Του Λεωνίδα Τζέκα
Το Πήλιο πάντα θα μας ελκύει και θα μας μαγεύει. Πάντα θα είναι ένας μοναδικός προορισμός για εκδρομές μιας ημέρας ή ακόμα περισσότερο, για διακοπές που συνδυάζουν το βουνό και τη θάλασσα, καλοκαίρι ή τον χειμώνα.
Η Μακρινίτσα είναι ένα από τα πολλά όμορφα χωριά του Πηλίου, διατήρησε αναλλοίωτο το χρώμα της στο πέρασμα του χρόνου με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της τα γραφικά πλακόστρωτα καλντερίμια που προσφέρονται για περιπάτους ανάμεσα σε παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά δείγματα παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.
Όμως αυτό που αποτυπώνεται στο μυαλό του κάθε επισκέπτη είναι η μοναδική θέα που προσφέρει από την πλατεία του χωριού.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν την επισκέφθηκε, το 1934, την ονόμασε «μπαλκόνι του Πηλίου», και όχι άδικα αφού προσφέρει εξαιρετική θέα προς την πόλη του Βόλου και τον Παγασητικό κόλπο.
Η Μακρινίτσα είναι χτισμένη σε υψόμετρο από 300 μ. μέχρι 850 μ. Χτίσθηκε το 1204, όπως ενημερώνει μία πινακίδα λίγο πριν την κεντρική πλατεία. Το χωριό ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του φυσιογνωμία, τα καλοδιατηρημένα και αναστηλωμένα αρχοντικά του, τα γραφικά και αριστοτεχνικά καλντερίμια του και το καταπράσινο τοπίο με τα πλατάνια, τις καστανιές, τις καρυδιές και τις οξιές.
Φτάνοντας στη Μακρινίτσα ο δρόμος καταλήγει στην πλατεία Μπράνη, όπου θα παρκάρετε το αυτοκίνητο και περπατώντας θα απολαύσετε το όμορφο τοπίο. Στην πλατεία χύνεται κι ένας μικρός καταρράκτης, ακριβώς δίπλα σε ένα cafe. Ακολούθως θα συναντήσετε «το μαγαζάκι της φύσης» με τα εκατοντάδες βότανα και στη συνέχεια ακλουθώντας τον κεντρικό πεζόδρομο με τα δεκάδες τουριστικά μαγαζάκια, θα φτάσετε στη γειτονιά στην οποία περιλαμβάνεται και η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, τα τραπεζάκια και τον ναό του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου, που κτίστηκε το 1792.
Στην πλακόστρωτη πλατεία του χωριού με τα αιωνόβια πλατάνια, απολαύστε τον καφέ σας. Η θέα είναι καταπληκτική, αφού από εδώ έχετε όλο τον Βόλο στα πόδια σας. Επίσης παίρνοντας τον καφέ σας στο καφενείο της πλατείας και πίσω από την εκκλησία του Άϊ-Γιάννη θαυμάστε την τοιχογραφία του ζωγράφου Θεόφιλου που στέκει εκεί από το 1910.
Χαρακτηριστικό αρχοντικό της Μακρινίτσας είναι το αρχοντικό Τοπάλη που χτίστηκε το 1844 και χρησιμοποιείται σήμερα ως Λαογραφικό Μουσείο. Το κτίριο είναι τριώροφη οχυρωμένη κατοικία, με πολεμότρυπες και αμυντικό πυργίσκο στη στέγη του. Το αρχοντικό αυτό δόθηκε στην κοινότητα της Μακρινίτσας, από την οικογένεια Τοπάλη το 1932 για να στεγάσει το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο σήμερα έχει περισσότερα από 1.500 εκθέματα.
Eπισκεφθείτε τις αξιόλογες αγιογραφημένες εκκλησίες, όπως της Παναγίας (1767), του Αγίου Αθανασίου (1792), του Αγίου Νικολάου (1787), του Αγίου Γεωργίου (1795), στην πλατεία του χωριού του Αϊ- Γιάννη του Προδρόμου και πολλές άλλες. Δίπλα στο Εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου (1806) στην πλατεία θαυμάστε την περίφημη κρήνη με τις τέσσερις χάλκινες λεοντοκεφαλές «Το Αθάνατο Νερό» που χρονολογείται από το 1809.
Η πυκνοκτισμένη Μακρινίτσα, η κρεμασμένη στην πλαγιά ανάμεσα στον λόφο Σαρακηνό και το Μέγα Ρέμα από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, με την απίθανη θέα στον Παγασητικό σχεδόν από κάθε σημείο της, παραμένει από τα ομορφότερα χωριά στο Πήλιο.
Στη Μακρινίτσα γυρίστηκε η ταινία «Η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά». Κινηματογραφικό σπίτι της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Νότη Περγιάλη ήταν το αρχοντικό Καραβέργου.
Στην Κουκουράβα, που είναι η κάτω συνοικία της Μακρινίτσας, θα δείτε το Μεσαιωνικό Πύργο του Σκοτεινιώτη, παλιά υδροτριβεία και βυρσοδεψεία θαμμένα μέσα στην καταπράσινη ρεματιά.
Επίσης, επισκεφθείτε την εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής που χρονολογείται από το 1737 με πολλές παλιές εικόνες και αγιογραφίες.
Τα σπίτια του Πηλίου χαρακτηρίζονται για τις πέτρινες στέγες τους και για την πλούσια ζωγραφική και ξυλογλυπτική διακόσμηση στον πάνω όροφο των κτιρίων. Τα σπίτια είναι διώροφα ή τριώροφα με χοντρούς πέτρινους τοίχους. Ο κάτω όροφος έχει λίγα ανοίγματα ενώ ο πάνω έχει πολλά παράθυρα και συχνά προεξέχει λίγο σε σχέση με τον κάτω όροφο. Τα σπίτια χαρακτηρίζονται επίσης από τα διακοσμημένα ταβάνια και τις ξυλόγλυπτες πόρτες και παραθυρόφυλλα.
Δύσκολα να χωρέσουν σε 600 λέξεις και λίγες φωτογραφίες όλες οι ομορφιές της Μακρινίτσας, γι’ αυτό και θα επιστρέψουμε με περισσότερο υλικό στο μέλλον!
