντορίνης), ψάρι λιόκαυτο (ψημένο στον ήλιο), κατσικάκι - το κρέας του είναι άφθονο στο νησί.
Δεν πρέπει να παραλείψετε να πάτε στο Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας, ακόμη κι αν δεν έχετε στενή σχέση με τη θρησκεία. Η ιστορία της Μονής είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλλά και η θέα από εκεί κόβει την ανάσα. Μετά την περιήγηση στους χώρους του Μοναστηριού και στο Μουσείο με τα ανεκτίμητης θρησκευτικής και ιστορικής σημασίας κειμήλια, καθίστε στο Αρχονταρίκι και ακούστε τις ιστορίες του Ηγούμενου, πίνοντας ψημένη ρακή και τρώγοντας θεσπέσια λουκούμια από τα χέρια των μοναχών.
